Σύμφωνα με τον Durand, η φαντασία οργανώνει δυναμικά σχήματα για να ομογενοποιήσει τις αναπαραστάσεις που προκύπτουν από τη διαδικασία προβολής εσωτερικών σχημάτων στην πραγματικότητα. Όπως προτείνει ο μέντοράς του Gaston Bachelard, ο Durand πιστεύει ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε τον στόχο της εύρεσης μιας καθολικής και μονόπλευρης σημασίας των συμβόλων και αντί να μελετήσουμε την τροχιά που χαράσσονται από αυτά στη φαντασία. Η προσοχή στην τροχιά υπογραμμίζει τον υποκείμενο δυναμισμό των χαρακτήρων. Με άλλα λόγια, το βασικό σχέδιο και η προβολή του υποδηλώνουν κίνηση που προέρχεται από το σώμα.
Μερικά παραδείγματα των πιο συναφών μοτίβων κυκλοφορίας είναι τα μοτίβα προσανατολισμού από/προς διαδρομή και εισόδου/εξόδου. Το τελευταίο αποτελεί τη βάση για πολλές γλωσσικές δομές, όπως «εξέφρασα τα συναισθήματά μου» ή «είχα ξαφνικά μια ιδέα».
Η εμπειρική βάση για αυτόν τον προσανατολισμό εισόδου/εξόδου βασίζεται στη σωματική εμπειρία του σώματός μας ως δοχείων με όρια. Αυτή η εμπειρική βάση βρίσκεται επίσης στην ανάπτυξη της ιδέας του εαυτού, και αυτή είναι η εμπειρική βάση που χρησιμοποιήθηκε από τον G. Bachelard για να ορίσει τις «αξιωματικές μεταφορές» του στις οποίες ο Durand στήριξε τα «αξιωματικά σχήματα» του στη μελέτη του συμβολισμού. Σύμφωνα με τον Durand, τα σύμβολα είναι το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας δυναμοποίησης των σωματικών αντιλήψεων σε αντίστοιχα μοτίβα κίνησης.
Ο Ντουράντ πιστεύει ότι οι σωματικές εμπειρίες δημιουργούν τα πρώτα αρχέτυπα (ενδεικτικά της προσοχής του στις θεωρίες του Γιουνγκ), τα οποία στη συνέχεια θεωρούνται ως συνδετικά σημεία μεταξύ φανταστικών και ορθολογικών διαδικασιών. Τα αρχέτυπα είναι οι πιο γενικές (ή «γυμνές») δομές και κατά τη διαδικασία εμφάνισης συμβόλων μετατρέπονται σε μοτίβα που εξακολουθούν να διατηρούν μια αφηρημένη φύση, αν και είναι προϊόν σωματικής αντίληψης. Τέλος, ακολουθώντας το αρχέτυπο και το σχήμα, το ίδιο το σύμβολο είναι το τελευταίο βήμα στη διαδικασία υλοποίησης των σωματικών αντιλήψεων σε πλήρως απτές και συγκεκριμένες εικόνες. Ο Ντουράντ πίστευε ότι το σύμβολο είναι το πιο εύθραυστο στοιχείο στην αλυσίδα υλοποίησης του αρχέτυπου επειδή είναι ένα απτό αντικείμενο που ήταν πιο επιρρεπές σε μετασχηματισμό σε όλη την ιστορία. Τα σύμβολα αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου,
Ο φανταστικός
Αξίζει να διαφοροποιήσουμε την έννοια του imaginaire πριν αναλύσουμε τη θεωρία του Durand και την εφαρμόσουμε στο γεωπολιτικό πλαίσιο. Στα γαλλικά imaginaire, με μια πρόχειρη μετάφραση, μπορεί να μεταφραστεί ως «Ο κόσμος της φαντασίας», που περιλαμβάνει τόσο το αντικείμενο της φαντασίας όσο και τον φανταστικό, δηλαδή το υποκείμενο, και την ίδια τη διαδικασία της φαντασίας. Ωστόσο, είναι ακόμα εντελώς δυνατό να μεταφραστεί ως:φαντασία ή φαντασία
Συγκρίνετε τη φαντασία με τη δραστηριότητα = διαδικασία εικονιστικής σκέψης.
Ωστόσο, είναι δυνατό να επεκταθεί το πλαίσιο και να προστεθούν μερικές ακόμη σε αυτές τις δύο ενότητες: ο άμεσος παραγωγός της δραστηριότητας - ο φανταστικός, και το αντικείμενο της φαντασίας - το άμεσο αποτέλεσμα της, που δημιουργείται μέσω της φαντασίας/φαντασίας - μια μεταφορική εικόνα που μπορεί να υλοποιηθεί. Αλλά φαίνεται αδύνατο να δοθεί ένας σαφής ορισμός αυτού του φαινομένου, λόγω της έλλειψης ενός λεξικού αναλόγου στη ρωσική γλώσσα. Επομένως, ανάλογα με το πλαίσιο, φαίνεται λογικό να χρησιμοποιείται το imaginaire ως: υποκείμενο φαντασίας / αντικείμενο φαντασίας / φαντασίας / φαντασίας (ως διαδικασία). Ωστόσο, είναι πιο σωστό να χρησιμοποιείται ο γαλλικός όρος στη ρωσική μεταγραφή - имажинэр.
Σύμφωνα με τον Durand, η κοινωνιολογία της φαντασίας συνεπάγεται τη μετατροπή της φαντασίας σε αυτόνομο και ανεξάρτητο αντικείμενο κοινωνιολογικής μελέτης. Επομένως, στο πλαίσιο αυτής της προσέγγισης, η «φανταστική κοινωνική πραγματικότητα» γίνεται αντιληπτή ως ο κόσμος των κοινωνικών πραγματικοτήτων, ο οποίος περιλαμβάνει επίσης τον κόσμο των καθημερινών πρακτικών των ανθρώπων στην ανάπτυξη κοινωνικο-επικοινωνιακών διαδικασιών.
Έννοια του συμβόλου
Ο Ντουράντ έγραψε: «Οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν αναλύσει συμβολικές παρορμήσεις και ήταν ιστορικοί της θρησκείας έχουν καταλήξει σε μια ταξινόμηση συμβόλων που αντιστοιχεί λίγο πολύ στη σχέση τους με μια από τις μεγάλες κοσμολογικές επιφάνειες. Έτσι, ο Krapp χώρισε τους μύθους και τα σύμβολα σε δύο ομάδες: τους ουράνιους και τους επίγειους. Τα πρώτα πέντε κεφάλαια του «Origin of Myths» του είναι αφιερωμένα στον ουρανό, τον ήλιο, τη σελήνη, τους «δύο μεγάλους φωτιστές» και τα αστέρια, ενώ τα τελευταία έξι κεφάλαια είναι αφιερωμένα σε ατμοσφαιρικούς, ηφαιστειακούς, υδάτινους, χθόνιους και καταστροφικούς μύθους και, τέλος, στον συμβολισμό της ανθρωπότητας.
Ο Bachelard φαίνεται ότι προσέγγισε το πρόβλημα σημειώνοντας ότι η υποκειμενική αφομοίωση παίζει σημαντικό ρόλο στην αλληλουχία των συμβόλων και στα κίνητρά τους. Προτείνει ότι η ευαισθησία μας, που μεσολαβεί μεταξύ του κόσμου των αντικειμένων και των ονείρων, ανήκει στη διαίρεση μεταξύ της φυσικής των ποιοτήτων (une physique ποιοτική) και της πρώτης περίπτωσης του αριστοτελικού τύπου. Ή μάλλον, φτάνει σε αυτό που ήδη περιέχει μια τέτοια φυσική, και αντί να γράφει μονογραφίες για τη φαντασία της ζέστης, του κρύου, της ξηρότητας και της υγρασίας, κλείνει στη θεωρία των τεσσάρων στοιχείων. Αυτά είναι τα τέσσερα στοιχεία που θα χρησιμεύσουν ως βάση για τις ποιητικές μελέτες της γνωσιολογίας, γιατί «τα τέσσερα στοιχεία είναι οι ορμόνες της φαντασίας». Ωστόσο, ο Bachelard συνειδητοποιεί ότι αυτή η ταξινόμηση στη συμμετρία της είναι πολύ ορθολογική, πολύ αντικειμενικά ορθολογική, να ανταποκρίνεται ακριβώς στις ιδιοτροπίες της λογικής τρέλας. Με ένα ξεχωριστό ψυχολογικό ένστικτο, σπάει αυτή την τετραπλή συμμετρία γράφοντας πέντε βιβλία, δύο από τα οποία ασχολούνται με πτυχές του στοιχείου της γης. Κατανοεί ότι η ύλη της γης είναι διφορούμενη, συνδέοντας την απαλότητα του εδάφους με τη σκληρότητα της πέτρας, «ενθαρρύνοντας έτσι την εσωστρέφεια καθώς και την εξωστρέφεια». Προσθέτουμε ότι με αυτή την ασάφεια ο Bachelard αγγίζει τον θεμελιώδη κανόνα του συμβολικού κινήτρου, στον οποίο κάθε στοιχείο είναι διπλό, όντας ταυτόχρονα μια πρόσκληση για προσαρμοστική κατάκτηση και μια απόρριψη που παρακινεί την αφομοιωτική απόσυρση. Ομοίως, το στοιχείο του νερού στο Water and Dreams. Το καθαρό νερό δεν είναι το ίδιο με το μικτό και το βαθύ νερό. Το ήρεμο νερό έχει την αντίθετη έννοια από το νερό της καταιγίδας. Συνεπώς, η προκύπτουσα ταξινόμηση δεν αποκαλύπτει τις αρχικές αρχές που θα επέτρεπαν την αμφιθυμία. Το να πούμε ευθέως ότι «οι πιο όμορφες εικόνες είναι συχνά το καταφύγιο της δυαδικότητας», δεν παραδέχεται την αποτυχία αυτής της ταξινόμησης; Εάν η βασική ταξινόμηση είναι ανεπαρκής, τότε είναι ανεπαρκής, όπως προσπαθήσαμε να δείξουμε αλλού, επειδή η ανθρώπινη αντίληψη έχει ένα πολύ ευρύτερο φάσμα πρωταρχικών αποχρώσεων από αυτό που αντιπροσωπεύεται στην αριστοτελική φυσική. Για το λογικό συστατικό, ο πάγος και το χιόνι δεν βρίσκουν την ανάλυσή τους στο ουρλιαχτό, μια φλεγόμενη φωτιά είναι διαφορετική από το φως, ο πηλός δεν είναι το ίδιο με μια κρυστάλλινη πέτρα. Μόνο στο έργο ορόσημο «Water and Dreams» ο Bachelard παίρνει μια ματιά στην επανάσταση του Κοπέρνικου, εγκαταλείποντας τα αντικειμενικά σημάδια που χαρακτηρίζουν τη συμβολική τροχιά της. Το να πούμε ευθέως ότι «οι πιο όμορφες εικόνες είναι συχνά το καταφύγιο της δυαδικότητας», δεν παραδέχεται την αποτυχία αυτής της ταξινόμησης; Εάν η βασική ταξινόμηση είναι ανεπαρκής, τότε είναι ανεπαρκής, όπως προσπαθήσαμε να δείξουμε αλλού, επειδή η ανθρώπινη αντίληψη έχει ένα πολύ ευρύτερο φάσμα πρωταρχικών αποχρώσεων από αυτό που αντιπροσωπεύεται στην αριστοτελική φυσική. Για το λογικό συστατικό, ο πάγος και το χιόνι δεν βρίσκουν την ανάλυσή τους στο ουρλιαχτό, μια φλεγόμενη φωτιά είναι διαφορετική από το φως, ο πηλός δεν είναι το ίδιο με μια κρυστάλλινη πέτρα. Μόνο στο έργο ορόσημο «Water and Dreams» ο Bachelard παίρνει μια ματιά στην επανάσταση του Κοπέρνικου, εγκαταλείποντας τα αντικειμενικά σημάδια που χαρακτηρίζουν τη συμβολική τροχιά της. Το να πούμε ευθέως ότι «οι πιο όμορφες εικόνες είναι συχνά το καταφύγιο της δυαδικότητας», δεν παραδέχεται την αποτυχία αυτής της ταξινόμησης; Εάν η βασική ταξινόμηση είναι ανεπαρκής, τότε είναι ανεπαρκής, όπως προσπαθήσαμε να δείξουμε αλλού, επειδή η ανθρώπινη αντίληψη έχει ένα πολύ ευρύτερο φάσμα πρωταρχικών αποχρώσεων από αυτό που αντιπροσωπεύεται στην αριστοτελική φυσική. Για το λογικό συστατικό, ο πάγος και το χιόνι δεν βρίσκουν την ανάλυσή τους στο ουρλιαχτό, μια φλεγόμενη φωτιά είναι διαφορετική από το φως, ο πηλός δεν είναι το ίδιο με μια κρυστάλλινη πέτρα. Μόνο στο έργο ορόσημο «Water and Dreams» ο Bachelard παίρνει μια ματιά στην επανάσταση του Κοπέρνικου, εγκαταλείποντας τα αντικειμενικά σημάδια που χαρακτηρίζουν τη συμβολική τροχιά της. τότε είναι ανεπαρκής, όπως προσπαθήσαμε να δείξουμε αλλού, επειδή η ανθρώπινη αντίληψη έχει ένα πολύ ευρύτερο φάσμα πρωταρχικών αποχρώσεων από αυτό που αντιπροσωπεύεται στην αριστοτελική φυσική. Για το λογικό συστατικό, ο πάγος και το χιόνι δεν βρίσκουν την ανάλυσή τους στο ουρλιαχτό, μια φλεγόμενη φωτιά είναι διαφορετική από το φως, ο πηλός δεν είναι το ίδιο με μια κρυστάλλινη πέτρα. Μόνο στο έργο ορόσημο «Water and Dreams» ο Bachelard παίρνει μια ματιά στην επανάσταση του Κοπέρνικου, εγκαταλείποντας τα αντικειμενικά σημάδια που χαρακτηρίζουν τη συμβολική τροχιά της. τότε είναι ανεπαρκής, όπως προσπαθήσαμε να δείξουμε αλλού, επειδή η ανθρώπινη αντίληψη έχει ένα πολύ ευρύτερο φάσμα πρωταρχικών αποχρώσεων από αυτό που αντιπροσωπεύεται στην αριστοτελική φυσική. Για το λογικό συστατικό, ο πάγος και το χιόνι δεν βρίσκουν την ανάλυσή τους στο ουρλιαχτό, μια φλεγόμενη φωτιά είναι διαφορετική από το φως, ο πηλός δεν είναι το ίδιο με μια κρυστάλλινη πέτρα. Μόνο στο έργο ορόσημο «Water and Dreams» ο Bachelard παίρνει μια ματιά στην επανάσταση του Κοπέρνικου, εγκαταλείποντας τα αντικειμενικά σημάδια που χαρακτηρίζουν τη συμβολική τροχιά της.
Η κεντρική ιδέα του Dumézil είναι ότι τα συστήματα μυθικής αναπαράστασης και η γλωσσική τους έκφραση στις ινδοευρωπαϊκές κοινωνίες αποτελούνται από τρία κύρια λειτουργικά μέρη. Οι Ινδοευρωπαίοι είχαν μια διαίρεση σε τρεις κάστες ή τρία τάγματα: ιερατικά, στρατιωτικά και παραγωγικά, τα οποία διαπέρασαν ολόκληρο το σύστημα αναπαράστασης και διαμόρφωσαν τις παρορμήσεις τόσο του κοσμικού όσο και του θρησκευτικού συμβολισμού. Εκτός όμως από το γεγονός ότι αυτός ο τριμερής διχασμός δεν είναι καθόλου σταθερός και επιτρέπει κάποια σύγχυση μεταξύ μαγικο-θρησκευτικής κυριαρχίας αφενός και βασιλικής εξουσίας αφετέρου, μας φαίνεται ότι ο φιλόλογος δεν έχει εξετάσει τα βαθύτερα αίτια της ίδιας της τριμερούς διαίρεσης. Αυτό και οι λειτουργίες που συνδέονται με αυτό μας φαίνονται δευτερεύουσες στις παρορμήσεις του συμβολικού.
Ο Adler, αμέσως μετά την άνθηση του συμβολικού, παρακινούμενος από την αρχή της ευχαρίστησης, τονίζει την αρχή της δύναμης, τις ορμές ολόκληρης της τεράστιας περιοχής του συμβολικού, που σχηματίζονται λόγω του μηχανισμού της υπεραντιστάθμισης, εξομαλύνοντας σταδιακά το αίσθημα κατωτερότητας που βιώνεται στην παιδική ηλικία. Βλέπουμε ότι αυτή η νέα προσέγγιση, που δεν είναι από μόνη της απόδειξη του ιμπεριαλισμού, μπορεί εν μέρει να αφομοιώσει άλλες αντισταθμιστικές παρορμήσεις της παιδικής βλακείας. Τέλος, ο Jung μας δείχνει πώς η λίμπιντο γίνεται περίπλοκη και μεταμορφώνεται υπό την επίδραση των προγονικών ορμών. Όλη η συμβολική σκέψη έγινε αρχικά μια επίγνωση των μεγάλων κληρονομικών συμβόλων, ένα είδος ψυχολογικού «έμβρυου», το αντικείμενο της παλαιοψυχολογίας. Φυσικά, μπορεί κανείς να επικρίνει τους ισχυρισμούς που διατυπώνονται από το δόγμα της κληρονομικής ψυχής ως λιγότερο αποδεδειγμένους, αλλά ακριβώς μαζί με την ψυχανάλυση μπορεί κανείς να κάνει μια συνδυασμένη επίπληξη του ιμπεριαλισμού και την ακραία απλοποίηση των κινήτρων: σύμφωνα με τον Φρόιντ, τα σύμβολα ταξινομούνται πολύ εύκολα σύμφωνα με το σχήμα της ανθρώπινης αμφιφυλοφιλίας και σύμφωνα με τον Adler σύμφωνα με το σχέδιο της επιθετικότητας. Σύμφωνα με τον Piaget, υπάρχει ένας συντριπτικός ιμπεριαλισμός που επιδιώκει πάντα να επιτρέψει φανταστικό περιεχόμενο σε μια επαίσχυντη προσπάθεια εξαπάτησης των λογοκριτών. Με άλλα λόγια, η φαντασία, σύμφωνα με τους ψυχαναλυτές, είναι το αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης μεταξύ των ορμών και της κοινωνικής τους καταστολής, ενώ στην πραγματικότητα, τις περισσότερες φορές, στη φιλοδοξία της, είναι αποτέλεσμα μιας συμφωνίας μεταξύ των επιθυμιών και του κοινωνικού και φυσικού περιβάλλοντος. Μακριά από το να είναι προϊόν καταστολής, η φαντασία, όπως θα δούμε, είναι, αντίθετα, πηγή απελευθέρωσης. Οι εικόνες δεν κρίνονται από τις λιβιδινικές τους ρίζες, που κρύβουν, αλλά από τα ποιητικά και μυθολογικά χρώματα που αποκαλύπτουν. Όπως το λέει πολύ καλά ο Bachelard, «Για τον ψυχαναλυτή, η ποιητική εικόνα ήταν πάντα ένα πλαίσιο. Ερμηνεύοντας την εικόνα, τη μεταφράζει σε άλλη γλώσσα εκτός από τον ποιητικό λόγο. Ποτέ δεν ήταν πιο σωστό να πεις: μεταφραστής, προδότης».
Δεν είναι τυχαίο που δίνεται εδώ ένα τόσο μεγάλο απόσπασμα κειμένου, γιατί σε αυτό βρίσκει κανείς την ταξινόμηση που έδωσε ο Durand, διαιρώντας το περιεχόμενο της φαντασίας σε μύθους, αρχέτυπα, σύμβολα και πλοκές. Ο Duran εισάγει επίσης δύο χαρακτηριστικούς τρόπους φαντασίας: θα τεκμηριωθεί ταυτόχρονα από μια διαίρεση σε δύο μέρη σε δύο συμβολικά καθεστώτα: ημερήσιο και νυχτερινό, και μια ρεφλεξολογική διαίρεση σε τρία μέρη. Επιλέξαμε μια διαίρεση σε δύο μέρη αυτής της εμπειρικής ταξινόμησης των αρχετυπικών συγκλίσεων για δύο λόγους: πρώτον, όπως πρόκειται να δείξουμε, επειδή το διπλό επίπεδο, που συνδυάζει τις διμερείς και τριμερείς διαιρέσεις, δεν είναι αντιφατικό και καλύπτει πολύ καλά τα διάφορα ανθρωπολογικά κίνητρα που εκτίθενται σε ερευνητές τόσο μακριά όσο ο Dumégandeour, El. και ρεφλεξολόγους και ψυχαναλυτές. Δεύτερον, επειδή η τριμερής διαίρεση των κυρίαρχων αντανακλαστικών από την κλασική ψυχανάλυση μειώνεται λειτουργικά σε ένα σε δύο μέρη. [...] Στη Δύση, υπάρχει μια παράδοση - η οποία είναι επίσης θέμα αρχετυπολογίας - να δίνει «στομαχικές απολαύσεις» έναν περισσότερο ή λιγότερο ζοφερό, ή τουλάχιστον νυχτερινό, συναισθηματικό χρωματισμό. Ως εκ τούτου, προτείνεται η αντίθεση του συμβολικού «νυχτερινού (νυχτερινού) τρόπου» με τον «ημερήσιο (ημέρα) τρόπο», που δομείται από την κυρίαρχη στάση, τις χειροκίνητες και οπτικές συνέπειές της, και επίσης, ίσως, τις αντλεριανές συνέπειες της επιθετικότητας. Υπάρχει μια παράδοση - η οποία είναι επίσης θέμα αρχετυπολογίας - να δίνει «στομαχικές απολαύσεις» έναν περισσότερο ή λιγότερο ζοφερό, ή τουλάχιστον νυχτερινό, συναισθηματικό χρωματισμό. Ως εκ τούτου, προτείνεται η αντίθεση του συμβολικού «νυχτερινού (νυχτερινού) τρόπου» με τον «ημερήσιο (ημέρα) τρόπο», που δομείται από την κυρίαρχη στάση, τις χειροκίνητες και οπτικές συνέπειές της, και επίσης, ίσως, τις αντλεριανές συνέπειες της επιθετικότητας. Υπάρχει μια παράδοση - η οποία είναι επίσης θέμα αρχετυπολογίας - να δίνει «στομαχικές απολαύσεις» έναν περισσότερο ή λιγότερο ζοφερό, ή τουλάχιστον νυχτερινό, συναισθηματικό χρωματισμό. Ως εκ τούτου, προτείνεται η αντίθεση του συμβολικού «νυχτερινού (νυχτερινού) τρόπου» με τον «ημερήσιο (ημέρα) τρόπο», που δομείται από την κυρίαρχη στάση, τις χειροκίνητες και οπτικές συνέπειές της, και επίσης, ίσως, τις αντλεριανές συνέπειες της επιθετικότητας.
Διαφοροποιώντας όλα τα παραπάνω, αξίζει να σημειωθεί ότι:Ο «ημερήσιος τρόπος» εστιάζει στην κυριαρχία της στάσης, τη στρατιωτική τεχνολογία, την κοινωνιολογία του κυρίαρχου μάγου και του κυρίαρχου πολεμιστή και τις τελετουργίες ανύψωσης και εξαγνισμού. Ο «ημερήσιος τρόπος» καλύπτει τεχνικές πλοίων και ενδιαιτημάτων, διατροφικές και θρεπτικές αξίες, μητριαρχική και διατροφική κοινωνιολογία.
Η «νυχτερινή λειτουργία» χωρίζεται σε τροφή και σε κυκλική κυρίαρχη. Η «νυχτερινή λειτουργία» ομαδοποιεί τεχνικές που σχετίζονται με τον κύκλο, το αγροτικό ημερολόγιο, όπως η κλωστοϋφαντουργία, τα τεχνητά ή φυσικά σύμβολα της επιστροφής, οι μύθοι και τα αστροβιολογικά δράματα.
«Καθεστώς ημέρας» σε γεωπολιτική κλίμακα
Σύμφωνα με τα παραπάνω, πρώτα από όλα, όσοι βάζουν τα αρχέτυπα του Μάγε και του ζεύγους Πολεμιστή + Κυβερνήτη στη γραμμή της κοσμοθεωρίας τους υπόκεινται πρώτα απ' όλα στο «ημερήσιο» καθεστώς. Ποια είναι αυτά τα αρχέτυπα και γιατί, σύμφωνα με την ταξινόμηση του Jung, μπορούν να ταιριάζουν με την ταξινόμηση του Durand;
Το αρχέτυπο Warrior βασίζεται σε μια σκόπιμη στρατηγική που μπορεί να οδηγήσει σε αποτελέσματα. Το αρχέτυπο αντιστοιχεί σε μια ρεαλιστική και καθοριστική γραμμή, που σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να οδηγεί στο αποτέλεσμα που τοποθετείται στη βάση.
Το αρχέτυπο Sovereign βασίζεται στο αρχέτυπο του δημιουργού. Αυτό το αρχέτυπο παίρνει τα πάντα υπό τον έλεγχό του για να αποφύγει το χάος. στηρίζεται μόνο στον εαυτό του και στη δύναμή του.
Το αρχέτυπο του μάγου, σε αντίθεση με τα κατώτερα αρχέτυπα, μπορεί όχι μόνο να δημιουργήσει αλλά και να πολλαπλασιάσει κατάλληλα αυτό που έχει δημιουργηθεί. Εάν το Κυρίαρχο αρχέτυπο αναλάβει την ευθύνη στον υλικό κόσμο, τότε ο Μάγος μπορεί να ζητήσει τη βοήθεια του αόρατου (ασυνείδητου) κόσμου. Δηλαδή, αυτό το αρχέτυπο αντιστοιχεί στη δύναμη και την εμπιστοσύνη σύμφωνα με ότι μόνο ο ιδιοκτήτης του μπορεί να επιλύσει την κατάσταση.
Δηλαδή και τα τρία αυτά αρχέτυπα στη βάση τους συνεπάγονται μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα, δύναμη και αυτοπεποίθηση. Μπορεί να φανεί ότι στην παγκόσμια σκηνή είναι απολύτως δυνατό να οριστούν η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα ως τέτοιοι παράγοντες. Ωστόσο, η τελευταία εξακολουθεί να έχει μια λειτουργία "ημέρας" ως λειτουργία σκιάς, σύμφωνα με την έννοια της κινεζικής στρατηγικής, είναι σημαντικό να αναφερθούμε στη λειτουργία "νύχτας".
Γιατί η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πιο χαρακτηριστικές του καθεστώτος της «ημερήσιας»; Όπως σημειώθηκε παραπάνω, οι εκπρόσωποι αυτού του καθεστώτος επικεντρώνονται στην κυρίαρχη στάση, τις στρατιωτικές τεχνολογίες και τις τελετουργίες ανύψωσης και εξαγνισμού. Απλώς στραφείτε στις ρωσικές και αμερικανικές στρατηγικές των τελευταίων ετών.
Στη νέα έκδοση της ρωσικής στρατηγικής , η κορυφαία προτεραιότητα είναι η διατήρηση του ρωσικού λαού: «Ο λαός είναι ο φορέας της κυριαρχίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και ο κύριος πόρος της. Τα ρωσικά πνευματικά και ηθικά ιδανικά και οι πολιτιστικές και ιστορικές αξίες, το ταλέντο του λαού αποτελούν τη βάση του κράτους και αποτελούν τη βάση για την περαιτέρω ανάπτυξη της χώρας». Εδώ εμφανίζεται το αρχέτυπο του Κυρίαρχου, το οποίο βασίζεται στο αρχέτυπο του δημιουργού, που είναι ο λαός.
Το έγγραφο τονίζει την επιθυμία της Ρωσίας να αυξήσει την προβλεψιμότητα, την εμπιστοσύνη και την ασφάλεια στη διεθνή σφαίρα. Σημειώνει τη νομιμότητα της λήψης μέτρων για την καταστολή και την αποτροπή εχθρικών ενεργειών που απειλούν την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτό το απόσπασμα απεικονίζει έντονα το αρχέτυπο του πολεμιστή, υποδεικνύοντας τις λέξεις «παρέχω», «προστατεύω»,
Στο πλαίσιο των αυξανόμενων γεωπολιτικών εντάσεων, η εξωτερική πολιτική της Ρωσικής Ομοσπονδίας θα πρέπει να συμβάλει στην αύξηση της σταθερότητας του συστήματος διεθνών σχέσεων που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο, στις αρχές της καθολικής, ίσης και αδιαίρετης ασφάλειας, στην εμβάθυνση της πολυμερούς συνεργασίας χωρίς διαχωριστικές γραμμές και προσεγγίσεις για από κοινού επίλυση παγκόσμιων και περιφερειακών προβλημάτων.
Σε αυτό και τα επόμενα αποσπάσματα βλέπουμε όχι μόνο το κυρίαρχο αρχέτυπο του Κυρίαρχου, αλλά και μια ένδειξη της τεχνολογίας των προστατευτικών μέτρων και των τελετουργιών εξαγνισμού από την επιθετικότητα και τις παραβιάσεις της ασφάλειας.
Το έγγραφο υπογραμμίζει επίσης την οικονομική ασφάλεια της Ρωσίας και τη μείωση της χρήσης του δολαρίου ΗΠΑ στην εξωτερική οικονομική δραστηριότητα: «Ο σύγχρονος κόσμος διέρχεται μια περίοδο μετασχηματισμού. Η αύξηση του αριθμού των κέντρων παγκόσμιας οικονομικής και πολιτικής ανάπτυξης, η ενίσχυση των θέσεων νέων κορυφαίων παγκόσμιων και περιφερειακών χωρών οδηγούν σε αλλαγή στη δομή της παγκόσμιας τάξης, τη διαμόρφωση μιας νέας αρχιτεκτονικής, κανόνων και αρχών της παγκόσμιας τάξης.
Η επιθυμία των δυτικών χωρών να διατηρήσουν την ηγεμονία τους, η κρίση σύγχρονων μοντέλων και οργάνων οικονομικής ανάπτυξης, η ενίσχυση των δυσαναλογιών στην ανάπτυξη των κρατών, η αύξηση του επιπέδου κοινωνικής ανισότητας, η επιθυμία των πολυεθνικών εταιρειών να περιορίσουν τον ρόλο των κρατών συνοδεύονται από επιδείνωση των εσωτερικών πολιτικών προβλημάτων, αύξηση των διακρατικών αντιφάσεων, μείωση της αποτελεσματικότητας του διεθνούς συστήματος.
Τώρα αξίζει να επισημανθούν ορισμένες πτυχές της στρατηγικής ασφαλείας των ΗΠΑ που επίσης εμπίπτουν στο καθεστώς «φως της ημέρας» που περιγράφηκε παραπάνω. Έτσι, σύμφωνα με το κείμενο της αμερικανικής στρατηγικής, «Οι ενέργειες που θα κάνουμε τώρα θα καθορίσουν εάν αυτή η περίοδος θα είναι γνωστή ως εποχή σύγκρουσης ή ως αρχή ενός πιο σταθερού και ευημερούντος μέλλοντος». Υπάρχει ένα φωτεινό αρχέτυπο του Μάγου εδώ, καθώς υποδεικνύεται ότι το μέλλον θα εξαρτηθεί από τις αμερικανικές ενέργειες, με το αρχέτυπο του Sovereign, οι προσωρινές σταθερές θεωρούνται ως το παρόν.
«Αντιμετωπίζουμε δύο στρατηγικές προκλήσεις. Πρώτον, η μεταψυχροπολεμική εποχή τελείωσε επιτέλους και υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων για να καθοριστεί τι θα συμβεί στη συνέχεια. Καμία χώρα δεν είναι σε καλύτερη θέση να πετύχει σε αυτόν τον ανταγωνισμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αρκεί να εργαζόμαστε για έναν κοινό σκοπό με εκείνους που μοιράζονται το όραμά μας για έναν ελεύθερο, ανοιχτό, ασφαλή και ευημερούν κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι οι θεμελιώδεις αρχές της αυτοδιάθεσης, της εδαφικής ακεραιότητας και της πολιτικής ανεξαρτησίας πρέπει να γίνονται σεβαστές, οι διεθνείς θεσμοί πρέπει να ενισχυθούν, οι χώρες πρέπει να είναι ελεύθερες να καθορίζουν τις δικές τους επιλογές εξωτερικής πολιτικής, οι πληροφορίες πρέπει να είναι ελεύθερα διαθέσιμες και τα παγκόσμια ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να γίνονται σεβαστά.
Δεύτερον, καθώς συνεχίζεται αυτός ο ανταγωνισμός, άνθρωποι σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες κοινών προβλημάτων που διασχίζουν τα σύνορα, είτε πρόκειται για κλιματική αλλαγή, επισιτιστική ανασφάλεια, μολυσματικές ασθένειες, τρομοκρατία, ελλείψεις ενέργειας ή πληθωρισμό. Αυτές οι κοινές προκλήσεις δεν είναι δευτερεύοντα ζητήματα για τη γεωπολιτική. Βρίσκονται στο ίδιο το θεμέλιο της εθνικής και διεθνούς ασφάλειας και πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοια. Από τη φύση τους, αυτές οι προκλήσεις απαιτούν από τις κυβερνήσεις να συνεργαστούν εάν θέλουν να τις αντιμετωπίσουν».
Αξίζει επίσης να σημειωθούν ξεχωριστά κεφάλαια στη στρατηγική που είναι αφιερωμένα στη Ρωσία και την Κίνα, η οποία επίσης πηγαίνει πίσω στην αρχετυπική εικόνα ενός πολεμιστή και επικεντρώνεται στην κυρίαρχη στάση: «Ο εκσυγχρονισμός και η ενίσχυση των στρατιωτικών μας δυνάμεων θα επιτρέψουν στις Ηνωμένες Πολιτείες να ενισχύσουν τη διεθνή τάξη που ωφέλησε πολύ τον αμερικανικό λαό για δεκαετίες και μας επέτρεψε να προσφέρουμε διαφορετικούς αντιπάλους. Το εύρος και η πολυπλοκότητα των παγκόσμιων συμφερόντων μας σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη στρατηγικά. Τρεις αλληλένδετοι τομείς δέσμευσης είναι εξαιρετικά σημαντικοί: η αντιμετώπιση των προκλήσεων στη διεθνή τάξη που τίθενται από τους στρατηγικούς ανταγωνιστές μας, η αντιμετώπιση κοινών παγκόσμιων προκλήσεων και η διαμόρφωση των κανόνων του δρόμου στην τεχνολογία, την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, το εμπόριο και την οικονομία. Προσπερνώντας την Κίνα και συγκρατώντας τη Ρωσία. Η ΛΔΚ και η Ρωσία πλησιάζουν η μία την άλλη, αλλά τα προβλήματα που θέτουν είναι διαφορετικά από σημαντικές απόψεις. [...] Η στρατηγική μας για τη ΛΔΚ αποτελείται από τρία μέρη: 1) επένδυση στα θεμέλια της εσωτερικής μας δύναμης: την ανταγωνιστικότητά μας, την καινοτομία μας, την ανθεκτικότητά μας και τη δημοκρατία μας. 2) Συντονίζοντας τις προσπάθειές μας με το δίκτυο συμμάχων και εταίρων μας, ενεργώντας με κοινό στόχο και για έναν κοινό σκοπό. και 3) να ανταγωνιζόμαστε υπεύθυνα τη ΛΔΚ για την προστασία των συμφερόντων μας και την οικοδόμηση του οράματός μας για το μέλλον. [...] Επί του παρόντος, η Ρωσία αποτελεί άμεση και διαρκή απειλή για τη διεθνή ειρήνη και σταθερότητα. Δεν πρόκειται για αγώνα μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. [...] Εφαρμόζουμε μια ενιαία, με αρχές και αποφασιστική απάντηση στη ρωσική εισβολή, και έχουμε συγκεντρώσει ολόκληρο τον κόσμο για να υποστηρίξει τον ουκρανικό λαό καθώς υπερασπίζεται με θάρρος τη χώρα του. Σε συνεργασία με έναν ευρύ και ισχυρό διεθνή συνασπισμό, συγκεντρώσαμε σχεδόν ρεκόρ βοήθειας για την ασφάλεια για να παρέχουμε στην Ουκρανία τα μέσα για να αμυνθεί. Παρέχουμε ανθρωπιστική, οικονομική και αναπτυξιακή βοήθεια για να ενισχύσουμε μια κυρίαρχη, εκλεγμένη κυβέρνηση και να βοηθήσουμε τα εκατομμύρια των προσφύγων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τον ουκρανικό λαό καθώς αγωνίζεται ενάντια στην απροκάλυπτη ρωσική επιθετικότητα. Και θα συσπειρώσουμε τον κόσμο για να λογοδοτήσει η Ρωσία για τις φρικαλεότητες που έχει εξαπολύσει σε ολόκληρη την Ουκρανία. Μαζί με τους συμμάχους και τους εταίρους μας, η Αμερική βοηθά να μετατραπεί ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία σε στρατηγική αποτυχία. Σε όλη την Ευρώπη, Το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ενωμένοι στην αντίθεση με τη Ρωσία και την υπεράσπιση των κοινών αξιών. Περιορίζουμε τους στρατηγικούς τομείς της ρωσικής οικονομίας, συμπεριλαμβανομένης της άμυνας και της αεροδιαστημικής, και θα συνεχίσουμε να αντιτιθέμεθα στις προσπάθειες της Ρωσίας να αποδυναμώσει και να αποσταθεροποιήσει κυρίαρχα κράτη και να υπονομεύσει τους πολυμερείς θεσμούς. Μαζί με τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ, ενισχύουμε την άμυνα και την αποτροπή μας, ιδιαίτερα στην ανατολική πλευρά της Συμμαχίας».
Όπως βλέπετε, η στρατηγική των ΗΠΑ εξυψώνει έξοχα τον εαυτό της και την αξία της πάνω από άλλες, κάτι που αντιστοιχεί επίσης στο αρχέτυπο του Wizard και στο καθεστώς της «ημέρας» και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί, σε σύγκριση με τις ΗΠΑ, ως καθεστώς «νυχτερινής ώρας».
«Νυχτερινό καθεστώς» σε γεωπολιτική κλίμακα.
Η λειτουργία "Νύχτα" χωρίζεται σε τροφή και σε κυκλική κυρίαρχη. Η «Νυχτερινή λειτουργία» συγκεντρώνει τεχνικές που σχετίζονται με τον κύκλο, το αγροτικό ημερολόγιο, όπως η κλωστοϋφαντουργία, τεχνητά ή φυσικά σύμβολα επιστροφής, μύθους και αστροβιολογικά δράματα. Γιατί λοιπόν η Κίνα συνδέεται περισσότερο με αυτό το καθεστώς παρά με το ημερήσιο καθεστώς;
Δεν θα εξετάσουμε τη στρατηγική εθνικής ασφάλειας της Κίνας, καθώς είναι πιο ενδιαφέρον να σημειωθεί ο φωτεινός συμβολισμός του κινεζικού έθνους και η μεγάλη προσοχή στα σημεία και τα σύμβολα, που συσχετίζεται με τη σφαίρα των μύθων και των αστροβιολογικών δραμάτων. Η τελευταία επίσκεψη του ηγέτη της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας βασίστηκε μόνο σε κάποιο βαθμό σε συμβολισμούς. Αυτή ήταν η ένατη επίσκεψη του Κινέζου ηγέτη στη Ρωσία.
Ο αριθμός "εννέα" είναι σύμβολο κύρους. Στα κινέζικα αυτός ο αριθμός προφέρεται παρόμοια με τη λέξη «μακροζωία», επομένως το εννέα θεωρείται ευλογημένος αριθμός. Αυτός είναι ένας τυχερός αριθμός από την κινεζική άποψη.
Αλλά ακόμη και πριν από την επίσκεψη, δημοσιεύτηκαν άρθρα από τους ηγέτες της Ρωσίας (στην People's Daily) και της ΛΔΚ (σε ρωσικές εφημερίδες), κάτι που σήμαινε την εδραίωση των συμφερόντων και του ενδιαφέροντος για τις ρωσο-κινεζικές σχέσεις.
Η συνάντηση του ηγέτη της ΛΔΚ χαιρετίστηκε με κόκκινο χαλί, ένδειξη μεγάλου σεβασμού στη γλώσσα της διπλωματικής εθιμοτυπίας. Αξίζει επίσης να σημειωθούν τα παρόμοια outfits των ηγετών: σκούρα μπλε κοστούμια με έντονο κόκκινο δεσμό.
Το πρόγραμμα της συνάντησης ολοκληρώθηκε με ένα δείπνο στην Αίθουσα Faceted, όπου οι δεξιώσεις είναι σπάνιες. Το δωμάτιο χτίστηκε επί τσάρου Ιβάν Γ'. Υπήρχε μια αίθουσα θρόνου εδώ. Εδώ οι τσάροι έλαβαν συγχαρητήρια μετά τη στέψη τους, άνοιξαν οι συνεδριάσεις της Νομοθετικής Επιτροπής από την Αικατερίνη Β' το 1767, καθώς και η επίδοση βραβείων από την αυτοκράτειρα στους στρατηγούς μετά την ειρήνη Kyuchuk-Kaynardzhinsky τον Ιούλιο του 1774. συνδέθηκε με την Αίθουσα Βλαντιμίρ μέσω της Ιεράς Εισόδου. Το 1945, πραγματοποιήθηκε επίσης μια επίσημη δεξίωση προς τιμή των συμμετεχόντων στην Παρέλαση της Νίκης και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ιβάν του Τρομερού γιορτάστηκε η κατάληψη του Καζάν. Επομένως, μια υποδοχή στο Faceted Chamber υποδηλώνει το υψηλότερο επίπεδο υποδοχής και σεβασμού. «Αυτή η επίσκεψη [...] θα βοηθήσει στην προώθηση της στρατηγικής συνεργασίας και της πρακτικής αλληλεπίδρασης μεταξύ Ρωσίας και Κίνας»
Η κυκλική κυριαρχία και η επισιτιστική κυριαρχία (στο πλαίσιο του άρθρου, μπορεί κανείς να συμπεριλάβει και τη βιομηχανία) συσχετίζεται επίσης πλήρως με την ηγετική θέση της Κίνας στις εξαγωγές σε άλλες χώρες. Σύμφωνα με την πύλη TrendEconomy, οι σωρευτικές εξαγωγές από την Κίνα ανήλθαν σε 3,59 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2022. Σε όρους αξίας, η αύξηση της προσφοράς αγαθών από την Κίνα σε σύγκριση με το 2021 ήταν 6,87 τοις εκατό: οι εξαγωγές αγαθών αυξήθηκαν κατά 231 δισεκατομμύρια δολάρια (αγαθά αξίας 3,36 τρισεκατομμυρίων δολαρίων παραδόθηκαν από την Κίνα το 2021). Οι κύριοι προορισμοί των εξαγωγών αγαθών από την Κίνα το 2022 ήταν: Ηνωμένες Πολιτείες με μερίδιο 16,2 τοις εκατό (582 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ), Χονγκ Κονγκ με μερίδιο 8,27 τοις εκατό (297 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ), Ιαπωνία με μερίδιο 4,81 τοις εκατό (172 δισεκατομμύρια δολάρια). Μερίδιο ,29 τοις εκατό (118 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) US$), η Ολλανδία με μερίδιο 3,27% (117 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ), η Γερμανία με μερίδιο 3,23% (116 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ), η Μαλαισία με μερίδιο 2,6% (93 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) και άλλες ασιατικές χώρες με μερίδιο 2.
Η κλωστοϋφαντουργία και η κυριαρχία της αφήνουν επίσης μια από τις κορυφαίες θέσεις για την Κίνα - οι εξαγωγές περιλαμβάνουν τέτοια προϊόντα : έτοιμα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, ρούχα και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα που ήταν σε χρήση. παιχνίδια, παιχνίδια και αθλητικός εξοπλισμός· Ενδύματα και τα αξεσουάρ τους, εκτός από τα πλεκτά μηχανών ή χειροποίητων. και άλλα τελικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των σχεδίων ενδυμάτων.
Παρά το «νυχτερινό» καθεστώς που εντοπίσαμε, το αρχέτυπο του Κυβερνήτη και του Μάγου είναι το ίδιο και για τη ΛΔΚ, κάτι που αντανακλάται στην επιθυμία του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος για τη μεγάλη αφύπνιση του κινεζικού έθνους μέσω του κινεζικού εκσυγχρονισμού, συντονισμένης ανάπτυξης υλικού και πνευματικού πολιτισμού, αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης, ακολουθώντας το δρόμο της ειρηνικής ανάπτυξης.
Katehon Μετάφραση Costantino Ceoldo
http://enaasteri.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου