Ερώτηση : Εμείς στην Αφρική, ελπίζω, να μην πάμε πολύ πέρα από τα όρια των γηγενών ζωδίων μας;
Απάντηση footuh : Οτιδήποτε νότια του Βόρειου Τροπικού (και βόρεια του Νότιου Τροπικού) δεν είναι πλέον «μετρήσιμο» επειδή δεν αναπτύσσεται.
Ερώτηση : Αλλά φυσικά το πιο ισχυρό βήμα είναι να αποποιηθείς την ταυτότητα για να γίνεις η Αυτοκρατορία της Θάλασσας
Απάντηση footuh : Τι ακριβώς προκαλεί έκπληξη όταν προσπαθείς να ορίσεις τη διατύπωση - «αυτοκρατορία της θάλασσας»; Μιας και μιλάμε για «The Sea». προφανώς. ότι αυτό δεν είναι γη.
Δηλαδή - μια καλή αναλογία - η κάμπια πέρασε από το στάδιο Pupa και έγινε Πεταλούδα. Και μετά πέταξε...
Με άλλα λόγια, η βρετανική πρωτότυπη Caterpillar, από την αρχή του Οίκου του Κριού στον Δέκατο Οίκο της, συμφώνησε με την «ξένη κυριαρχία» στο νησί της καταγωγής της, αλλά ως εκ τούτου «Έγινε πεταλούδα » και πέταξε μακριά από το σπίτι, και από εκείνη τη στιγμή - οι Άγγλοι πειρατές Drake και Hawkins (ή μάλλον Hawkins and Drake - γιατί ο Drake είναι ο γαμπρός του Hawkins και είναι ο πιο στενός συγγενής του οίκου York) έσπευσαν να τις θάλασσες και ούτω καθεξής.
Το σπίτι του Βρετανού Καρκίνου δεν ήταν τα ίδια τα βρετανικά νησιά, αλλά τα καταστρώματα του Μεγάλου Στόλου, που έπλεε σε όλες τις θάλασσες του κόσμου, και γι' αυτό αυτοί οι άνθρωποι άρχισαν να δίνουν δεκάρα για το ποιος ακριβώς εγκαταστάθηκε στην Πόλη ή ποιος έγινε αμέσως περιτομή μετά τη γέννηση. Για εκείνους που «περιτομήθηκαν» - ακριβώς έτσι συνέβη - δεν ήταν ποτέ στη ζωή τους στα πλοία της Αυτού/Της Μεγαλειότητας ή στους στόλους φιλίμπαστερ. Δηλαδή, στην ίδια τη Βρετανία παραμένει μόνο ένα ορισμένο avatar, μια εικόνα της αρχικής βρετανικής κοινωνίας και μετά - όπως λέγεται στον ύμνο της - το «Rules the Sea».
Το κόλπο και η λεπτότητα είναι ότι δεν μπορείτε να «Κυβερνήσετε τη Θάλασσα» ενώ παραμένετε στη στεριά.
Το κομμάτι Kopeck (Aristocracy) δημιουργεί εδαφικές ιεραρχίες και πού είναι το μέρος στη Γη στο οποίο θα προσαρτηθεί η «Ιεραρχία της Θάλασσας»;
Αυτή είναι η ουσία του «σκιρτίσματος».
Αλλά το αστείο είναι ότι κανένα πλοίο δεν μπορεί να τριγυρίζει για πάντα στη Θάλασσα. Αντίστοιχα, μόλις εξαφανιστούν όλα τα λιμάνια του Στόλου της Θάλασσας στη στεριά, οι «πατέρες ναύαρχοί» του θα συμφωνήσουν αμέσως να «εργαστούν για τους νικητές» και θα πλεύσουν κάπου αλλού ομόφωνα, γιατί αυτό έχει ήδη συμβεί στην ιστορία, και "όπως ήταν, έτσι θα είναι." και δεν υπάρχει τίποτα νέο κάτω από τον ήλιο."
Με άλλα λόγια, για να καταλάβεις ποιος κινείται πού, πρέπει πρώτα να καταλάβεις ποια είναι η εσωτερική ανάγκη αυτής ή εκείνης της Κοινωνίας.
Τα έργα του Niven έχουν ήδη συζητηθεί συχνά στη συζήτηση και είναι προφανές για μένα ότι το σημάδι στο οποίο οι «Απόγονοι των Παιδιών της Θάλασσας» ήταν για τελευταία φορά στην ίδια Γη θα γίνει αναμφίβολα «Μνημείο» γι' αυτούς, αλλά στο Ταυτόχρονα μια αλλαγή Οίκων για αυτούς...
Αλλά ο Θεός ξέρει, γιατί αυτό που δεν συμβαίνει στη Γη δεν μπορεί να θεωρηθεί με γήινα πρότυπα.
Ερώτηση : Και υπάρχει ένα τέχνασμα - για να προσαρτήσετε ένα κράτος, πρέπει να καταλάβετε όλες τις επαρχίες αυτού του κράτους με «υπερθέαμα», διαφορετικά η πρωτεύουσα θα μετακινηθεί για πάντα. Άρα βαρέθηκα να πιάνω τη Βρετανία στα νησιά
Απάντηση footuh : Και έγραψα ήδη για αυτό. Ήταν οι Παράδοξοι που πήραν μια γεύση από το τι τσάιμες και ξετρελάθηκαν πολύ για την πραγματική κοινωνική δομή της σύγχρονης βρετανικής κοινωνίας.
Ερώτηση : Αλέξανδρε, πριν από λίγο καιρό υπήρχαν ενεργές φήμες ότι οι Βρετανοί και οι Ουκρανοί υπέγραψαν συμφωνία για την κατασκευή ναυτικής βάσης στο Ochakov, η οποία δεν θα εμπίπτει στη Σύμβαση του Μοντρέ. Ήταν ξεφλούδισμα και πρόκληση ή διακόσια χρόνια μετά αποφάσισαν να δοκιμάσουν τη θεωρία;
Απάντηση footuh : Για τους Βρετανούς, ο Τοξότης είναι απρόσιτος, αλλά στον Τοξότη οι Γάλλοι μπορούν να πολεμήσουν με τους Γερμανούς, οπότε ξεφλουδίζουν .
Επιπλέον, η Βρετανία έχει τώρα τον Έβδομο Οίκο του Θανάτου , αν υπερεκτιμήσουν τον εαυτό τους, ή θα παρασυρθούν από το κέλυφος των καρκινοειδών τους σε κάποιο είδος περιπέτειας...
Δεν θέλουν απεγνωσμένα να πεθάνουν και επομένως σφάζουν τον στρατό και το ναυτικό τους με κοσμική ταχύτητα προκειμένου κατά λάθος «μην βγάζεις το κεφάλι σου έξω».
Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, έχουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα των Σουηδών που, από κάποια στιγμή, οι Βρετανοί συμβούλευαν έντονα τη Ρωσία στον οίκο τους του Θανάτου - να μην εμπλακεί (δηλαδή, στο Crecy, οι Βρετανοί στο Έβδομο εναντίον ο έκτος Γάλλος είχε μια βόλτα, αλλά απέναντι στον Έβδομο οι Σουηδοί στη Ρωσία στάθηκαν στον Ένατο και ακόμη και καθαρά θεωρητικά, σε έναν υποθετικό πόλεμο, όλα ήταν ασαφή για τους Σουεντάρας.)
Άκουσαν και δεν φρικάραν. Ξαφνικά όμως, από το πουθενά, στο Fire (9ο) σπίτι της ήρθε η ίδια η Ρωσία στους Σουηδούς και τελείωσαν γρήγορα και για πάντα. (Τώρα κυβερνώνται από υπερεθνικούς Γερμανούς Εβραίους. Και οι ίδιοι οι Σουηδοί... Μόνο στα χρονικά.)
Έτσι - όπως έχει δείξει η ιστορία στον Έβδομο Οίκο του Θανάτου, ο αφοπλισμός στο μηδέν δεν είναι επίσης επιλογή εάν οι αντίπαλοι είναι ισχυροί και εκδικητικός.
Ερώτηση : Τηλεσκόπια ναι, ο Herschel δούλευε αποκλειστικά με ανακλαστήρες κατασκευασμένους εξ ολοκλήρου από τον ίδιο, γυαλισμένο μπρούτζο, μέγιστη διάμετρος καθρέφτη 147 cm, 40 πόδια, κατασκευασμένος το 1787-1789.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ.
Το πλήρες όνομα της αδερφής δίνεται ως Caroline Lucretia.
Απάντηση footuh : Από παιδί θυμήθηκα ένα ηλίθιο αστείο για το πώς ζητήθηκε από κάποιον το επώνυμό του και απάντησε επαναληπτικά - "Ζαχάρωφ-Σαχάρεβιτς-Τσουκερμάν".
Κατά συνέπεια, γράφετε για το γεγονός ότι το όνομα της αδερφής ήταν Caroline Lucrezia, αλλά αυτή είναι μια εικόνα μιας στιγμής - η οποία στο ανέκδοτο συμπίπτει με το επώνυμο "Ζαχάρωφ".
Απλώς λέω ότι αν κάποιοι έχουν τη συνήθεια να αλλάζουν αυθαίρετα το όνομά τους με το επίθετό τους στη διάρκεια της ζωής τους, γιατί είναι όλοι τόσο σίγουροι ότι αυτή η πρακτική υπήρχε μόνο στη Σοβιετική Ένωση και δεν υπήρξαν ποτέ παραδείγματα στη ζωή στη Γερμανία, την Ισπανία ή ας πούμε - στη Βρετανία;
Ερώτηση : Πάντα μου φαινόταν ότι η Caroline είναι απλώς η γερμανική έκδοση, όπως παραδοσιακά αποκαλούμε τον Charles Charles 3rd.
Απάντηση footuh : Και θα έλεγα ότι αυτό είναι ένα πολύ «λατινοποιημένο ριμέικ», δεν νομίζω ότι ο μπαμπάς-δεκανέας από το Ανόβερο στην πραγματική ζωή ονόμασε μια από τις κόρες του Lucretia, και όχι, για παράδειγμα, Louise (ή για τον δική - Leah) (Στην πραγματική ζωή, όλο το όνομά της ήταν "Motti" - πρακτικά "mutti", επειδή πρόσεχε όλα τα αδέρφια της σαν μητέρα.). Με άλλα λόγια, η «Καρολίνα Λουκρέσια» είναι πολύ «υψηλή»/«αριστοκρατική», έχοντας κατά νου από τι γαϊδούρια βγήκαν αυτοί οι αδελφοί και οι αδερφές με τη δουλειά και τα ταλέντα τους. Έτσι έζησε/πέρασε η αγαπημένη μου γιαγιά τη «Ματρυώνα» για τη μισή της ζωή. αλλά στα τέλη του 1953, άκουσε τις συμβουλές έξυπνων ανθρώπων και διόρθωσε το όνομά της στις αποβάθρες σε «Μόνικα» (όλοι οι φίλοι της την αποκαλούσαν «Μόνια» ούτως ή άλλως) και συνήθως συστηνόταν στους υπό έρευνα ως «Μόνικα» επειδή αυτό «τους χαλάρωσε μπροστά στα μάτια τους».
Ερώτηση : Πώς ήξερε ο Φράνκλιν για την Μουντιανική αστρολογία;
Απάντηση footuh : Για κάποιο χρονικό διάστημα, αυτές οι πληροφορίες «επιπλέουν στη γενική πρόσβαση των Εβραίων» - κατ' αναλογία με την εργασία για τον ατομικό πυρήνα τη δεκαετία του 1920, και οι Βρετανοί «ταξινόμησαν τα πάντα» μόνο αφού οι προσπάθειές τους «έκαναν φασαρία στη Βαντέ και η Ζιρόντα». επιδεινώθηκε από την «έλλειψη μεταξωτών κουκουλιών» - δηλαδή γύρω στο 1787 (απέμειναν δύο χρόνια πριν από την «Λήψη της Βαστίλης»). Και πριν από αυτό, στην Αγγλία, τα έργα του Manilius δημοσιεύονταν ελεύθερα σε μπροσούρες από το 1782 έως το 1786 (αν και διανέμονταν αποκλειστικά με συνδρομή και μεταξύ μελών ορισμένων συναγωγών). Ο Φράνκλιν είχε δημοσιεύσει ένα μπροσούρα ήδη από το 1782, με ευγενικές σημειώσεις από τον ίδιο τον Χέρσελ στο περιθώριο, γιατί ο Φράνκλιν και ο Χέρσελ ανήκαν και οι δύο στην ίδια μασονική κοινωνία των «νατουραλιστών» - λίγο σατανικές σύμφωνα με τις τρέχουσες απόψεις. Γιατί πίστευαν ότι ο Θεός κρύβει την Αλήθεια από τους ανθρώπους, για να μην συγκρίνονται μαζί του σε γνώση και δύναμη, και ως εκ τούτου το καθήκον όλων των μελών της κοινωνίας είναι ένας ολοκληρωτικός αγώνας ενάντια στον Κύριο για να αρπάξουν τη νέα του γνώση. συμπλέκτες.
Παρεμπιπτόντως, το κεφάλι τους εκείνα τα χρόνια ήταν ο ίδιος ο Χένρι Κάβεντις - ο Λόρδος Ντέβονσαϊρ , και ναι, αυτή ακριβώς η περιοχή - όπου «δεν πρέπει να περιπλανηθείς τη νύχτα, γιατί οι δυνάμεις του Κακού έχουν ιδιαίτερη δύναμη ανάμεσα σε αυτούς τους βάλτους...» Από Έτσι, για να πάρουν ένα «υψηλό πτυχίο» μεταξύ των «φυσιολόγων» χρειάστηκε να κατασκευάσουν μια «μηχανή καταιγίδας» που θα σκότωνε κάποιον με βροντή - έτσι ο Λομονόσοφ έγινε δεκτός στους «φυσιοδίφες», επειδή η «μηχανή του καταιγίδας» σκότωσε τους άτυχος Ρίτσμαν και η μηχανή του Κάβεντις έκανε τον μικρότερο αδερφό του για πάντα ηλίθιο. Ο Φράνκλιν τα κατάφερε μόνο με τη ζωή ενός Νέγρου βοηθού.
Προς τιμή του Herschel, σύμφωνα με την αλληλογραφία του, δεν μπόρεσε ποτέ να «ξεπεράσει» αυτό το θέμα και, ως εκ τούτου, δεν έγινε ποτέ πλήρες μέλος της «κοινωνίας των φυσιοδίφες» και γι' αυτό κέρδισε την εύνοια όλων των «πλήρους μέλη» εκεί. Αυτό εξηγεί τις προσωπικές του εξηγήσεις στο αντίγραφο του Φράνκλιν.
Παρεμπιπτόντως, αν το σύμβολο των "φυσιολόγων" ήταν και παραμένει το "σημάδι των τεσσάρων", δεν διακρίνεται πολύ από τη ναζιστική σβάστικα ... Πράγμα που μέχρι σήμερα οδηγεί πολλούς ιστορικούς των μασονικών κινημάτων σε ποικίλες σκέψεις...
Δηλαδή, μπροσούρες με το «σημάδι των τεσσάρων» εκείνη τη μακρινή εποχή διανέμονταν αποκλειστικά μέσα στις συναγωγές και με «ειδική συνδρομή», που οδηγεί σε άλλη σύνολο σκέψεων..
Προς τιμήν του Alexander von Benckendorff, ή της Elsa von Winzengerode, δεν ήταν μεταξύ αυτών των ίδιων «συνδρομητών» και δεν έμαθαν αμέσως ότι μια συγκεκριμένη μέθοδος του Sir William Herschel να «πρόβλεψε το μέλλον» υπήρχε στη Βρετανία και μέσω τρίτων χεριών ...
Ερώτηση : Θα φανταστώ το παρελθόν)))))) Αν πίσω από τους Βρετανούς ήταν οι Σεφαραδίτες της Πόλης και πίσω από τους Γάλλους οι Ασκενάζι, τότε θα ήταν λογικό να μεταφέρουμε τις θεωρίες του Μανίλιους σε έναν τρίτο, ο οποίος ήταν ούτε το ένα ούτε το άλλο, αλλά αναγνωρίστηκε και από τους δύο. Αν το είχα περάσει, θα είχα αφήσει τους σελιδοδείκτες, ή θα είχα περάσει τις ελληνικές μεταφράσεις και θα κρατούσα κάποιες άλλες για μένα (πιο αρχαία και ακριβή))) Αλλά όλα πήγαν στραβά ως συνήθως με αυτούς και η θεωρία που ήρθε στη Ρωσία ανακατασκευάστηκε δημιουργικά και αποδείχθηκε ακόμα καλύτερο από ό,τι ήταν τη στιγμή της μεταφοράς)))
Δεν θα συνεχίσω τις φαντασιώσεις μου περαιτέρω.
Απάντηση footuh : Οι Sephardim εμφανίστηκαν στην Πόλη μόνο μετά την ισπανική εκστρατεία του Wellington, δηλαδή περίπου δέκα χρόνια αργότερα.
Το αν οι «Κρεολοί» που ήρθαν στην εξουσία στη Γαλλία μαζί με τη Josephine Beauharnais μπορούν να ονομαστούν Ashkenazim είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Είναι ακριβώς αυτοί οι «Sfarda», δηλαδή οι Εβραίοι που έφεραν στις Αντίλλες - οι Ισπανοί, που έδιωξαν τους «Sfarda» οπουδήποτε για να φύγουν από την Ισπανία. Μου φαίνεται
ότι βάζεις ένα είδος χαριτωμένο άτυχο ζώο στον κόσμο και δεν ακούγεται καν μπιπ
. Δηλαδή, στη Βρετανία ο «λαός μας» βασικά απωθήθηκε από το Λονδίνο και εμείς στη Βρετανία γίναμε πιο φιλικοί με το Εδιμβούργο, το Δουβλίνο και το Κάρντιφ (τουλάχιστον ως αποτέλεσμα του μεγαλύτερου κατασκοπευτικού σκανδάλου εκείνων των χρόνων - «οι άνθρωποι μας στο Κοινοβούλιο» ήταν κυρίως από τα τρία μη αγγλικά μέρη της Μεγάλης Βρετανίας) ενώ η πόλη του Λονδίνου «έπεσε εξ ολοκλήρου στους Σεφαραδίτες»
. Οι Εβραίοι που αρχικά πόνταραν στον Βοναπάρτη, αλλά «άλλαξαν με επιτυχία άλογα κατά τη διάρκεια της μάχης», και οι Ασκεναζίμ , που εκδιώχθηκαν σύμφωνα με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, έχασαν.Αμερικανική Ανεξαρτησία στις Η.Π.Α. Αυτός είναι ακριβώς ο κύριος λόγος της μετέπειτα αιματηρής μάχης μεταξύ των οικονομικών της Βρετανίας και των Πολιτειών, όπου οι «Εβραίοι μας» συγχωνεύτηκαν σε μια ενιαία ώθηση με τους Αμερικανούς εναντίον των «Γάλλων και Βρετανών». Αλλά σε τοπικό επίπεδο, μετά τα αποτελέσματα της εταιρείας της Κριμαίας, κατάφεραν να «μπλέξουν τη δική μας» με δυσβάσταχτα δάνεια για χάρη των μεταρρυθμίσεων του Αλεξάνδρου του Β'. Και αφού οι διοικήσεις του Αλεξάνδρου του Β' και του Γ' έγιναν οι «μισθοφόροι πόρνες» της πρωτεύουσας εκείνων που ήρθαν κοντά μας το 1812, η τσαρική διοίκηση ήταν καταδικασμένη. Ζούσε με τα χρήματα εκείνων που πάντα προσπαθούσαν να μας κατασπαράξουν και πολέμησε με αυτούς που το 1812 μας βοήθησαν να πολεμήσουμε τη «δύναμη του Αντίχριστου». Λοιπόν - "Η Voronya Slobodka δεν μπορούσε παρά να καεί..." Δεν
μπορείτε να σταθείτε στο πλευρό όσων ήρθαν σε εμάς το 1812... - Η Μητέρα του Θεού δεν διατάζει (tsy)
Έτσι δεν υπήρχε "τρίτη δύναμη" σε αυτήν την ιστορία, εμείς όπως ήμασταν φίλοι με αυτούς με τους οποίους έγιναν φίλοι το 1805, συνέχισαν να είναι φίλοι - ανεξάρτητα από τη μορφή που πήραν αργότερα (ακόμα και τη μορφή των Σκωτσέζων εθνικιστών ή του IRA), αλλά τώρα εμείς προχωρούν στην ιστορία του «Μεγάλου Παιχνιδιού».
Ερώτηση : "Ένα παραμύθι είναι ψέμα, αλλά υπάρχει ένας υπαινιγμός σε αυτό" (γ)
Απάντηση footuh : Ω, αλίμονο μου. Ωστόσο, δεν έχει νόημα να συμβουλεύουμε τους ηλίθιους να μελετούν τις πρωτογενείς πηγές αντί να υποχωρούν στη ρωσική έκδοση της Wikipedia γραμμένη από κορυφές. Προτείνω λοιπόν σε όλους - κλείστε τα μάτια και πείτε δυνατά - "Wilhelm", "Matilda"... - τι εθνικότητα νομίζετε ότι είναι;
Και τώρα είναι ακριβώς το ίδιο - «Ουίλιαμ» και «Καρολίνα»... Τι νομίζετε ότι είναι;
Τώρα ας ανοίξουμε τον άτλαντα του έναστρου ουρανού «που συντάχθηκε από τη Matilda Herschel» (όπως γράφεται στο σχολιασμό) και ας προσπαθήσουμε να βρούμε αυτή ακριβώς τη «Matilda Herschel» ανάμεσα στα μέλη της Βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας Φυσιαλιστών." Όχι; Πώς γίνεται Με
τον ίδιο τρόπο - ανοίξτε το αρχικό άρθρο του Wilhelm Herschel το 1781, στο οποίο ανακοινώνει την ανακάλυψη ενός νέου πλανήτη (Ουρανός) και ας προσπαθήσουμε να βρούμε τον προαναφερθέντα Wilhelm Herschel ανάμεσα στις τάξεις των Βρετανών αστρονόμων. Οι άνθρωποι που δεν
ξέρουν και δεν καταλαβαίνουν τίποτα σε τέτοιες ιστορίες δεν μπορούν να τις καταλάβουν και αυτό τους κάνει να φαίνονται σαν ηλίθιοι, όταν προσπαθούν να τις σχολιάσουν.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....
https://matveychev-oleg.livejournal.com/
nnils-livejournal-com
http://enaasteri.blogspot.com/search?updated-max=2024-03-11T11:52:00%2B02:00&max-results=7&start=22&by-date=false
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου