του Παντελή Σαββίδη
Ο πρέσβης ε.τ. Νίκος Κανέλλος πιστεύει πως για να δώσει δυναμική στην προσέγγιση Ελλάδας-Τουρκίας ο Ερντογάν μπορεί να ανακοινώσει σήμερα κάτι σχετικό με την Σχολή της Χάλκης. Δεν έχω μιλήσει μαζί του αλλά τέτοιες διαπιστώσεις δεν μπορούν να στηριχθούν σε ανάλυση δεδομένων. Πρέπει να βασίζονται σε πληροφορίες. Για να διακινδυνεύει, δημοσίως, την προβλεψη ο κ. Πρέσβης πρέπει να βασίζεται σε κάποια πληροφόρηση που θα έχει. Θα το δούμε κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Κατά τα άλλα, το πλαίσιο της εξέλιξης των ελληνοτουρκικών έχει αρνητική χροιά για την Ελλάδα.
Όταν διακηρύσεις φιλία και αποχή απο πράξεις που θα την υπονομεύσουν αποδέχεσαι την παρούσα κατάσταση. Η παρούσα κατάσταση χαρακτηρίζεται απο:
1.- Το casus belli της Τουρκίας προς την Ελλάδα.
Δηλαδή, η Αθήνα αποδέχεται πως δεν θα κάνει τίποτε για να ασκήσει τα
δικαιώματα που της παρέχει το δίκαιο της θάλασσας. Και δεν μιλάμε για
ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδα. Μιλάμε για χωρικά ύδατα. Στον ολόκληρο τον κόσμο η
Ελλάδα είναι η μόνη παράκτια χώρα που δεν έχει επεκτείνει τα χωρικά της
ύδατα.
2.-Το τουρκολιβυκό μνημόνιο, αν και παράνομο, παγιώνεται με τις δεσμεύσεις της Διακήρυξης Φιλίας. Παγιώνεται, επίσης, η Γαλάζια Πατρίδα, οι Γκρίζες Ζώνες.
Το ότι οι δύο πλευρές διατηρούν τις θέσεις τους δεν σημαίνει τίποτε.
Και η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης μπορεί να αμφισβητείται. Ο βασιλιάς
σκοτώθηκε, δεν παραδόθηκε. Δεν υπέγραψε παράδοση, όπως έλεγε και ο
Κολοκοτρώνεις. Αλλά η Κωνσταντινούπολη είναι σήμερα τουρκική.
3.-Με τη συνέντευξή του στην “Καθημερινή” ο Ερντογάν έθεσε ένα, ακόμη, ζήτημα: η αμφισβήτηση κυριαρχίας
δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε διάλογο, είπε. Επειδή στην
Αθήνα ίσως δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει αυτό αν δεν το νοιώσουν ως
άμεσο, δικό τους πρόβλημα, ο Ερντογάν είπε πως μπορεί να αμφισβητήσει
ότι η Ακρόπολη ανήκει στην ελληνική κυριαρχία και αυτό η κυβέρνηση
πρέπει να το συζητήσει.
Ο σχετικός με τα παραπάνω κατάλογος μπορεί να διευρυνθεί.
Η Τουρκία αυτήν την περίοδο βρίσκεται σε ένα μεταίχμιο που αν το περάσει, που θα το περάσει, θα έχει ξεφύγει για τα καλά.
Η αποδοχή της Φιλίας με την Ελλάδα είχε σαφείς στόχους:
-Ο ένας ήταν το πιστοποιητικό καλής συμπεριφοράς προς την Ελλάδα που
ζητούσαν οι ΗΠΑ απο την Άγκυρα και ο κ. Μητσοτάκης το παρείχε, για να
προμηθευθούν τα F-16.
-Ο άλλος ήταν ότι η οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα είναι μεγάλη.
Ακόμη και το κόστος της καθημερινής αμφισβήτησης των ελληνικών
δικαιωμάτων με τις παραβιάσεις είναι σημαντικό. Η Τουρκία, όμως, έχει
διαμορφώσει την οικονομική βάση της και με τις επιλογές που κάνει
προσπαθεί να ξεπεράσει το πρόβλημα και κάποια στιγμή θα το ξεπεράσει.
Η Τουρκία αναζητά ενέργεια για την βιομηχανία της. Και την αναζητά σε διάφορες κατευθύνσεις. Μια απο αυτές είναι και η εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων σε περιοχές ελληνικης ΑΟΖ.
Αναζητά γεωπολιτικό ρόλο. Στα Βαλκάνια
τον πετυχαίνει ντε φάκτο, διότι δεν υπάρχει κανείς να την ανταγωνισθεί.
Η Αλβανία έχει γίνει το μακρύ χέρι της. Στα Σκόπια δεν έχει, προς τον
παρόν, επιρροή αλλά αν οι σχέσεις της γειτονικής χώρας επιδεινωθούν με
την Ελλάδα και τη Βουλγαρία και η ευρωπαϊκή προοπτική τους υποχωρήσει, η
Τουρκία θα προσφερθεί για βοήθεια. Στην Κεντρική Ασία
επιχειρεί να επηρεάσει τις εξελίξεις με την στενή συνεργασία και την
βοήθεια που παρέχει στο Αζερμπαϊτζάν αλλά και με την Ένωση Τουρκόφωνων
λαών. Στη Μέση Ανατολή διεκδικεί απο τις ΗΠΑ ρόλο
περιφερειακού τοποτηρητή για την αναχαίτηση του Ιράν, όπως αδρά φαίνεται
απο ένα δημοσίευμα του Atlantic Council που δημοσιεύουν οι Ανιχνεύσεις.
ΕΔΩ
Προσπαθεί να γίνει εξαγωγέας όπλων και αναπτύσει την αμυντική τεχνολογία
της σε σημείο ανησυχητικό. Ενισχύει με νέα οπλικά συστήματα τις Ένοπλες
Δυνάμεις της, κυρίως, το ναυτικό και απο δύναμη χερσαία επιχειρεί να
γίνει και ναυτική δύναμη.
Επιδιώκει, τέλος, η Τουρκία να δορυφοροποιήσει την Ελλάδα. Με τον τρόπο που την αντιμετωπίζουν οι εληνικές κυβερνήσεις φαίνεται να τα καταφέρνει. Φοβία, κατευνασμός και υποχωρητικότητα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της αθηναίκής πολιτικής.
Απέναντι σε όλα αυτά η Ελλάδα:
-Αποδυναμώνει την άμυνά της. Θέλει να “πουλήσει”, ουσιαστικά να στείλει στην Ουκρανία, 90 F-16. Αδειάζει τις αποθήκες της απο πολεμικό υλικό με το πρόσχημα ότι έχει λήξει και μας κάνουν χάρη όσοι το δέχονται διαφορετικά θα πληρώναμε για την καταστροφή του. Κανείς δεν έχει άμεση γνώση της ημερομηνίας λήξης του.
-Αποδυναμώνει το στρατιωτικό αποτύπωμά της στα νησιά, κατ επιταγήν της Τουρκίας και υπόδειξη των ΗΠΑ.
-Δεσμευμένη απο την Διακήρυξη δεν προχωρά σε τίποτε που έχει σχέση με τα δικαιώματά της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
-Κυρίως, όμως, δεν διαμορφώνει στρατηγική.
Η κυβερνητική ομάδα διαχειρίζεται, απλώς, μια καθημερινότητα χωρίς στόχους ενώ τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται.
ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
Την ίδια συμπεριφορά με την Τουρκία ακολουθεί προς την Ελλάδα και η Αλβανία σε μια προσπάθεια του πρωθυπουργού της να καταστεί εθνικός ηγέτης.
Οι παρατηρητές του αλβανικού θεωρούν ότι στόχος του αλβανικού κράτους προς την Ελλάδα είναι να εμποδίσει την ενσωμάτωση των αλβανών στην ελληνική κοινωνία, η τόνωση του εθνικού τους φρονήματος με απώτερο στόχο όταν ως έλληνες πολίτες γίνουν αρκετοί, να δημιουργήσουν δικό τους πολιτικό κόμμα.
Δεν είναι σαφές αν στην Αθήνα ασχολούνται με το θέμα αυτό. Να
υπενθυμίσω, απλώς, πως το Κοσσυφοπέδιο απέκτησε την συντριπτική αλβανική
παρουσία με την κάθοδο αλβανών στην περιοχή και την αποχώρηση Σέρβων.
Οι κκ Ερντογάν και Ράμα παίζουν στα δάκτυλά τους την Αθήνα.
Στα Σκόπια η κυβέρνηση που αναδείχθηκε απο τις εκλογές μπορεί να δημιουργήσει νέα κατάσταση στις σχέσεις με την Ελλάδα και να τις οδηγήσει στην εποχή της αντιπαράθεσης.
Απέναντι σε όλα αυτά η Αθήνα ή δεν κάνει τίποτε ή προσπαθεί να διαχειριστεί τα προβλήματα αφού ανακύψουν.
Η συνειδητοποίηση αυτής της αδυναμίας δημιουργεί εύλογη ανησυχία στην ελληνική κοινωνία.
Ο έλληνας πρωθυπουργός προτάσσει την ησυχία στα ελληνοτουρκικά, αντίληψη
που βρίσκει ανταπόκριση στην κουρασμένη, γενικώς, ελληνική κοινωνία. Αν
συνεχώς παραχωρείς θα έχεις την ησυχία σου. Αλλά στο τέλος δεν θα σου
μείνει τίποτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου