H θέση ορισμένων υπαλλήλων της NASA.
Όλος ο θόρυβος σχετικά με τη Σελήνη ξανα αναζωπυρώθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2001 όταν ο τηλεοπτικός δίαυλος Fox μετέδωσε μια εκπομπή με τίτλο «Θεωρία συνομωσίας: Πήγαμε στη Σελήνη;”. Καλεσμένοι στην εκπομπή ισχυρίστηκαν ότι η τεχνολογία της NASA το 1960 δεν ήταν επαρκής για μια πραγματική προσσελήνωση. Και έτσι, αγχωμένοι να κερδίσουν τη διαστημική κούρσα για τη Σελήνη με όποιο τρόπο μπορούσαν, η NASA σκηνοθέτησε το πρόγραμμα Απόλλων σε κινηματογραφικά στούντιο. Τα πρώτα βήματα του Νίλ Αρμστρονγκ σε ένα άλλο κόσμο, οι βόλτες του σεληνιακού ρόβερ, ακόμα και η βολή γκόλφ του Άλαν Σέπαρντ πάνω από το Φρα Μάουρο – ήταν όλα φτιαχτά!
Ευτυχώς οι Σοβιετικοί δεν το σκέφτηκαν πρώτοι. Θα μπορούσαν να σκηνοθετούσαν την δική τους ψεύτικη προσσελήνωση και πραγματικά να έφερναν σε δύσκολη θέση τον ελεύθερο Κόσμο!
Σύμφωνα με την εκπομπή, η NASA ήταν ένας γκαφατζής παραγωγός κινηματογραφικών ταινιών πριν από 30 χρόνια. Για παράδειγμα οι ειδήμονες της εκπομπής «Θεωρία Συνομωσίας» επισήμαναν μια φαινομενική ανακολουθία στις εικόνες του Απόλλων: Οι εικόνες των αστροναυτών που μεταδόθηκαν από τη Σελήνη δεν συμπεριελάμβαναν άστρα στο σκοτεινό σεληνιακό ουρανό – ένα εμφανές σφάλμα της παραγωγής! Τι συνέβη; Ξέχασαν οι σκηνοθέτες της NASA να εμφανίσουν τους αστερισμούς;;
Οι περισσότεροι φωτογράφοι ήδη ξέρουν την απάντηση. Είναι δύσκολο να συλλάβεις κάτι πολύ φωτεινό και κάτι άλλο πολύ αμυδρό στο ίδιο κομμάτι φίλμ – τυπικά φωτοευαίσθητα τμήματα φιλμ δεν έχουν αρκετή «δυναμική ακτίνα». Οι αστροναύτες που βημάτιζαν πάνω στο φωτεινό σεληνιακό έδαφος μέσα στις φωτισμένες από τον ήλιο διαστημικές στολές κυριολεκτικά ήταν εκτυφλωτικοί. Η ρύθμιση της κάμερας με την κατάλληλη έκθεση για μια εκτυφλωτική διαστημική στολή θα έκανε φυσικά τα άστρα στο φόντο της εικόνας πολύ αμυδρά για να απεικονιστούν.
Ορίστε και ένα ακόμα: Οι εικόνες των αστροναυτών του Απόλλων να στήνουν την Αμερικανική Σημαία στη Σελήνη δείχνουν την σημαία να λυγίζει και να κυματίζει. Πως μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Εξάλλου, δεν υπάρχει αεράκι στη Σελήνη…
Δεν χρειάζεται κάθε κυματιστή σημαία αεράκι – τουλάχιστον όχι στο διάστημα. Όταν οι αστροναύτες φύτευαν τη δοκό της σημαίας την περιέστρεφαν εμπρός και πίσω για να διεισδύσει καλύτερα στο σεληνιακό έδαφος (οποιοσδήποτε που έχει στήσει ένα αιχμηρό πάσαλο σκηνής θα ξέρει πως γίνεται). Και έτσι φυσικά η σημαία κυμάτιζε! Το ξετύλιγμα ενός κομματιού τυλιγμένου υφάσματος με αποθηκεμένη στροφορμή θα οδηγήσει φυσικά σε κυματισμούς και ρίγες – δεν απαιτείτε αεράκι!
Το ντοκιμαντέρ του Fox συνέχισε με αρκετά ακόμα απατηλά σημεία. Μπορείτε να βρείτε λεπτομερείς απαντήσεις σε καθένα από αυτά στο BadAstronomy.com και την ιστοσελίδα Moon Hoax (Αυτές είναι ανεξάρτητες ιστοσελίδες οι οποίες δεν σπονσάρονται από την NASA)
Η καλύτερη απάντηση στους ισχυρισμούς για «σεληνιακή φάρσα», όμως είναι η κοινή λογική. Οι αποδείξεις ότι το πρόγραμμα Απόλλων πράγματι συνέβη είναι συγκλονιστικές. Μια ντουζίνα αστροναυτών (φορτωμένοι με κάμερες) περπάτησαν στην Σελήνη μεταξύ 1969 και 1972: 9 απ’αυτούς είναι ακόμα ζωντανοί και μπορούν να καταθέσουν την εμπειρία τους. Ούτε γύρισαν από τη Σελήνη με άδεια χέρια. Όπως και ο Κολόμβος που μετέφερε ορισμένους εκατοντάδες ιθαγενείς πίσω στην Ισπανία ως απόδειξη για την άφιξη του στο Νέο Κόσμο, έτσι και οι αστροναύτες του Απόλλων μετέφεραν συνολικά 841 λίβρες Σεληνιακών πετρωμάτων πίσω στη Γη.
«Τα σεληνιακά πετρώματα είναι απολύτως μοναδικά», λέει ο Δρ. Ντέιβιντ Μακέι, Επικεφαλής επιστήμονας για την Πλανητική Επιστήμη και Εξερεύνηση, στο Διαστημικό κέντρο Τζόνσον της NASA (JSC). Ο Μακέι είναι μέλος της ομάδας που επιβλέπει τις Εγκαταστάσεις Εργαστηρίων των Σεληνιακών Δειγμάτων στο JSC όπου βρίσκονται και οι περισσότερες Σεληνιακές πέτρες. «Διαφέρουν από τις Γήινες πέτρες σε πολλά σημεία», πρόσθεσε.
«Για παράδειγμα», εξηγεί ο Δρ. Μαρκ Νόρμαν, ένας Σεληνιακός Γεωλόγος στο Πανεπιστήμιο της Τασμανίας, «Τα σεληνιακά δείγματα δεν έχουν σχεδόν καθόλου νερό παγιδευμένο μέσα στην κρυσταλλική τους δομή, και κοινές ουσίες όπως ορυκτά αργίλου τα οποία είναι πανταχού παρόντα στη Γη, είναι εντελώς απόντα στα σεληνιακά πετρώματα»
«Έχουμε βρει σωματίδια νέου γυαλιού στα Σεληνιακά πετρώματα τα οποία δημιουργήθηκαν από εκρηκτική ηφαιστειακή δραστηριότητα και από προσκρούσεις μετεωριτών εδώ και 3 δισεκατομμύρια χρόνια», πρόσθεσε ο Νόρμαν. «Η παρουσία νερού στη Γη καταστρέφει γρήγορα τέτοιο ηφαιστειακό γυαλί μέσα σε λίγα εκατομμύρια χρόνια. Αυτές οι πέτρες πρέπει να προέρχονται από τη Σελήνη!»
Στην Εικόνα: Ένα γυάλινο μικροσφαιρίδιο (περίπου 0.6mm σε διάμετρο) που δημιουργήθηκε από μια μετεωρική πρόσκρουση στο σεληνιακό έδαφος. Χαρακτηριστικά στην επιφάνεια όπως γυάλινες πιτσιλιές, λειωμένα τμήματα ορυκτών, και μικροκρατήρες που δημιουργήθηκαν από διαδικασίες διαστημικής αποσάθρωσης πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης. Εικόνα SEM από τον Nτ. Σ. Μακέι (NASA Photo S71-48109)
Ευτυχώς δεν χρειάζονται όλες οι αποδείξεις ένα πτυχίο στη Χημεία και στη Γεωλογία για να εκτιμηθούν καταλλήλως. Ένα μέσο άτομο κρατώντας μια Σεληνιακή πέτρα στο χέρι του μπορεί απλά να δει ότι το δείγμα ήρθε από άλλο κόσμο.
«Οι σεληνιακές πέτρες του Απόλλων είναι διάστικτες με πάρα πολλούς μικροσκοπικούς κρατήρες από μικρομετεωρικές προσκρούσεις», εξηγεί ο Μακέι. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο σε πέτρες από ένα πλανήτη με λίγη ή καθόλου ατμόσφαιρα… όπως η Σελήνη.
Τα μετεωροειδή είναι μικροσκοπικά στίγματα από σκόνη κομητών τα οποία πετούν μέσα στο διάστημα με ταχύτητες που συχνά ξεπερνούν τα 50.000 μίλια ανά ώρα – δέκα φορές πιο γρήγορα από μια σφαίρα! Μεταφέρουν μια σημαντική ορμή, αλλά είναι επίσης εξαιρετικά εύθραυστα. Τα Μετεωροειδή που χτυπούν την ατμόσφαιρα της Γης καταθρυμματίζονται στα αραιά στρώματα του αέρα πάνω από την στρατοσφαιρά μας. (Κάπου-κάπου σε σκοτεινές νύχτες μπορείτε να τα δείτε – ονομάζονται «διάττοντες αστέρες» -ή πιο κοινώς- «πεφταστέρια»). Αλλά η Σελήνη δεν διαθέτει ατμόσφαιρα για να την προστατεύσει. Οι μικροσκοπικές διαστημικές σφαίρες οργώνουν κατευθείαν τις Σεληνιακές πέτρες, σχηματίζοντας ολοφάνερα μικροσκοπικούς κρατήρες-μινιατούρες.
«Υπάρχουν αρκετά μουσεία, συμπεριλαμβανομένου και του Σμιθόνιαν και άλλα, στα οποία οι επισκέπτες μπορούν να αγγίξουν και να εξετάσουν βράχους από τη Σελήνη», λέει ο Μακέι. «Μπορείτε να δείτε τους μικροσκοπικούς κρατήρες-μινιατούρες από μόνοι σας.»
Στην εικόνα: Mε το χαϊδευτικό όνομα «Μπίγκ Μούλει» αυτός ο 11.7 κιλών Σεληνιακός βράχος ήταν ο μεγαλύτερος που έφεραν στη Γη οι αστροναύτες του Απόλλων. Η μία πλευρά του «Μπίγκ Μούλει» είναι διάστικτη από στίγματα προσκρούσεων μικρομετεωριτών. Από κάτω: Mια μεγεθυσμένη εικόνα διαμέτρου 1mm που δείχνει μικροσκοπικούς κρατήρες μαζί με μαύρο γυαλί περικυκλωμένο από μια λευκή άλω που δημιουργείται λόγω της βίαιης πρόσκρουσης στην πέτρα.
Όπως τα μετεωροειδή συνεχώς βομβαρδίζουν την Σελήνη έτσι και οι κοσμικές ακτίνες, και αφήνουν την «υπογραφή τους» πάνω στα Σεληνιακά πετρώματα επίσης. «Υπάρχουν ισότοπα στα Σεληνιακά πετρώματα, ισότοπα που κανονικά δεν βρίσκουμε στη Γη, τα οποία έχουν δημιουργηθεί από πυρηνικές αντιδράσεις με της υψηλής ενέργειας κοσμικές ακτίνες», λέει ο Μακέι. Η Γη γλιτώνει από αυτή την ακτινοβολία λόγω της προστατευτικής μας ατμόσφαιρας και μαγνητόσφαιρας.
Ακόμα και εάν οι επιστήμονες ήθελαν να φτιάξουν κάτι σαν Σεληνιακό βράχο, βομβαρδίζοντας τον με υψηλής ενέργειας ατομικούς πυρήνες, δεν θα μπορούσαν! Οι πιο ισχυροί επιταχυντές σωματιδίων στη Γη δεν μπορούν να ενεργοποιήσουν σωματίδια ώστε να φτάσουν σε ισχύ τις πιο ισχυρές κοσμικές ακτίνες, οι οποίες επιταχύνονται με φυσικό τρόπο από τα ωστικά κύματα των υπερκαινοφανών και εντός των βίαιων πυρήνων των γαλαξιών.
Πράγματι, επισήμανε ο Μακέι, η προσπάθεια απομίμησης μιας Σεληνιακής πέτρας με τέτοιο τρόπο ώστε να ξεγελάσει μια διεθνή στρατιά από επιστήμονες είναι πιο δύσκολη και από το Σχέδιο Μανχάταν. «Θα ήταν πολύ ευκολότερο, απλά να πάμε στη Σελήνη και να τη μαζέψουμε!», κατέληξε.
Και εδώ γενάτε μια πρωτότυπη ιδέα. Πήγε η NASA στην Σελήνη για να συλλέξει δείγματα για μια στημένη Προσσελήνωση; Είναι μια ενδιαφέρουσα διαστροφή της θεωρίας συνομωσίας την οποία οι παραγωγοί της Τηλεόρασης θα μπορούσαν να λάβουν υπ’όψιν για το επόμενο τους επεισόδιο της «Σεληνιακής Φάρσας»
«Έχω εδώ στο γραφείο μου μια τρίμετρη στοίβα από επιστημονικά βιβλία γεμάτη με εργασίες επιστημόνων σχετικά με τα Σεληνιακά πετρώματα του Απόλλων», πρόσθεσε ο Μακέι. «Ερευνητές σε χιλιάδες εργαστήρια έχουν εξετάσει τα δείγματα του Απόλλων από τη Σελήνη – ούτε μια εργασία από αυτές δεν αμφισβητεί την προέλευση τους! Και αυτοί δεν είναι όλοι τους υπάλληλοι της NASA. Δανείσαμε δείγματα σε επιστήμονες από δεκάδες χώρες [οι οποίοι δεν έχουν κανένα λόγο να συνεργαστούν σε μία απάτη]»
Ακόμα και ο Δρ.Ρόμπερυ Παρκ, διευθυντής του Γραφείου της Ουάσιγκτον του Συλλόγου Αμερικανών Φυσικών, και ένας κατακριτής του επανδρωμένου διαστημικού προγράμματος της NASA, συμφωνεί με την διαστημική υπηρεσία σε αυτό το θέμα. «Ο όγκος τον φυσικών αποδείξεων ότι οι άνθρωποι πράγματι πάτησαν στη Σελήνη είναι απλά σαρωτικός»
«Το κανάλι Fox καλό θα είναι να συνεχίσει την παραγωγή Καρτούν», συμφώνησε ο Μαρκ Νόρμαν. «Είμαι μεγάλος οπαδός των Σίμπσον!»
Όλος ο θόρυβος σχετικά με τη Σελήνη ξανα αναζωπυρώθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2001 όταν ο τηλεοπτικός δίαυλος Fox μετέδωσε μια εκπομπή με τίτλο «Θεωρία συνομωσίας: Πήγαμε στη Σελήνη;”. Καλεσμένοι στην εκπομπή ισχυρίστηκαν ότι η τεχνολογία της NASA το 1960 δεν ήταν επαρκής για μια πραγματική προσσελήνωση. Και έτσι, αγχωμένοι να κερδίσουν τη διαστημική κούρσα για τη Σελήνη με όποιο τρόπο μπορούσαν, η NASA σκηνοθέτησε το πρόγραμμα Απόλλων σε κινηματογραφικά στούντιο. Τα πρώτα βήματα του Νίλ Αρμστρονγκ σε ένα άλλο κόσμο, οι βόλτες του σεληνιακού ρόβερ, ακόμα και η βολή γκόλφ του Άλαν Σέπαρντ πάνω από το Φρα Μάουρο – ήταν όλα φτιαχτά!
Ευτυχώς οι Σοβιετικοί δεν το σκέφτηκαν πρώτοι. Θα μπορούσαν να σκηνοθετούσαν την δική τους ψεύτικη προσσελήνωση και πραγματικά να έφερναν σε δύσκολη θέση τον ελεύθερο Κόσμο!
Σύμφωνα με την εκπομπή, η NASA ήταν ένας γκαφατζής παραγωγός κινηματογραφικών ταινιών πριν από 30 χρόνια. Για παράδειγμα οι ειδήμονες της εκπομπής «Θεωρία Συνομωσίας» επισήμαναν μια φαινομενική ανακολουθία στις εικόνες του Απόλλων: Οι εικόνες των αστροναυτών που μεταδόθηκαν από τη Σελήνη δεν συμπεριελάμβαναν άστρα στο σκοτεινό σεληνιακό ουρανό – ένα εμφανές σφάλμα της παραγωγής! Τι συνέβη; Ξέχασαν οι σκηνοθέτες της NASA να εμφανίσουν τους αστερισμούς;;
Οι περισσότεροι φωτογράφοι ήδη ξέρουν την απάντηση. Είναι δύσκολο να συλλάβεις κάτι πολύ φωτεινό και κάτι άλλο πολύ αμυδρό στο ίδιο κομμάτι φίλμ – τυπικά φωτοευαίσθητα τμήματα φιλμ δεν έχουν αρκετή «δυναμική ακτίνα». Οι αστροναύτες που βημάτιζαν πάνω στο φωτεινό σεληνιακό έδαφος μέσα στις φωτισμένες από τον ήλιο διαστημικές στολές κυριολεκτικά ήταν εκτυφλωτικοί. Η ρύθμιση της κάμερας με την κατάλληλη έκθεση για μια εκτυφλωτική διαστημική στολή θα έκανε φυσικά τα άστρα στο φόντο της εικόνας πολύ αμυδρά για να απεικονιστούν.
Ορίστε και ένα ακόμα: Οι εικόνες των αστροναυτών του Απόλλων να στήνουν την Αμερικανική Σημαία στη Σελήνη δείχνουν την σημαία να λυγίζει και να κυματίζει. Πως μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Εξάλλου, δεν υπάρχει αεράκι στη Σελήνη…
Δεν χρειάζεται κάθε κυματιστή σημαία αεράκι – τουλάχιστον όχι στο διάστημα. Όταν οι αστροναύτες φύτευαν τη δοκό της σημαίας την περιέστρεφαν εμπρός και πίσω για να διεισδύσει καλύτερα στο σεληνιακό έδαφος (οποιοσδήποτε που έχει στήσει ένα αιχμηρό πάσαλο σκηνής θα ξέρει πως γίνεται). Και έτσι φυσικά η σημαία κυμάτιζε! Το ξετύλιγμα ενός κομματιού τυλιγμένου υφάσματος με αποθηκεμένη στροφορμή θα οδηγήσει φυσικά σε κυματισμούς και ρίγες – δεν απαιτείτε αεράκι!
Το ντοκιμαντέρ του Fox συνέχισε με αρκετά ακόμα απατηλά σημεία. Μπορείτε να βρείτε λεπτομερείς απαντήσεις σε καθένα από αυτά στο BadAstronomy.com και την ιστοσελίδα Moon Hoax (Αυτές είναι ανεξάρτητες ιστοσελίδες οι οποίες δεν σπονσάρονται από την NASA)
Η καλύτερη απάντηση στους ισχυρισμούς για «σεληνιακή φάρσα», όμως είναι η κοινή λογική. Οι αποδείξεις ότι το πρόγραμμα Απόλλων πράγματι συνέβη είναι συγκλονιστικές. Μια ντουζίνα αστροναυτών (φορτωμένοι με κάμερες) περπάτησαν στην Σελήνη μεταξύ 1969 και 1972: 9 απ’αυτούς είναι ακόμα ζωντανοί και μπορούν να καταθέσουν την εμπειρία τους. Ούτε γύρισαν από τη Σελήνη με άδεια χέρια. Όπως και ο Κολόμβος που μετέφερε ορισμένους εκατοντάδες ιθαγενείς πίσω στην Ισπανία ως απόδειξη για την άφιξη του στο Νέο Κόσμο, έτσι και οι αστροναύτες του Απόλλων μετέφεραν συνολικά 841 λίβρες Σεληνιακών πετρωμάτων πίσω στη Γη.
«Τα σεληνιακά πετρώματα είναι απολύτως μοναδικά», λέει ο Δρ. Ντέιβιντ Μακέι, Επικεφαλής επιστήμονας για την Πλανητική Επιστήμη και Εξερεύνηση, στο Διαστημικό κέντρο Τζόνσον της NASA (JSC). Ο Μακέι είναι μέλος της ομάδας που επιβλέπει τις Εγκαταστάσεις Εργαστηρίων των Σεληνιακών Δειγμάτων στο JSC όπου βρίσκονται και οι περισσότερες Σεληνιακές πέτρες. «Διαφέρουν από τις Γήινες πέτρες σε πολλά σημεία», πρόσθεσε.
«Για παράδειγμα», εξηγεί ο Δρ. Μαρκ Νόρμαν, ένας Σεληνιακός Γεωλόγος στο Πανεπιστήμιο της Τασμανίας, «Τα σεληνιακά δείγματα δεν έχουν σχεδόν καθόλου νερό παγιδευμένο μέσα στην κρυσταλλική τους δομή, και κοινές ουσίες όπως ορυκτά αργίλου τα οποία είναι πανταχού παρόντα στη Γη, είναι εντελώς απόντα στα σεληνιακά πετρώματα»
«Έχουμε βρει σωματίδια νέου γυαλιού στα Σεληνιακά πετρώματα τα οποία δημιουργήθηκαν από εκρηκτική ηφαιστειακή δραστηριότητα και από προσκρούσεις μετεωριτών εδώ και 3 δισεκατομμύρια χρόνια», πρόσθεσε ο Νόρμαν. «Η παρουσία νερού στη Γη καταστρέφει γρήγορα τέτοιο ηφαιστειακό γυαλί μέσα σε λίγα εκατομμύρια χρόνια. Αυτές οι πέτρες πρέπει να προέρχονται από τη Σελήνη!»
Στην Εικόνα: Ένα γυάλινο μικροσφαιρίδιο (περίπου 0.6mm σε διάμετρο) που δημιουργήθηκε από μια μετεωρική πρόσκρουση στο σεληνιακό έδαφος. Χαρακτηριστικά στην επιφάνεια όπως γυάλινες πιτσιλιές, λειωμένα τμήματα ορυκτών, και μικροκρατήρες που δημιουργήθηκαν από διαδικασίες διαστημικής αποσάθρωσης πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης. Εικόνα SEM από τον Nτ. Σ. Μακέι (NASA Photo S71-48109)
Ευτυχώς δεν χρειάζονται όλες οι αποδείξεις ένα πτυχίο στη Χημεία και στη Γεωλογία για να εκτιμηθούν καταλλήλως. Ένα μέσο άτομο κρατώντας μια Σεληνιακή πέτρα στο χέρι του μπορεί απλά να δει ότι το δείγμα ήρθε από άλλο κόσμο.
«Οι σεληνιακές πέτρες του Απόλλων είναι διάστικτες με πάρα πολλούς μικροσκοπικούς κρατήρες από μικρομετεωρικές προσκρούσεις», εξηγεί ο Μακέι. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο σε πέτρες από ένα πλανήτη με λίγη ή καθόλου ατμόσφαιρα… όπως η Σελήνη.
Τα μετεωροειδή είναι μικροσκοπικά στίγματα από σκόνη κομητών τα οποία πετούν μέσα στο διάστημα με ταχύτητες που συχνά ξεπερνούν τα 50.000 μίλια ανά ώρα – δέκα φορές πιο γρήγορα από μια σφαίρα! Μεταφέρουν μια σημαντική ορμή, αλλά είναι επίσης εξαιρετικά εύθραυστα. Τα Μετεωροειδή που χτυπούν την ατμόσφαιρα της Γης καταθρυμματίζονται στα αραιά στρώματα του αέρα πάνω από την στρατοσφαιρά μας. (Κάπου-κάπου σε σκοτεινές νύχτες μπορείτε να τα δείτε – ονομάζονται «διάττοντες αστέρες» -ή πιο κοινώς- «πεφταστέρια»). Αλλά η Σελήνη δεν διαθέτει ατμόσφαιρα για να την προστατεύσει. Οι μικροσκοπικές διαστημικές σφαίρες οργώνουν κατευθείαν τις Σεληνιακές πέτρες, σχηματίζοντας ολοφάνερα μικροσκοπικούς κρατήρες-μινιατούρες.
«Υπάρχουν αρκετά μουσεία, συμπεριλαμβανομένου και του Σμιθόνιαν και άλλα, στα οποία οι επισκέπτες μπορούν να αγγίξουν και να εξετάσουν βράχους από τη Σελήνη», λέει ο Μακέι. «Μπορείτε να δείτε τους μικροσκοπικούς κρατήρες-μινιατούρες από μόνοι σας.»
Στην εικόνα: Mε το χαϊδευτικό όνομα «Μπίγκ Μούλει» αυτός ο 11.7 κιλών Σεληνιακός βράχος ήταν ο μεγαλύτερος που έφεραν στη Γη οι αστροναύτες του Απόλλων. Η μία πλευρά του «Μπίγκ Μούλει» είναι διάστικτη από στίγματα προσκρούσεων μικρομετεωριτών. Από κάτω: Mια μεγεθυσμένη εικόνα διαμέτρου 1mm που δείχνει μικροσκοπικούς κρατήρες μαζί με μαύρο γυαλί περικυκλωμένο από μια λευκή άλω που δημιουργείται λόγω της βίαιης πρόσκρουσης στην πέτρα.
Όπως τα μετεωροειδή συνεχώς βομβαρδίζουν την Σελήνη έτσι και οι κοσμικές ακτίνες, και αφήνουν την «υπογραφή τους» πάνω στα Σεληνιακά πετρώματα επίσης. «Υπάρχουν ισότοπα στα Σεληνιακά πετρώματα, ισότοπα που κανονικά δεν βρίσκουμε στη Γη, τα οποία έχουν δημιουργηθεί από πυρηνικές αντιδράσεις με της υψηλής ενέργειας κοσμικές ακτίνες», λέει ο Μακέι. Η Γη γλιτώνει από αυτή την ακτινοβολία λόγω της προστατευτικής μας ατμόσφαιρας και μαγνητόσφαιρας.
Ακόμα και εάν οι επιστήμονες ήθελαν να φτιάξουν κάτι σαν Σεληνιακό βράχο, βομβαρδίζοντας τον με υψηλής ενέργειας ατομικούς πυρήνες, δεν θα μπορούσαν! Οι πιο ισχυροί επιταχυντές σωματιδίων στη Γη δεν μπορούν να ενεργοποιήσουν σωματίδια ώστε να φτάσουν σε ισχύ τις πιο ισχυρές κοσμικές ακτίνες, οι οποίες επιταχύνονται με φυσικό τρόπο από τα ωστικά κύματα των υπερκαινοφανών και εντός των βίαιων πυρήνων των γαλαξιών.
Πράγματι, επισήμανε ο Μακέι, η προσπάθεια απομίμησης μιας Σεληνιακής πέτρας με τέτοιο τρόπο ώστε να ξεγελάσει μια διεθνή στρατιά από επιστήμονες είναι πιο δύσκολη και από το Σχέδιο Μανχάταν. «Θα ήταν πολύ ευκολότερο, απλά να πάμε στη Σελήνη και να τη μαζέψουμε!», κατέληξε.
Και εδώ γενάτε μια πρωτότυπη ιδέα. Πήγε η NASA στην Σελήνη για να συλλέξει δείγματα για μια στημένη Προσσελήνωση; Είναι μια ενδιαφέρουσα διαστροφή της θεωρίας συνομωσίας την οποία οι παραγωγοί της Τηλεόρασης θα μπορούσαν να λάβουν υπ’όψιν για το επόμενο τους επεισόδιο της «Σεληνιακής Φάρσας»
«Έχω εδώ στο γραφείο μου μια τρίμετρη στοίβα από επιστημονικά βιβλία γεμάτη με εργασίες επιστημόνων σχετικά με τα Σεληνιακά πετρώματα του Απόλλων», πρόσθεσε ο Μακέι. «Ερευνητές σε χιλιάδες εργαστήρια έχουν εξετάσει τα δείγματα του Απόλλων από τη Σελήνη – ούτε μια εργασία από αυτές δεν αμφισβητεί την προέλευση τους! Και αυτοί δεν είναι όλοι τους υπάλληλοι της NASA. Δανείσαμε δείγματα σε επιστήμονες από δεκάδες χώρες [οι οποίοι δεν έχουν κανένα λόγο να συνεργαστούν σε μία απάτη]»
Ακόμα και ο Δρ.Ρόμπερυ Παρκ, διευθυντής του Γραφείου της Ουάσιγκτον του Συλλόγου Αμερικανών Φυσικών, και ένας κατακριτής του επανδρωμένου διαστημικού προγράμματος της NASA, συμφωνεί με την διαστημική υπηρεσία σε αυτό το θέμα. «Ο όγκος τον φυσικών αποδείξεων ότι οι άνθρωποι πράγματι πάτησαν στη Σελήνη είναι απλά σαρωτικός»
«Το κανάλι Fox καλό θα είναι να συνεχίσει την παραγωγή Καρτούν», συμφώνησε ο Μαρκ Νόρμαν. «Είμαι μεγάλος οπαδός των Σίμπσον!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου