Τα θεμέλια του επερχόμενου «Μεγάλου Παιχνιδιού» τέθηκαν ως αποτέλεσμα της πολύ στενής επικοινωνίας μεταξύ των ρωσικών και βρετανικών υπηρεσιών πληροφοριών κατά την περίοδο «μεταξύ Austerlitz και Tilsit». Αρχικά, τα μέρη μελέτησαν προσεκτικά το ερώτημα "σχετικά με τις σφαίρες επιρροής", που δημιουργήθηκε από τον Manilius ως απάντηση στο αίτημα των ρωμαϊκών αρχών - "ποιος φταίει και τι να κάνει", το οποίο προέκυψε ως αποτέλεσμα της εξαιρετικά αποτυχημένης εκστρατεία του Μάρκου Κράσσου προς τη μακρινή Αρταξάτα, αφενός, και η καταστροφή στο δάσος Τεύτομπουργκ ως αποτέλεσμα της προδοσίας του Αρμίνιου.
Ο Μανίλιος απάντησε γεννώντας την ιδέα των «τριγόνων της Αυτοκρατορίας» . Με άλλα λόγια, η Αυτοκρατορία σε ένα βασικό ζώδιο δημιουργεί «τα δικά της φυσικά όρια - από τρίγωνο σε τρίγωνο», η υπέρβαση του οποίου είναι, για να το θέσω ήπια, λίγο άξια ανατριχιασμού.
Δηλαδή, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με πρωτεύουσα τον Κριό μπορεί και πρέπει να επεκτείνει τα σύνορά της στους χώρους «από τον Τοξότη μέχρι τον Λέοντα». Αυτό σήμαινε ότι οι Ρωμαίοι μπορούσαν να λυγίσουν κάθε είδους Cimbri, Βουργουνδούς και Alemanni με τους Τεύτονες (που ζούσαν στα ζώδια του Ταύρου και των Διδύμων) και χωρίς κανένα πρόβλημα. Ενώ - όλα τα είδη των Πάρθων στη ζώνη του Σκορπιού (έξω από το μεγάλο "Ρωμαϊκό τρίγωνο") είναι καλύτερα - "καλά, βιδώστε τον".
Δεδομένου ότι η ζώνη του Λέοντα ήταν στην πραγματικότητα το «δυτικό σύνορο της οικουμένης», ακολούθησε ότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μπορούσε να πάρει ό,τι μπορούσε και ήθελε στη δύση, αλλά για να μετακινηθεί ανατολικά χρειαζόταν μια «δεύτερη πρωτεύουσα», γνωστή και ως «alter ego του Μεγάλη Ρώμη» , και «κατά προτίμηση στο ζώδιο του Σκορπιού, γιατί ο Σκορπιός είναι ουσιαστικά το ίδιο ζώδιο του Άρη, αλλά στην ανατολή, όχι στη δύση» και «Νομίζω ότι για την κατάκτηση της Παρθίας είναι λογικό να αναδημιουργηθεί το πρώτο Η Τροία, από την οποία κάποτε προέρχονταν οι πρόγονοι όλων των Ρωμαίων»
Είναι από αυτό το σκεπτικό του Μανίλιου που αργότερα ο Μέγας Κωνσταντίνος γέννησε την ιδέα της Κωνσταντινούπολης ως «επιστροφή στην αρχαία τρωική καταγωγή μας », ωστόσο, αυτή η ιστορία θα πάρει μας σε μια πολύ μακριά στέπα από το αρχικό μας πρόβατο.
Έτσι -αν το δούμε κατ' αναλογία- αποδείχθηκε ότι η Βρετανία, απλώς από το γεγονός της ύπαρξής της , δημιούργησε μια «εσωτερική ζώνη για την επέκτασή της» από τον Ταύρο και τους Διδύμους στα ανατολικά και τον Λέοντα και μια υποθετική Παρθένο στη δύση. , δηλαδή η «εσωτερική ζώνη της Βρετανίας» ήταν κάπου τότε από τη Σαξονία και τη Βαυαρία στα ανατολικά και όλα τα άλλα στα δυτικά.
Ενώ η ζώνη των «εσωτερικών συμφερόντων της Ρωσίας» αποδείχθηκε ότι ήταν η περιοχή των Ιχθύων, του Υδροχόου, του Αιγόκερω, του Τοξότη και του Σκορπιού. Δηλαδή, τα δυτικά σύνορα ήταν η τότε Σουηδία, μετά «κατά μήκος του Όντερ» και κάπου κατά μήκος των δυτικών συνόρων της Αυστρίας, και στα ανατολικά τα σύνορα ήταν κάπου κατά μήκος της Μογγολίας και του Τουρκεστάν και πιο νότια κάπου ακριβώς μέχρι το Θιβέτ.
Αυτές οι «εσωτερικές περιοχές» των δύο αυτοκρατοριών δεν διασταυρώθηκαν η μία με την άλλη με κανέναν τρόπο και τα μέρη πείστηκαν από τώρα και για πάντα «να μην ανακατεύονται στον κήπο κάποιου άλλου». Μια ορισμένη «γκρίζα ζώνη» προέκυψε μεταξύ τους - Δανία , Πρωσία, Τσεχία (σημειώστε ότι οι Βρετανοί και εγώ ήδη σε αυτές τις διαπραγματεύσεις θεωρούσαμε εξ ορισμού την Αυστρία διαλυμένη και διαμελισμένη) και μέχρι την Ιταλία . Τα μέρη αναγνώρισαν αυτές τις περιοχές ως «ελεύθερες για οποιαδήποτε παρέμβαση» και αυτό, με την έννοια της Ιστορίας, είναι το πρώτο σημάδι ότι η Ρωσία και η Βρετανία, όντας από τη θεωρία «απρόσιτες μεταξύ τους», ήταν αρχικά έτοιμες για την Το «Μεγάλο Παιχνίδι» και οι κοινόχρηστοι χώροι που «περιλαμβάνονται» στα Μεγάλα Τρίγωνα» των δύο δυνάμεων έγιναν ζώνες «νόμιμου σεξ - χωρίς αμοιβαία προσβολή» για τις δύο βασικές αυτοκρατορίες.
Φοβάμαι ότι αυτό ήταν πολύ θλιβερό νέο για τους κατοίκους όλων των εδαφών από τη Σαξονία, τη Βαυαρία και τη Λομβαρδία στα δυτικά, μέχρι τη Σουηδία, την Πολωνία, την Αυστρία και τη Βενετία στα ανατολικά, αλλά κανένας από αυτούς δεν ενημερώθηκε την παραμονή της έναρξης του το «Μεγάλο Παιχνίδι».
Δηλαδή, ο πληθυσμός της «Κόκκινης Βαυαρίας» ή οι συμμετέχοντες στην «Πολωνική Εξέγερση» θα μπορούσαν, κατ' αρχήν, να ελπίζουν ότι οι Ρώσοι σύντροφοι ή οι Βρετανοί κύριοι, αντίστοιχα, θα έρχονταν σε βοήθειά τους, αλλά η θεωρία συνιστούσε σθεναρά να μην μετακινήσουν και τους στρατούς τους. μακριά από την αφετηρία.
Όλες αυτές οι σκέψεις ίσχυαν για τον υπόλοιπο κόσμο. Η Γαλλία είναι χώρα των Λέων και (όπως όλοι οι άλλοι) αντενδείκνυται εξαιρετικά για να περιφέρεται σε στρατούς έξω από το «μεγάλο τρίγωνό» της. Ως εκ τούτου, η πρώτη ιδέα ήταν «να δελεάσουμε τον Βοναπάρτη ανατολικά πέρα από τη ζώνη του Τοξότη» (δηλαδή στη Ρωσία) και αυτές οι ιδέες άρχισαν να διαδίδονται στα επίπεδα των επικεφαλής των ρωσικών και βρετανικών υπηρεσιών πληροφοριών αμέσως μετά τα αποτελέσματα του Austerlitz (και εμείς να θυμάστε ότι το αποτέλεσμά τους ήταν η πρωσική εκστρατεία, όταν ο Barclay στην αρχή κατέπληξε πολύ τους βατράχους στο Preussisch-Eylau, αλλά στη συνέχεια ο Bennigsen (λόγω της σοβαρής πληγής του Barclay) τα χάλασε επιδέξια τα πάντα στο Friedland).
Στη συνέχεια, ως μέρος της συζήτησης για το «τι θέλουμε ως αποτέλεσμα του πολέμου», οι Βρετανοί κατάφεραν να μας πείσουν ότι μόνο ο ρωσικός στρατός θα μπορούσε να νικήσει τον Βοναπάρτη.
Ας μην ξεχνάμε ότι αυτή είναι ήδη η εποχή μετά το Trafalgar και στη θάλασσα όλα έγιναν ξεκάθαρα σε όλους, και αφού οι Γάλλοι φοβόντουσαν να βγάλουν τη μύτη τους στη θάλασσα, το μόνο μέρος όπου μπορούσαν να σκύψουν ήταν οι μάχες στη μέση του γη.
Επειδή ήμασταν πολύ πίσω από την Ευρώπη στην τεχνολογία εκείνη την εποχή, οι Βρετανοί κανόνισαν να επανοπλίσουμε τον στρατό μας (από τη μεταφορά σε εμάς νέων τεχνολογιών για την παραγωγή κάννης όπλων σε σημείο που σε ορισμένα σημεία είχαμε τις πρώτες πειραματικές οβίδες Shrapnel - εντός το πλαίσιο της ρωσο-αγγλικής φιλίας). Επιπλέον, οι Βρετανοί συμφώνησαν να διεξάγουν «πειράματα πλήρους κλίμακας» στο πλαίσιο της «κοσμικής θεωρίας».
Να σας θυμίσω ότι σε δύο οίκους, τον Δεύτερο και τον Έβδομο, οποιαδήποτε χώρα μπορεί να εξοντωθεί από εξωτερικές δυνάμεις και στον έκτο, τον όγδοο και τον δωδέκατο οίκο υποφέρει από εσωτερικά προβλήματα.
Υπάρχουν επίσης σπίτια Τρίτος και Ενδέκατος, όταν για χώρες υπάρχουν είτε οι Bloody Marys είτε η Elizabeth the Great (και τα δύο "κορίτσια από τον οίκο των Tudor" ήταν - ήταν επίσης "ανθρωπιστές"), μετά ο Joseph Vissarionovich ή ο Ivan the Great, αλλά γενικά οι λαοί παραμένουν ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα της βασιλείας αυτών των ηγεμόνων. Ως εκ τούτου, οι Ινδουιστές αποκαλούν τα σπίτια 3, 6 και 11 «Upachaya» - δηλαδή την εποχή της μετακίνησης από τη Μεγάλη Θλίψη στη Μεγάλη Χαρά - δηλαδή, ακόμη και για τον έκτο οίκο δεν θυμόμαστε ακόμα την ώρα των προβλημάτων, αλλά το κατόρθωμα του Minin και Pozharsky, και όχι για τον Dmitry the Pretender αλλά για τον Ivan Susanin. Αλλά τώρα πάλι - όχι για αυτό.
Έτσι, την περίοδο 1775-1833 (Παρθένος), στον τομέα της βρετανικής επιρροής, η Γαλλία και η Ισπανία εισήλθαν στον Δεύτερο Οίκο, και από την άποψη της θεωρίας, μπορούσαν να συντριβούν σωματικά από έξω, με ωμή βία. Και στον τομέα μας, η Σουηδία, η Πολωνία και η Αυστρία ανέβηκαν στον Έβδομο Οίκο, και αυτό σήμαινε ότι αυτές οι χώρες θα μπορούσαν να παρασυρθούν σε στρατιωτικές περιπέτειες και «να συντριβούν στο αντίθετο/στην απογείωση». Δηλαδή, η «ευρωπαϊκή εκκαθάριση» ως αποτέλεσμα των επερχόμενων ναπολεόντειων πολέμων θα μπορούσε σε μεγάλο βαθμό να «ξεκαθαρίσει» και οι δύο πλευρές συμφώνησαν να βοηθήσουν η μία την άλλη - «να βρουν μια λύση σε αυτά τα ζητήματα».
Έτυχε η ραχοκοκαλιά της Αυστρίας να «σπάσει» πρώτα στο Austerlitz και να «γυαλιστεί» στο Wagram χωρίς τη βοήθειά μας, και δεν συνήλθε ποτέ από αυτά τα χτυπήματα. Για πολύ καιρό, οι δικοί μας «γαργαλούσαν» τους Σουηδούς με διάφορους τρόπους για να προσπαθούν να μας χτυπήσουν, αλλά στο τέλος απλώς τους «έσπασαν από το γόνατο» στον επόμενο ρωσο-σουηδικό πόλεμο και η Σουηδία δεν συνήλθε ποτέ από αυτές τις ασκήσεις. Εμείς ταλαιπωρήσαμε την Πολωνία στον Έβδομο Οίκο της με κάθε δυνατό τρόπο, τόσο από τις δυνάμεις του Alexander Suvorov όσο και ως αποτέλεσμα της εξέγερσης του Pan Kosciuszko, αλλά η πορεία του Πέμπτου Σώματος του Poniatowski στη Μόσχα έβαλε τα πάντα στη θέση τους και η δική μας δεν ήταν πλέον ντροπαλή .
Είναι οι ναπολεόντειοι πόλεμοι που μπορούν και πρέπει να θεωρηθούν η «τελική χορδή» στις ιστορίες της ανάπτυξης της Αυστρίας, της Σουηδίας και της Πολωνίας - μετά από την οποία, αν υπήρχαν εκεί κυβερνήσεις, ήταν μόνο εξωτερικές μαριονέτες που διορίστηκαν είτε από εμάς είτε από την Βρετανοί. Αυτό συνέβη στη ζώνη των Ιχθύων.
Στη ζώνη του Λέοντα - πρώτα, ο Άρθουρ Ουέλινγκτον σύναψε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συμφωνία με τον Στρατάρχη Σουλτ, σύμφωνα με την οποία οι δύο στρατοί άρχισαν να περιφέρονται στην Ισπανία σε ρυθμό Push-Pull, κρεμώντας τακτικά είτε βασιλικούς είτε Ιακωβίνους (ο καθένας τους δικούς τους) μέχρι την Ισπανία. Απλώς δεν έχουν μείνει κοινωνικά ενεργοί άνθρωποι.
Λοιπόν, κατά συνέπεια, μετά τα αποτελέσματα των «Εκατό Ημερών», οι Βρετανοί απλώς αποκάλεσαν όλους τους Γάλλους παρτιζάνους και προδότες, και μετά τα αποτελέσματα της μάχης του Βατερλό, οι Γάλλοι έκαναν το ίδιο πράγμα στους κοινωνικά ενεργούς όπως έκαναν οι Τούρκοι στους οι Σέρβοι μετά τη μάχη στο Κοσσυφοπέδιο. Μια πολύ χαρακτηριστική εξωτερική απόφαση σχετικά με τον εχθρό από τον Δεύτερο Οίκο, και πρέπει να πούμε ότι ούτε η Γαλλία ούτε η Ισπανία ανέκαμψαν ποτέ από τους «Ναπολεόντειους Πολέμους».
Δηλαδή, σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, οπλισμένες με την «κοσμική θεωρία», η Ρωσία και η Βρετανία έσπασαν τον λαιμό έως και τεσσάρων ευρωπαϊκών χωρών – Γαλλίας, Ισπανίας, Πολωνίας και Σουηδίας. Οι Σουηδοί, μιλώντας αυστηρά, «έπεσαν κάτω από το καυτό χέρι» - «εκπαιδεύτηκαν πάνω τους, όπως στις γάτες»), και ο πέμπτος, η Αυστρία, κατακλύζεται από τους Γάλλους (παρά το γεγονός ότι για την ίδια διαδικασία, ευτυχώς στο Η Αυστρία «Οι άνθρωποι του Λεοπόλδου» ήρθαν στην εξουσία, δηλαδή είναι ακόμα ρωσόφοβοι - όλα ήταν ήδη έτοιμα), αλλά στην πραγματικότητα «αυθόρμητα».
Αυτό έφυγε, μετά τα αποτελέσματα των «Ναπολεόντειων Πολέμων», οι μόνοι ηθοποιοί στην Ευρώπη ήμασταν εμείς, οι Βρετανοί, οι Πρώσοι και οι Τούρκοι, και ο Έβδομος Οίκος χτυπούσε τους Πρώσους από το 1833 και ο 12ος ξεκίνησε για τους Τούρκους. κατά το ίδιο έτος.
Με άλλα λόγια, μια σοβαρή σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Βρετανίας γινόταν απλώς αναπόφευκτη και ο μισός κόσμος πίστευε ότι «σχεδόν», μη συνειδητοποιώντας ότι η ίδια η τοποθέτηση αυτού του ερωτήματος ήταν πρακτικά αδύνατη. Οι Βρετανοί και εγώ, σύμφωνα με τη θεωρία, «δεν μπορούμε καν να ξύσουμε ο ένας τον άλλον». Ο πόλεμος της Κριμαίας είναι απόδειξη αυτού - οι Βρετανοί, ως η οικονομική υπερδύναμη εκείνης της εποχής, αυθάδης «πήδηξαν πέρα από τα όρια της μεγάλης τρίγωνης» και, ως αποτέλεσμα, σέρνονταν από θαύμα μακριά από τις απώλειες και η οικονομία τους αναρριχήθηκε από θαύμα. κατάδυση. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η νότια ακτή της Κριμαίας θεωρείται Σκορπιός και οι Βρετανοί ανέβηκαν εκεί ακριβώς σε αυτή τη βάση... Ωστόσο, η Σεβαστούπολη είναι πιο πιθανό στη ζώνη της στέπας, οπότε... Η έλλειψη σαφών ορίων κοντά στο Μανίλιο, σύμφωνα με στις φήμες, έπαιξε ένα σκληρό αστείο με τους κυρίους.
Έτσι, στο τέλος των «Ναπολεόντειων Πολέμων» το «Ευρωπαϊκό Ταμπλό» ήταν πολύ «καθαρισμένο» και από τότε ξεκίνησε το Μεγάλο Παιχνίδι.
Ερώτηση: Λοιπόν, η Πρωσία μπόρεσε να επιβιώσει στον έβδομο οίκο της και έπρεπε να τελειώσει στον όγδοο; Και η μόνη πιθανότητα για αυτό είναι να το βάλεις απέναντι στη Ρωσία στον 11ο οίκο της;
Ναι, ο Cristobal Khozievich, φυσικά, πάντα κατάφερνε να είναι ο πρώτος, αλλά ο πατέρας του δεν μπορούσε να το κάνει και η Γερμανία δεν μπορούσε να αντισταθεί στην αντιπαράθεση με την ΕΣΣΔ.
Απάντηση Alexandr Bashkuev : Κοιτάξτε ξανά. Προσέξτε τα χέρια σας:
Ρωσία - Αιγόκερως
Οι περιοχές της Εσωτερικής μας Ζώνης (δηλαδή, μέρη όπου δυνητικά «τα πάντα είναι Ρωσία») από τη δύση προς την ανατολή - Ιχθείς, Υδροχόος, (εδώ είμαστε), Τοξότης, Σκορπιός.
Περιοχές της Εξωτερικής Ζώνης (δηλαδή, μέρη όπου μας βολεύει να τοποθετήσουμε τις φρουρές μας, τις στρατιωτικές μας βάσεις και χιλιάδες) - Ταύρος, Κριός (η εσωτερική μας ζώνη), Ζυγός, Παρθένος.
Σημάδια απρόσιτα για εμάς - Λέων (Γαλλία/Ισπανία), Καρκίνος (Βρετανία), Δίδυμοι (Μπενελούξ, Ρηνανία, Προβηγκία/Σαβοΐα) - η αναρρίχηση σε αυτές τις περιοχές είναι εξαιρετικά τρομακτική για εμάς - το μέγεθος των απωλειών του στρατού μας στην ξένη εκστρατεία του 1813-1814, ανάλογα με τις ζώνες μάχης σχετίζονται άμεσα με αυτή τη δήλωση. (Λοιπόν, δεν ανεβήκαμε πια εκεί, μείον τον θάνατο του Πρώτου Στρατού μας στο Μπέργκεν στην αρχή των Ναπολεόντειων Πολέμων.)
Βρετανία - Καρκίνος
Οι περιοχές της Εσωτερικής τους Ζώνης από τα δυτικά προς τα ανατολικά - Παρθένος, Λέων, (αυτοί είναι ), Δίδυμοι, Ταύρος.
Η εξωτερική τους ζώνη είναι Σκορπιός, Ζυγός, (η εσωτερική τους ζώνη), Κριός, Ιχθύς.
Ζώνες απρόσιτες για τους Βρετανούς είναι ο Υδροχόος, ο Αιγόκερως, ο Τοξότης.
Μεταφρασμένο στα ρωσικά, οι στρατοί μας πρακτικά δεν θα μπορέσουν να συναντηθούν στο ίδιο πεδίο μάχης, γιατί αν οποιαδήποτε πλευρά παραβιάσει ανόητα αυτόν τον κανόνα, θα «πλυθεί στο αίμα», οι πραγματικά συγκλονιστικές απώλειές μας στο Bergen, το Champaubert ή το Chateau-Thierry δεν θα μας αφήσουν να πούμε ψέματα (σε σημείο που όλοι σιωπούν με ντροπή από την ιστορία μας), αντίστοιχα, τα οστά του γαλλικού στρατού είναι διάσπαρτα σε όλη τη Ρωσία (για τους Γάλλους Λέων, η «ζώνη απροσπέλασης» είναι οι Ιχθείς, ο Υδροχόος και ο Αιγόκερως ή οι τερατώδεις απώλειες των Βρετανών στη στεπική ζώνη της Κριμαίας κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου (λόγω του γεγονότος ότι νόμιζαν ότι ολόκληρη η Κριμαία ήταν Σκορπιός σύμφωνα με τον Manilius, αλλά δεν ήταν όλα αυτά, αλλά μόνο μια στενή λωρίδα της Νότιας Ακτής) - τους απογαλακτίστηκε για πάντα όλοι στην "καρδιά μας/Kerngebiet" θα έπρεπε να "γρυλίζουν" κάπου.
Αυτό οδήγησε σε ένα παράδοξο - το "Μεγάλο παιχνίδι" μετατράπηκε να είναι εφικτό ακριβώς επειδή η Ρωσία και η Βρετανία «δεν μπορούν καν να ξύνουν η μία την άλλη»
. στην Ευρώπη δεν είχε μείνει τίποτα «κυρίαρχος» - Βρετανία, Ρωσία και Πρωσία (η Τουρκία έχει τον 12ο οίκο και τη χώρα του Νότου και στα μέσα του φθινοπώρου - με λίγα λόγια, ήταν «εκτός παιχνιδιού» για λίγο)
Αλλά η Πρωσία/Γερμανία έχει Κριό :
Εσωτερική ζώνη - Δίδυμοι, Ταύροι, (αυτοί), Ιχθείς, Υδροχόος
Εξωτερικός - Λέων, Βρετανός Καρκίνος (εσωτερική ζώνη), Ρώσος Αιγόκερως, Τοξότης .
Δηλαδή, η Γερμανική Αυτοκρατορία είναι σε θέση να στείλει τον στρατό της και στη Ρωσία και στη Βρετανία και θα έχει ένα ακόμη σημάδι και από τις δύο πλευρές, για κάθε ενδεχόμενο, σε εφεδρεία.
Αυτό σημαίνει ότι η αρχικά αδύναμη Πρωσία μπορεί να γίνει «βλάκας με ρόπαλο» στα χέρια του, και αυτοί από αυτούς γίνονται ένας πολύ σημαντικός πόρος για το «Μεγάλο παιχνίδι»... Το μόνο σημαντικό είναι ποιος θα «τραβήξει τα νήματα» γι 'αυτό.
Συνεχίζεται...
http://enaasteri.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου