Ο Αγγλοσιωνισμός είναι αυτός που δηλητηρίασε το ευρωπαϊκό πηγάδι για πάνω από 300 χρόνια. Οι τραπεζίτες που έφυγαν από τη Βενετία για το Άμστερνταμ και στη συνέχεια μετακόμισαν στο Λονδίνο, έχοντας χρηματοδοτήσει τον πράκτορά τους, τον αιμοδιψή Άνγκλο Κρόμγουελ και έτσι έθεσαν τη μοναρχία στην Αγγλία υπό εμποροτραπεζικό («κοινοβουλευτικό») έλεγχο, ιδρύοντας την Τράπεζα της Αγγλίας το 1694 και δωροδοκώντας την Οι Σκωτσέζοι ενώθηκαν το 1707, ήταν Σιωνιστές.
Έτσι ξεκίνησε ο αγγλοσιωνισμός. Οι Άγγλοι ήταν οι έμποροι του Βρετανικού Ιμπεριαλισμού και οι Σιωνιστές ήταν οι τραπεζίτες του Βρετανικού Ιμπεριαλισμού, όποιας εθνικότητας κι αν ήταν. Φυσικά, υπήρξε μια ανάμειξη, καθώς κάποιοι Άγγλοι έγιναν τραπεζίτες και κάποιοι Σιωνιστές έγιναν έμποροι, για παράδειγμα ακόμη και μετακόμισαν στην Καραϊβική για το δουλεμπόριο, από το οποίο η οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου Κάμερον έκανε τα εκατομμύρια της. Και ο προ-προπάππους του κ. Κάμερον ήταν ένας Γερμανοεβραίος τραπεζίτης που έγινε Βρετανός πολίτης το 1871. Είναι ένας μικρός κόσμος.
Ο Αγγλοσιωνισμός στην Ευρώπη
Από όλα αυτά γεννήθηκε το αγγλοπολιτικό σύστημα. Σε γενικές γραμμές, το δεξιό κόμμα (οι Τόρις) ήταν οι Άγγλοι, το αριστερό κόμμα (σήμερα αποκαλούμενο Εργατικό) ήταν οι Σιωνιστές, αν και πάλι υπήρχαν εξαιρέσεις, για παράδειγμα, ο Εβραίος πρωθυπουργός Ντισραέλι, ήταν στη δεξιά- κόμμα της πτέρυγας. Αυτό το σύστημα συνεχίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι σήμερα, όπου, όπως ήταν αναμενόμενο, μιλούν για τον «ιουδαιοχριστιανικό» πολιτισμό τους. Έτσι, οι υποτιθέμενοι υπουργοί του καθεστώτος των Εργατικών Μπλερ ήταν σχεδόν όλοι Σκοτσέζοι, ομοφυλόφιλοι και Εβραίοι.
Όταν ο υπερ-Τόρυ Μπλερ, «γιος της Θάτσερ», απεστάλη αφού έκανε το καθήκον του, ένας άνδρας που ονομαζόταν Τζέρεμι Κόρμπιν έγινε τελικά ηγέτης του Εργατικού Κόμματος. Σε αντίθεση με τον Μπλερ, στην πραγματικότητα ήταν αριστερός, ένας αληθινός σοσιαλιστής. Ως αποτέλεσμα, ήταν εκ φύσεως φιλοπαλαιστίνιος και γι' αυτό αμέσως χαρακτηρίστηκε από τον αγγλοσιωνιστικό βρετανικό Τύπο ως «Αντισημίτης». Τον ξεφορτώθηκαν μέσω ίντριγκες, συμπεριλαμβανομένου του υποκινώντας τον να είναι κατά του Brexit (τα δύο τρίτα των υποστηρικτών του, η ραχοκοκαλιά του από την εργατική τάξη, ήταν υπέρ του Brexit και έτσι, αφύσικα, αλλά χωρίς άλλη επιλογή, ψήφισαν υπέρ του Brexit Tory ). Ο Κόρμπιν αντικαταστάθηκε από έναν εκατομμυριούχο του κατεστημένου, ονόματι Στάρμερ, ο οποίος μοιάζει με κομμένο χαρτόνι ενός Τόρις. Πώς πήρε τη δουλειά; Απλά επειδή είναι παντρεμένος με Εβραίο και τα παιδιά του είναι επομένως Εβραίοι.
Ωστόσο, το ίδιο σύστημα εξήχθη σε όλη την Ευρώπη. Στη Σοβιετική Ένωση ο ιδεολόγος της Τρίτης Διεθνούς ήταν ο Μπρονστάιν (Τρότσκι) που ήθελε την Παγκόσμια Επανάσταση. Στη Ρουμανία, ο άνθρωπος που αντικατέστησε τον Τσαουσέσκου το 1989 ήταν Εβραίος. Ο σημερινός ηγέτης της Ρουμανίας είναι Γερμανός. Η κατάσταση στην Ουκρανία είναι γνωστή από τον δισεκατομμυριούχο έμπορο όπλων Poroshenko (πραγματικό όνομα Walzman) μέχρι τον εκατομμυριούχο ηθοποιό Zelensky (το όνομά του μάλλον είναι μετάφραση του Gruen). Στη Γαλλία το σιωνιστικό λόμπι ήταν ισχυρό από τον 19ο αιώνα και μετά. Αν και ο σημερινός Γάλλος πρόεδρος Μακρόν είναι Γάλλος, είναι τραπεζίτης των Ρότσιλντ. Γαλλοσιωνισμός. Υπάρχουν δεκάδες άλλα παραδείγματα σε όλη την Ευρώπη τα τελευταία 300 χρόνια, ειδικά μετά τον Ναπολέοντα.
Ο Αγγλοσιωνισμός στις ΗΠΑ
Ωστόσο, το κύριο προπύργιο του αγγλοσιωνισμού είναι αναμφίβολα οι ΗΠΑ, τις οποίες οι τραπεζίτες από το Λονδίνο αποίκησαν σοβαρά κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της καμπής του 1916, όταν έγινε εμφανές στην οργάνωση της Στρογγυλής Τράπεζας, θα υπήρχε μόνο ένας νικητής, ούτε η Γερμανία, ούτε η Μεγάλη Βρετανία, αλλά οι ΗΠΑ. Μόλις η Ρωσία είχε βγει από την εξίσωση μέσω Αμερικανών τραπεζιτών μέσω των Βρετανών πρακτόρων τους και των Ρώσων προδότων στην Πετρούπολη στις αρχές του 1917, τα πρώτα αμερικανικά στρατεύματα εμφανίστηκαν στη Γαλλία λιγότερο από ένα μήνα αργότερα. Όλα ήταν προσχεδιασμένα.
Σήμερα στις ΗΠΑ, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα εκπροσωπεί τους Άγγλους και το Δημοκρατικό Κόμμα τους Σιωνιστές. Ο δισεκατομμυριούχος Τραμπ, όπως και ο Μπους, είναι ένας τυπικός Λευκός Αγγλός εθνικιστής WASP: Η Αμερική πρώτα. Από την άλλη πλευρά, ο Μπάιντεν είναι ένας τυπικός Σιωνιστής, όπως ο Ομπάμα και η Κλίντον πριν από αυτόν, αν και αρκετά σε αντίθεση με τον Κένεντι. Εκλογικό ατύχημα, έπρεπε φυσικά να εξαλειφθεί. Και ήταν.
Για 250 χρόνια οι Άγγλοι και οι Σιωνιστές συνεργάζονται στις ΗΠΑ, είχαν τα ίδια συμφέροντα - χρήμα και εξουσία. Ωστόσο, τώρα υπάρχουν συζητήσεις μεταξύ τους για την Ουκρανία. Ήδη οι μισοί Άγγλο Ρεπουμπλικάνοι θέλουν να φύγουν από την Ουκρανία (1). Είναι πολύ δαπανηρό και θέλουν να σώσουν τις ΗΠΑ (και τις δικές τους περιουσίες) από τις πολλαπλές πληγές που προκαλούν οι ίδιοι μόνο σε περίπτωση που πέσει κάτω. Αλλά και οι Σιωνιστές σκέφτονται στην ίδια γραμμή. Υπάρχει μόνο μία λύση.
Η Ουκρανία
Οι Άγγλοι ήθελαν την Ουκρανία για να νικήσουν τον παραδοσιακό αντίπαλό τους, τη Ρωσία. Ωστόσο, για τους Σιωνιστές η Ουκρανία είχε έναν άλλο σκοπό, ήταν να καταστρέψει τη Λευκή Ευρώπη, τον ίδιο σκοπό που είχαν υποδαυλίζοντας τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, διασφαλίζοντας έτσι τη σιωνιστική κυριαρχία στον κόσμο – τον «Παγκοσμιοποίηση». Δεν είναι όλοι οι νεοσυντηρητικοί Wolfowitze, Kagans και Nulands. Πολλοί είναι Άγγλοι. Σήμερα, βλέπουμε ήδη ότι οι Ρεπουμπλικάνοι αρχίζουν ολοένα και περισσότερο να υποστηρίζουν τον Zaluzhny, τον στρατιωτικό διοικητή του Κιέβου, ενώ οι Δημοκρατικοί εξακολουθούν να στέκονται πίσω από τον Εβραίο Zelensky, αλλά τώρα αμφιταλαντεύονται.
Οι Ρεπουμπλικάνοι αρχικά ήθελαν να αποδυναμώσουν τη Ρωσία. Οι Ρεπουμπλικάνοι είναι εθνικιστές, το ίδιο και οι Ρώσοι. Τώρα τους ξημερώνει ότι η Ρωσία δεν θέλει να αναδημιουργήσει τη Σοβιετική Αυτοκρατορία ή οποιοδήποτε άλλο είδος αυτοκρατορίας, το μόνο που θέλουν είναι να προστατεύσουν τους Ρώσους, όχι να εισβάλουν σε άλλες χώρες. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρόκειται να αποδυναμώσουν άλλο τη Ρωσία μέσω της Ουκρανίας. Το μόνο που έχουν κάνει μέχρι τώρα είναι να ενισχύσουν τη Ρωσία. Η Ουκρανία δεν έχει εξυπηρετήσει τον σκοπό της. Όσο για τους Σιωνιστές, χαίρονται να σκοτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους Λευκούς Ευρωπαίους, ιδιαίτερα Ρώσους και Ουκρανούς, αλλά πάνω απ' όλα θέλουν παγκόσμια δύναμη.
Τα συμφέροντα Άγγλων και Σιωνιστών συμπίπτουν. Γιατί αν τελικά οι Ρώσοι δεν θέλουν παγκόσμια δύναμη, τότε ο πραγματικός αντίπαλος είναι η Κίνα, η οποία έχει πραγματική εμπορική δύναμη. Ως εκ τούτου, ο άξονας στην Κίνα, όπου υπάρχουν πραγματικά χρήματα. Μόλις οι ΗΠΑ χάσουν στην Ουκρανία και ο Καντίροφ προβλέπει με βεβαιότητα ότι θα τελειώσει μέχρι το τέλος του 2023 (2), οι ΗΠΑ θα στρέψουν την προσοχή τους στην Κίνα. Όμως ήδη συμβαίνει. Αυτό ήταν το θέμα της παράστασης με μπαλόνια. Η Κίνα είναι μια πολύ πιο ενδιαφέρουσα επιλογή για τους λάτρεις του χρήματος, είτε Άγγλους είτε Σιωνιστές. Πού φεύγει, όμως, η νυχτερινή Ευρώπη;
Οι Δαίμονες της Ευρώπης
Ένα φάντασμα στοιχειώνει εδώ και καιρό την Ευρώπη, ή μάλλον δύο φαντάσματα, ή μάλλον δύο Λεγεώνες των Δαιμόνων: Ενωτικοί Δαίμονες και Εθνικιστικοί Δαίμονες, Κεντρομόλες και Φυγόκεντρες δυνάμεις, στις οποίες έχουν δοθεί αυστηρές οδηγίες να μην επιτρέψουν ποτέ την Ενότητα στη Διαφορετικότητα.
Οι Ενωτικοί αντιπροσωπεύονται από όλους τους μεγάλους, υπερεθνικούς, ακαταλόγιστους και τόσο βίαιους, διεφθαρμένους και εκφοβιστικούς θεσμούς, των οποίων τα αιματοβαμμένα χέρια βασάνιζαν την Ευρώπη για πάνω από 2.000 χρόνια: η παγανιστική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Φραγκική βάρβαρη «Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία», η « Ο μεταρρυθμισμένος συγκεντρωτικός Παπισμός με τις «Σταυροφορίες» και την τυραννική μεσαιωνική «ενότητά» του, τον Ναπολέοντα, τον Χίτλερ και την Ε.Ε. Αυτά τα μαρτύρια βγαίνουν όλα ακριβώς από το ίδιο ενωσιακό καζάνι, που βράζει από αγάπη για την εξουσία, απληστία και μίσος για το Έθνος-κράτος και τα ανθρωπάκια. Οι δαίμονες χορεύουν γύρω από το καζάνι, λαλώντας κολασμένα για την τεράστια ταλαιπωρία και την αιματοχυσία που έχουν προκαλέσει στους αθώους για δύο χιλιετίες.
Πάντα τα ίδια θύματα.
η ΕΕ και το Brexit, το Grexit, το Nexit, το Frexit κ.λπ., και όλες αυτές οι πολλές άλλες ατελείωτες συγκρούσεις εκφοβισμού μεταξύ μεγάλων γειτόνων και μικρών γειτόνων, μεταξύ πρωτευουσών και επαρχιών. Μια τέτοια σύγκρουση βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία, με εκατομμύρια χιλιάδες νεκρούς ήδη. Και αυτά τα μαρτύρια βγαίνουν όλα ακριβώς από το ίδιο εθνικιστικό καζάνι, που βράζει από αγάπη για το αίμα και μίσος για την Ενότητα. Οι δαίμονες χορεύουν γύρω από το καζάνι, λαλώντας κολασμένα για την τεράστια ταλαιπωρία και την αιματοχυσία που έχουν προκαλέσει στους αθώους για δύο χιλιετίες. Και αυτά τα μαρτύρια βγαίνουν όλα ακριβώς από το ίδιο εθνικιστικό καζάνι, που βράζει από αγάπη για το αίμα και μίσος για την Ενότητα. Οι δαίμονες χορεύουν γύρω από το καζάνι, λαλώντας κολασμένα για την τεράστια ταλαιπωρία και την αιματοχυσία που έχουν προκαλέσει στους αθώους για δύο χιλιετίες. Και αυτά τα μαρτύρια βγαίνουν όλα ακριβώς από το ίδιο εθνικιστικό καζάνι, που βράζει από αγάπη για το αίμα και μίσος για την Ενότητα. Οι δαίμονες χορεύουν γύρω από το καζάνι, λαλώντας κολασμένα για την τεράστια ταλαιπωρία και την αιματοχυσία που έχουν προκαλέσει στους αθώους για δύο χιλιετίες.
Πάντα τα ίδια θύματα.
Ξεπερνώντας τους Δαίμονες
Το πιο επικίνδυνο πράγμα στην ευρωπαϊκή ιστορία δεν είναι η αυτοκτονική βλακεία των Ευρωπαίων, αλλά όταν οι ξένοι το κάνουν ακόμη χειρότερο παρεμβαίνοντας. Για παράδειγμα, σε κάποιο βαθμό, σε ποιο βαθμό ακριβώς συζητείται ακόμη, η βρετανική ελίτ στο νησί της ήταν υπεύθυνη για την ανάμειξη στην Ηπειρωτική Ευρώπη και έτσι δημιούργησε τόσο τον Πρώτο όσο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, η σύγχρονη Ευρώπη είναι η εφεύρεση των ΗΠΑ. Η ίδια μια Ένωση, χτισμένη στο αίμα 600.000 δικών της, ήθελε να δημιουργήσει μια παρόμοια Ένωση στην Ευρώπη. Το αποτέλεσμα είναι η ΕΕ με το δαχτυλίδι των αιχμάλωτων αστεριών της: «Ένα δαχτυλίδι για να τους κυβερνήσει όλους, ένα δαχτυλίδι για να τους βρει. Ένα δαχτυλίδι να τους φέρει όλους, και στο σκοτάδι να τους δέσει. Στη Χώρα της Μόρντορ όπου βρίσκονται οι σκιές».
Πιο ξεκάθαρα, η τελευταία σύγκρουση στην Ουκρανία προέκυψε εντελώς μέσω της ανάμειξης του παγκόσμιου εκφοβιστή, ο οποίος αυτοαποκαλείται «παγκόσμιος αστυνομικός», των ΗΠΑ. Καθώς οι ΗΠΑ χάνουν τώρα σε αυτή τη σύγκρουση, και χάνουν πολύ άσχημα, τι θα συμβεί όταν ο παγκόσμιος νταής των ΗΠΑ φύγει από τη σκηνή, όχι μόνο από την Ουκρανία, αλλά από την Ευρώπη γενικότερα; Άλλωστε, η αποχώρηση των ΗΠΑ από την Ευρώπη φαίνεται να είναι αναπόφευκτη στην επόμενη γενιά, ίσως μέχρι την εκατονταετηρίδα από την αμερικανική κατοχή της Ευρώπης το 2045, αν όχι πολύ πριν από αυτό.
Οι σημερινές Ενωτικές Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης που επινοήθηκαν από τις ΗΠΑ, η ΕΕ, που πρόκειται να καταρρεύσει με τους Δαίμονες του Ενωτικού της, θα ξαναπέσει σε μικροεθνικισμούς και διαφυλετικές σφαγές όπως πριν; Θα πρέπει οι Ευρωπαίοι για άλλη μια φορά να υπακούσουν στους Δαίμονες του Εθνικισμού; Δεν θα μπορούσαν επιτέλους οι Ευρωπαίοι να μάθουν να ζουν ειρηνικά μετά από δύο χιλιάδες χρόνια παρέμβασης στις ζωές άλλων Ευρωπαίων και, πολύ χειρότερα, μετά από χίλια χρόνια ανάμειξης στις ζωές των μη Ευρωπαίων; Τι θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον Ενωτισμό και τον Εθνικισμό;
συμπέρασμα
Δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη στην Ευρώπη, έως ότου η Ανατολή και η Δύση της Ευρώπης δεχθούν η μία την άλλη επί ίσοις όροις. Και ο μόνος άξονας που μπορεί να ενώσει την Ευρώπη είναι ο άξονας Μόσχας-Βερολίνο-Παρίσι, αυτός που διαταράχθηκε πριν από το 1914. Αυτός ο άξονας είναι ο μόνος που θα μπορούσε επίσης να φέρει σε Βουδαπέστη, Βουκουρέστι, Βελιγράδι, Αθήνα, Βαρσοβία, Στοκχόλμη, Ρώμη, Η Μαδρίτη και ακόμη και το Λονδίνο, ακόμα κι αν το τελευταίο πρέπει πρώτα να ανατρέψει το βάναυσο κατεστημένο του με βία, παρόλο που οι ΗΠΑ θα το έχουν εγκαταλείψει. Και σε αυτό συμπεριλαμβάνουμε το Βίλνιους, τη Ρίγα και το Ταλίν. Οι Βαλτ μπορεί να μην συμπαθούν τους Ρώσους λόγω της Σοβιετικής Κατοχής, αλλά αυτό ήταν πολύ καιρό πριν και οι Βαλτ, σε αντίθεση με τις ελίτ-μαριονέτα τους, δεν συμπαθούν την αμερικανική κατοχή που την αντικατέστησε και να αναγκαστούν να αυτοεξοριστούν στο εξωτερικό μόνο και μόνο για να ζήσουν.
Για να διασφαλιστεί η ειρήνη στην Ευρώπη και να αποφευχθούν τόσο ο ενωτισμός όσο και ο εθνικισμός, χρειάζεται να υπάρξει μια Συνομοσπονδία της Ευρώπης από τη Μόσχα στο Βερολίνο και το Παρίσι στο Λονδίνο. Τα υπόλοιπα θα μαζευτούν γύρω τους. Εάν μια τέτοια Συνομοσπονδία μπορεί να σχεδιαστεί με προσοχή, θα μπορούσε να επιτύχει αυτή τη μακροχρόνια άπιαστη ισορροπία της Ενότητας στη Διαφορετικότητα που χρειάζεται η Ευρώπη. Για πάρα πολύ καιρό η Ευρώπη βρισκόταν στη λάθος πλευρά της ιστορίας, μέσω των αυτοκτονικών της ορμών να προσκαλεί τους εχθρούς της. Είναι καιρός να σταματήσετε να κάθεστε στον φράχτη των ΗΠΑ και να τον σκαρφαλώσετε. Η συνεργασία με τη Μόσχα, αντί για σύγκρουση, είναι να ανοίξει η πύλη στους πόρους και σε όλη την Ευρασία και να σταματήσει αυτόν τον ανόητο απομονωτισμό, που για χίλια χρόνια έχει κάνει την Ευρώπη έδρα εθνοκεντρικής υπερηφάνειας και επιθετικής βίας.
http://enaasteri.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου