Γράφει ὁ Alastair Crooke
Βρισκόμαστε στο κατώφλι αυτού που θα μπορούσε να ονομαστεί Χαοτικός Πόλεμος. Όχι η συνταγή που χρησιμοποιούσε συχνά στο παρελθόν το Ισραήλ για να εκφοβίσει τους αντιπάλους : αυτό είναι διαφορετικό.
Ο Ισραηλινός δημοσιογράφος Έντι Κοέν είπε, μετά την επίθεση στο ιρανικό προξενείο: «Είμαστε πολύ σαφείς ότι θέλουμε να ξεκινήσουμε έναν πόλεμο με το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Ακόμα δεν καταλαβαίνεις;» ( Σ᾿αὐτό τό σημεῖο νά σᾶς θυμίσω ἀνάλογο δημοσίευμά μας, πρό 3ετίας περίπου, ὅπου ἐπισημαίναμε αὐτό ἀκριβῶς : μία ἐμμονή γιά ἔναν πόλεμο κατά τοῦ Ἰράν ἀπό τό Ἰσραήλ.
Δέν ὑπάρχει ἡμέρα πού στίς ἱστοσελίδες τῶν ἰσραηλινῶν μέσων ἐνημερώσεως νά μήν διαβάσῃ κανείς μία εἴδηση πού ν᾿ἀφορᾷ τό Ἰράν καί τόν κίνδυνο πού ἀντιπροσωπεύει,σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο καί ὄχι μόνον γιά τό Ἰσραήλ. Θά ἔλεγα πώς ἀπό τήν ἐκλογή τοῦ νέου ἰσραηλινοῦ πρωθυπουργοῦ,Νεφθαλείμ Μπένετ, ξεκίνησε αὐτή ἡ ἔντονη ...«ἰρανοφοβία». Τήν περασμένη ἑβδομάδα ἔγινε μία ἀπόπειρα δολοφονίας ἑνός ἰσραηλινοῦ ἐπιχειρηματία,στήν Κύπρον, ὅπου συνελήφθη ὁ δράστης,ἕνας Ἀζερος ἐκ Ρωσσίας. Ὅμως ἐπισήμως οἱ Ἰσραηλινοί καί βεβαίως τά μμε,βλέπουν πώς πίσω ἀπό τήν ἀπόπειρα αὐτή βρίσκεται καί πάλι,τό Ἰράν... - «Ὁ τρόμος τοῦ Ἰράν»,τό νέο ἔργο στήν Μέση Ἀνατολή,ἀπό τούς Ἰσραηλινούς,φυσικά...- )
« Το Ισραήλ θέλει να παρασύρει το Ιράν σε έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας για να μπορέσει να χτυπήσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του », αν και αυτές οι εγκαταστάσεις είναι πέρα από την αμερικανική και ισραηλινή εμβέλεια, θαμμένες κάτω από βουνά.
Ο Κοέν, και φυσικά η στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ, θα το γνωρίζουν. αλλά το Ισραήλ, ωστόσο, εγκλωβίζεται σε μια λογική που μπορεί να οδηγήσει μόνο σε ήττα. Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν είναι ασφαλείς από την ισραηλινή επίθεση. Η καταστροφή της μη στρατιωτικής ιρανικής υποδομής, η οποία είναι ανοιχτή, μπορεί να σκοτώσει πολλούς, αλλά δεν θα καταρρεύσει, από μόνη της, το ιρανικό κράτος.
Ο Trita Parsi τοποθετεί τον στόχο του Ισραήλ να επιτεθεί στο ιρανικό προξενείο στη Δαμασκό σε ένα διαφορετικό πλαίσιο:
«Μια σημαντική πτυχή της συμπεριφοράς του Ισραήλ –και η συναίνεση του Μπάιντεν σε αυτήν– είναι ότι το Ισραήλ συμμετέχει σε μια σκόπιμη και συστηματική προσπάθεια να καταστρέψει τους υπάρχοντες νόμους και κανόνες γύρω από τον πόλεμο.
Ακόμη και σε καιρό πολέμου, οι πρεσβείες είναι εκτός ορίων [ακόμη ] αλλά το Ισραήλ μόλις βομβάρδισε ένα ιρανικό διπλωματικό συγκρότημα στη Δαμασκό.
Ο βομβαρδισμός νοσοκομείων είναι έγκλημα πολέμου, [παρόλα αυτά] το Ισραήλ έχει βομβαρδίσει ΚΑΘΕ νοσοκομείο στη Γάζα. Έχει ακόμη και δολοφονήσει γιατρούς και ασθενείς μέσα σε νοσοκομεία.
Το Διεθνές Δικαστήριο υποχρέωσε το Ισραήλ να επιτρέψει την παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα. Το Ισραήλ αποτρέπει με κάθε τρόπο την είσοδο βοήθειας.
Η πείνα αμάχων ως μέθοδος πολέμου απαγορεύεται βάσει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Το Ισραήλ δημιούργησε σκόπιμα λιμό στη Γάζα.
Οι αδιάκριτοι βομβαρδισμοί είναι παράνομοι σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Ο ίδιος ο Μπάιντεν παραδέχεται ότι το Ισραήλ βομβαρδίζει τη Γάζα αδιακρίτως». ( ἐδῶ)
Ο κατάλογος συνεχίζεται και συνεχίζεται… Ωστόσο, η παραβίαση της ασυλίας της Σύμβασης της Βιέννης από το Ισραήλ που παρέχεται στους διπλωματικούς χώρους – συν η αξία αυτών που σκοτώθηκαν – είναι εξαιρετικά σημαντική. Είναι ένα βαρυσήμαντο μήνυμα: το Ισραήλ θέλει πόλεμο – αλλά με την υποστήριξη των ΗΠΑ, φυσικά.
Ο στόχος του Ισραήλ, πρώτον, είναι να καταστρέψει τους κανόνες, τις συμβάσεις και τους νόμους του πολέμου. να δημιουργήσει γεωπολιτική αναρχία στην οποία τα πάντα συμβαίνουν, και με την οποία, άν και με τον Λευκό Οίκο απογοητευμένο, αλλά συναινώντας σε κάθε κανόνα συμπεριφοράς που καταπατήθηκε βάναυσα, επιτρέπει στον Νετανιάχου να πιάσει το χαλινάρι των ΗΠΑ και να οδηγήσει αναγκαστικά τον Λευκό Οίκο εκεί που θέλει - προς την περιφερειακή του «Μεγάλη Νίκη» στο τέλος των καιρών. ένας αναγκαστικά βάναυσος πόλεμος – πέρα από τις υπάρχουσες κόκκινες γραμμές και χωρίς όρια.
Εξίσου συμβολικά σημαντικό με την επίθεση στη Δαμασκό είναι ότι οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία –μετά από μια σύντομη «συμβουλή» στη Σύμβαση της Βιέννης– αρνήθηκαν να καταδικάσουν την ισοπέδωση του ιρανικού προξενείου, θέτοντας έτσι τη σκιά της αμφιβολίας σχετικά με την ασυλία της Σύμβασης της Βιέννης. για τις διπλωματικές εγκαταστάσεις.
Εμμέσως, αυτή η άρνηση καταδίκης θα γίνει ευρέως κατανοητή ως μια ήπιας μορφής συγκατάθεση του πρώτου δοκιμαστικού βήματος του Ισραήλ προς τον πόλεμο με τη Χεζμπολάχ και το Ιράν.
Αυτός ο ισραηλινός χαοτικός «βιβλικός» μηδενισμός, ωστόσο, δεν έχει καμία σχέση με καθαρά λογικούς όρους με τη φιλοδοξία του Νετανιάχου για μια «Μεγάλη Νίκη». Η πραγματικότητα είναι ότι το Ισραήλ έχει χάσει την αποτρεπτικότητά του. Δεν θα επιστρέψει. Η βαθιά οργή σε όλο τον ισλαμικό κόσμο που προκάλεσε το Ισραήλ μέσω των σφαγών του στη Γάζα τους τελευταίους έξι μήνες το αποκλείει.
Ωστόσο, υπάρχει ένας δεύτερος, συμπληρωματικός λόγος για τον οποίο το Ισραήλ έχει βάλει στόχο να παραβιάζει σκόπιμα το ανθρωπιστικό δίκαιο και τους κανόνες: ο ισραηλινός δημοσιογράφος, Yuval Abraham αναφέρει στο περιοδικό +972 σε μεγάλο βάθος πώς το Ισραήλ έχει αναπτύξει μια μηχανή AI (ονομαζόμενη «Λεβάντα») για να δημιουργήσει λίστες δολοφονιών στη Γάζα – χωρίς σχεδόν καμία ανθρώπινη επαλήθευση. μόνο ένας έλεγχος "σφραγίδας-έγκρισης" περίπου "20 δευτερολέπτων" για να βεβαιωθείτε ότι ο στόχος της τεχνητής νοημοσύνης είναι αρσενικό (καθώς δεν είναι γνωστό ότι κανένα θηλυκό ανήκει στον στρατό της Αντίστασης).
Η κραυγαλέα παρανομία πίσω από τη μεθοδολογία της «λίστας δολοφονίας» της Γάζας, όπως αναφέρεται από τις διάφορες πηγές του Yuval Abraham,μπορεί να προστατευθεί και να προφυλαχθεί μόνο με την ομαλοποίηση τους ως ένα μόνο από ένα γενικό πρότυπο παρανομιών και στην πραγματικότητα, ισχυριζόμενος την κυρίαρχη εξαίρεση :
«Ο ισραηλινός στρατός επιτίθεται συστηματικά στο στοχευόμενο άτομο ενώ βρίσκεται στο σπίτι του - συνήθως τη νύχτα κι᾿ ενώ όλη η οικογένεια είναι παρούσα - και όχι κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δραστηριότητας ... Πρόσθετα αυτοματοποιημένα συστήματα, συμπεριλαμβανομένου ενός, που ονομάζεται "που είναι ο μπαμπάς ;" χρησιμοποιήθηκαν – ειδικά για τον εντοπισμό στόχων όταν είχαν εισέλθει στις κατοικίες της οικογένειάς τους… Ωστόσο, όταν χτυπήθηκε ένα σπίτι, συνήθως τη νύχτα, ο μεμονωμένος στόχος μερικές φορές δεν ήταν καθόλου μέσα».
«Το αποτέλεσμα είναι ότι χιλιάδες Παλαιστίνιοι —οι περισσότεροι γυναίκες και παιδιά ή άνθρωποι που δεν συμμετείχαν στις μάχες— εξοντώθηκαν από ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές, ειδικά τις πρώτες εβδομάδες του πολέμου, εξαιτίας των αποφάσεων του προγράμματος AI».
«Δεν μας ενδιέφερε να σκοτώσουμε στελέχη της [Χαμάς] όταν βρίσκονταν σε ένα στρατιωτικό κτίριο … ή συμμετείχαν σε στρατιωτική δραστηριότητα», είπε ο Α., αξιωματικός των πληροφοριών, στο +972 και στο Local Call. «Αντίθετα, οι IDF τους βομβάρδισαν σε σπίτια χωρίς δισταγμό – ως πρώτη επιλογή. Είναι πολύ πιο εύκολο να βομβαρδίσεις το σπίτι μιας οικογένειας. Το σύστημα είναι φτιαγμένο για να τα αναζητά σε αυτές τις καταστάσεις».
«Επιπλέον… όταν επρόκειτο για τη στόχευση υποτιθέμενων κατώτερων μαχητών που σημαδεύονταν από το Lavender, ο στρατός προτίμησε να χρησιμοποιεί μόνο μη κατευθυνόμενους πυραύλους, κοινώς γνωστούς ως «χαζές» βόμβες (σε αντίθεση με τις «έξυπνες» βόμβες ακριβείας) που μπορούν να καταστρέψουν ολόκληρα κτίρια με όλους τους ενοίκους τους και προκαλούν σημαντικές απώλειες. «Δεν θέλετε να σπαταλήσετε ακριβές βόμβες σε ασήμαντους ανθρώπους – είναι πολύ ακριβό για τη χώρα και υπάρχει έλλειψη [από αυτές τις βόμβες]».
«… Ο στρατός αποφάσισε επίσης κατά τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων του πολέμου ότι, για κάθε κατώτερο στέλεχος της Χαμάς που σημάδεψε ο Λεβάντερ, ήταν επιτρεπτό να σκοτωθούν έως και 15 ή 20 πολίτες… σε περίπτωση που ο στόχος ήταν ένας ανώτερος αξιωματούχος της Χαμάς με τον βαθμό του διοικητή τάγματος ή ταξιαρχίας – ο στρατός επέτρεψε σε πολλές περιπτώσεις τη δολοφονία περισσότερων από 100 αμάχων για τη δολοφονία ενός μόνο διοικητή».
«Το "λεβάντα" - το οποίο αναπτύχθηκε για να δημιουργήσει ανθρώπινους στόχους στον τρέχοντα πόλεμο - έχει χαρακτηρίσει περίπου 37.000 Παλαιστίνιους ως ύποπτους «μαχητές της Χαμάς», οι περισσότεροι από τους οποίους είναι κατώτεροι, για δολοφονία (ο εκπρόσωπος του IDF αρνήθηκε την ύπαρξη μιας τέτοιας λίστας δολοφονιών σε δήλωση προς +972 και Τοπική κλήση)”.
Οπότε, δεν είναι περίεργο που το Ισραήλ μπορεί να επιδιώξει να καμουφλάρει τις λεπτομέρειες μέσα σε μια κανονικοποιημένη γενική σειρά παραβάσεων κατά του ανθρωπιστικού δικαίου: «Ήθελαν να μας επιτρέψουν να επιτεθούμε αυτόματα [τους κατώτερους στρατιώτες]. Αυτό είναι το "Ιερό Δισκοπότηρο". Μόλις μπείς σ᾿αυτό, αυτόματα, η δημιουργία στόχων τρελαίνεται».
Δεν είναι δύσκολο να υποθέσουμε τι μπορεί να προσδιορίσει το Διεθνές Δικαστήριο (ICJ)…
Φαντάζεται κανείς ότι αυτό το ελαττωματικό μηχάνημα Lavender AI δεν θα κληθεί να δημιουργήσει τις λίστες δολοφονίας του, εάν το Ισραήλ αποφάσιζε να εισέλθει στον Λίβανο; (Άλλος ένας λόγος εξομάλυνσης των διαδικασιών πρώτα στη Γάζα).
Το βασικό σημείο που αναφέρεται στην έκθεση του περιοδικού +972 (με πολλαπλές πηγές) είναι ότι οι IDF δεν επικεντρώθηκαν στην ακριβή εξάλειψη των Ταξιαρχιών Qassam της Χαμάς (όπως ισχυρίζεται):
«Ήταν πολύ περίεργο για μένα που μας ζητήθηκε να βομβαρδίσουμε ένα σπίτι για να σκοτώσουμε έναν στρατιώτη εδάφους, του οποίου η σημασία στις μάχες ήταν τόσο μικρή», είπε μια πηγή σχετικά με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για τη σήμανση υποτιθέμενων μαχητών χαμηλής βαθμίδας:
«Ονόμασα αυτούς τους στόχους «στόχους σκουπιδιών». Ωστόσο, τους βρήκα πιο ηθικούς από τους στόχους που βομβαρδίσαμε μόνο για «αναχαίτηση» — πολυκατοικίες που εκκενώνονται και ανατρέπονται μόνο και μόνο για να προκαλέσουν καταστροφή».
Αυτή η έκθεση καθιστά ξεκάθαρη ανοησία τους ισχυρισμούς του Ισραήλ ότι εξάρθρωσε 19 από τα 24 Τάγματα της Χαμάς: Μια πηγή, που επικρίνει την ανακρίβεια του Lavender, επισημαίνει το προφανές ελάττωμα: «Είναι ένα ασαφές όριο». Πώς να ξεχωρίσετε έναν μαχητή της Χαμάς από οποιονδήποτε άλλον άμαχο άνδρα της Γάζας;
«Στην κορύφωσή του, το σύστημα κατάφερε να δημιουργήσει 37.000 ανθρώπους ως πιθανούς ανθρώπινους στόχους», είπε ο B. «Αλλά οι αριθμοί άλλαζαν συνεχώς, επειδή εξαρτάται από το πού βάζετε τον πήχη για το τι είναι ένας πράκτορας της Χαμάς. Υπήρχαν στιγμές που ένας πράκτορας της Χαμάς ορίστηκε ευρύτερα και τότε η μηχανή άρχισε να μας φέρνει κάθε είδους προσωπικό πολιτικής άμυνας, αστυνομικούς, για τους οποίους θα ήταν κρίμα να σπαταλάμε βόμβες».
Μόλις την περασμένη εβδομάδα, το μέλος του Πολεμικού Υπουργικού Συμβουλίου και υπουργός Ron Dermer, ανατέθηκε να ταξιδέψει στην Ουάσιγκτον για να ισχυριστεί ότι η επιτυχία του IDF στην εξάρθρωση 19 ταγμάτων της Χαμάς δικαιολογούσε μια εισβολή στη Ράφα για να διαλύσει τα 4 έως 5 τάγματα που το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι εξακολουθούν να παραμένουν στη Ράφα.
Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η τεχνητή νοημοσύνη ήταν ένα βασικό ισραηλινό εργαλείο για τη «Νίκη» του στη Γάζα. Το Ισραήλ επρόκειτο να πουλήσει μια «ιστορία καπνού και καθρέφτες» βασισμένη στο «Lavender».
Αντίθετα, οι Παλαιστίνιοι, που έχουν επίγνωση της ποσοτικής κατωτερότητάς τους, έχουν μια πολύ διαφορετική αντίληψη: στράφηκαν σε έναν νέο τρόπο σκέψης που δίνει την απλή πράξη της αντίστασης σε ένα πολιτισμικό νόημα – έναν δρόμο προς τη μεταφυσική νίκη (και πολύ πιθανόν ένα είδος στρατιωτική νίκη), αν όχι στη διάρκεια της ζωής τους, τότε για τον Παλαιστινιακό Λαό, στη συνέχεια. Αυτό αποτελεί την ασύμμετρη φύση της σύγκρουσης που το Ισραήλ δεν κατάφερε ποτέ να κατανοήσει.
Το Ισραήλ θέλει να το φοβούνται , πιστεύοντας ότι αυτό θα αποκαταστήσει την αποτροπή του. Η Amira Hass γράφει ότι ανεξάρτητα από οποιαδήποτε αποστροφή για αυτήν την κυβέρνηση και τα μέλη της: «Η συντριπτική πλειοψηφία [των Ισραηλινών] εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο πόλεμος είναι η λύση». Και ο Mairav Zonszein γράφοντας στο Foreign Policy , σημειώνει ότι « Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Νετανιάχου, είναι η ισραηλινή κοινωνία»:
( Ἀκριβῶς ὅπως τό σημείωνα στό χθεσινό μας θέμα :
«Η εστίαση στον Νετανιάχου είναι μια βολική απόσπαση της προσοχής από το γεγονός ότι ο πόλεμος στη Γάζα δεν είναι ο πόλεμος του Νετανιάχου, είναι ο πόλεμος του Ισραήλ—και το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Νετανιάχου. είναι το ισραηλινό εκλογικό σώμα… Μια μεγάλη πλειοψηφία —88 τοις εκατό— των Εβραίων Ισραηλινών που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση τον Ιανουάριο πιστεύει ότι ο εκπληκτικός αριθμός των θανάτων Παλαιστινίων, που είχε ξεπεράσει τους 25.000 εκείνη την εποχή, είναι δικαιολογημένος. Η μεγάλη πλειοψηφία του εβραϊκού κοινού πιστεύει επίσης ότι το [IDF] χρησιμοποιεί επαρκή ή ακόμη και πολύ λίγη δύναμη στη Γάζα… Το να ρίξει όλη την ευθύνη στον πρωθυπουργό δεν έχει νόημα. Αγνοεί το γεγονός ότι οι Ισραηλινοί έχουν προχωρήσει εδώ και καιρό, έχουν επιτρέψει ή έχουν συμβιβαστεί με το σύστημα στρατιωτικής κατοχής και απανθρωποποίησης των Παλαιστινίων της χώρας τους».
«Είτε συμφωνείτε σε μια κατώτερη θέση, είτε μεταναστεύστε και ξεριζωθείτε φαινομενικά οικειοθελώς ή αντιμετωπίζετε την ήττα και τον θάνατο σε έναν πόλεμο. Αυτό είναι το σχέδιο που υλοποιείται τώρα στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη – με τους περισσότερους Ισραηλινούς να χρησιμεύουν ως ενεργοί και ενθουσιώδεις συνεργοί ή να συναινούν παθητικά στην υλοποίησή του ».
Το «όραμα» των ΗΠΑ είναι επίσης τακτικό (και απέχει πολύ από την πραγματικότητα) – Φανταζόμαστε τη μετατροπή της Γάζας σε κρατίδιο «συνεργάτη του Vichy» . Φανταζόμαστε ότι η πολιτική πίεση από τους Γάλλους στον Λίβανο θα αναγκάσει την υποχώρηση της Χεζμπολάχ από τα προγονικά της εδάφη στο νότιο Λίβανο. και να φανταστεί κανείς ότι ο Λευκός Οίκος Μπάιντεν είναι σε θέση να επιτύχει πολιτικά μέσω της πίεσης αυτό που το Ισραήλ δεν μπορεί να κάνει στρατιωτικά .
Το παράδοξο είναι ότι, με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ να εξαρτώνται από μια «εικόνα» που έχει μπερδευτεί με την πραγματικότητα, αυτό λειτουργεί επίσης προς όφελος του Ιράν και του Μετώπου της Αντίστασης. (Όπως λέει η παλιά παροιμία, «μην ενοχλείτε έναν αντίπαλο που κάνει λάθη»).
Ἀπό : unz.com
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου