Γράφει ὁ Ron Unz
Ας υποθέσουμε τώρα ότι το συντριπτικό βάρος των αποδεικτικών στοιχείων είναι σωστό και να συμφωνήσουμε με υψηλόβαθμους πρώην αναλυτές πληροφοριών της CIA, διακεκριμένους ακαδημαϊκούς και έμπειρους επαγγελματίες ότι οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου δεν ήταν αυτό που φαινόταν.
Αναγνωρίζουμε το εξαιρετικά απίθανο ότι τρεις τεράστιοι ουρανοξύστες στην πόλη της Νέας Υόρκης κατέρρευσαν ξαφνικά με ταχύτητα ελεύθερης πτώσης στα δικά τους ίχνη αφού μόλις δύο από αυτούς χτυπήθηκαν από αεροπλάνα, (φωτό) και επίσης ότι ένα μεγάλο πολιτικό αεροσκάφος πιθανότατα δεν χτύπησε το Πεντάγωνο αφήνοντας πίσω του απολύτως καθόλου συντρίμμια παρά μόνο μια μικρή τρύπα. Τι πραγματικά συνέβη, και το πιο σημαντικό, ποιος ήταν υπεύθυνος;
Αναφέροντας τους πιθανούς ενόχους, το πιο συστημικό "Κίνημα Αλήθειας της 11ης Σεπτεμβρίου" κατήγγειλε με συντριπτική πλειοψηφία τις τρομοκρατικές επιθέσεις ως «εσωτερική δουλειά» που ενορχηστρώθηκε από την ανώτατη ηγεσία της κυβέρνησης Μπους. Αλλά αυτό μου φαινόταν εντελώς γελοίο και απλώς αντιπροσώπευε ένα πρόσθετο επίπεδο εξαπάτησης, ένα επίπεδο που στόχευε στο να απευθυνθεί στους άκρως κομματικούς Δημοκρατικούς που αποτελούσαν τόσο μεγάλο μέρος αυτού του κινήματος. Αντίθετα, μια προσεκτική ανάλυση έδειξε πολύ διαφορετικούς ενόχους, των οποίων η πιθανή ταυτότητα προστατεύτηκε τόσο από το Σύστημα όσο και από όλα σχεδόν τα εναλλακτικά μέσα.
Ας κάνουμε λίγο πίσω. Σε ολόκληρη την ιστορία του κόσμου, δεν μπορώ να σκεφτώ καμία τεκμηριωμένη περίπτωση στην οποία η ανώτατη πολιτική ηγεσία μιας χώρας έχει εξαπολύσει μια μεγάλη επίθεση με ψευδείς σημαίες στα δικά της κέντρα εξουσίας και χρηματοδότησης και προσπαθεί να σκοτώσει μεγάλο αριθμό δικών της ανθρώπων . Η Αμερική του 2001 ήταν μια ειρηνική και ευημερούσα χώρα που διοικούνταν από σχετικά ήπιους πολιτικούς ηγέτες που επικεντρώνονταν στους παραδοσιακούς Ρεπουμπλικανικούς στόχους της θέσπισης φορολογικών περικοπών για τους πλούσιους και της μείωσης των περιβαλλοντικών κανονισμών. Πάρα πολλοί ακτιβιστές της Truther ( συνωμοσιολόγοι ἀλλιῶς) προφανώς έχουν αντλήσει την κατανόησή τους για τον κόσμο από τις καρικατούρες των αριστερών κόμικ στα οποία οι εταιρικοί Ρεπουμπλικάνοι είναι όλοι διαβολικοί Dr. Evils, που επιδιώκουν να σκοτώσουν Αμερικανούς από καθαρή κακία και ο Alexander Cockburn είχε απόλυτο δίκιο όταν τους ειρωνεύτηκε τουλάχιστον στο συγκεκριμένο θέμα.
Λοιπόν πού βρισκόμαστε τώρα; Φαίνεται πολύ πιθανό ότι οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν έργο μιας οργάνωσης πολύ πιο ισχυρής και επαγγελματικά καταρτισμένης από μια ομάδα δεκαεννέα τυχαίων Αράβων οπλισμένων με χαρτοκόπτες, αλλά και ότι οι επιθέσεις ήταν πολύ απίθανο να ήταν έργο της ίδιας της αμερικανικής κυβέρνησης. Ποιος λοιπόν επιτέθηκε στην πραγματικότητα στη χώρα μας εκείνη τη μοιραία μέρα πριν από δεκαεπτά χρόνια, σκοτώνοντας χιλιάδες συμπολίτες μας;
Οι αποτελεσματικές επιχειρήσεις πληροφοριών κρύβονται σε μια αίθουσα με καθρέφτες, συχνά εξαιρετικά δύσκολο για τους ξένους να διεισδύσουν, και οι τρομοκρατικές επιθέσεις με ψευδή σημαία εμπίπτουν σίγουρα σε αυτήν την κατηγορία. Αλλά αν εφαρμόσουμε μια διαφορετική μεταφορά, η πολυπλοκότητα τέτοιων γεγονότων μπορεί να θεωρηθεί ως ένας Γόρδιος Δεσμός, σχεδόν αδύνατο να ξεμπερδευτεί, αλλά ευάλωτος στο σπαθί του να τεθεί η απλή ερώτηση «Ποιος ωφελήθηκε;»
Η Αμερική και το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου σίγουρα δεν το έκαναν, και οι καταστροφικές κληρονομιές εκείνης της μοιραίας ημέρας έχουν μεταμορφώσει τη δική μας κοινωνία και κατέστρεψαν πολλές άλλες χώρες. Οι ατελείωτοι αμερικανικοί πόλεμοι που εξαπολύθηκαν σύντομα μας έχουν κοστίσει ήδη πολλά τρισεκατομμύρια δολάρια και οδήγησαν το έθνος μας στον δρόμο της χρεοκοπίας, ενώ σκότωσαν ή εκτόπισαν πολλά εκατομμύρια αθώους κατοίκους της Μέσης Ανατολής. Πιο πρόσφατα, αυτή η προκύπτουσα πλημμύρα απελπισμένων προσφύγων άρχισε να κατακλύζει την Ευρώπη και η ειρήνη και η ευημερία αυτής της αρχαίας ηπείρου απειλείται τώρα σοβαρά.
Οι παραδοσιακές πολιτικές ελευθερίες και οι συνταγματικές μας προστασίες έχουν διαβρωθεί δραστικά, με την κοινωνία μας να έχει κάνει μεγάλα βήματα για να γίνει ένα άμεσο αστυνομικό κράτος. Οι Αμερικανοί πολίτες αποδέχονται πλέον παθητικά αδιανόητες παραβιάσεις των προσωπικών τους ελευθεριών, που αρχικά ξεκίνησαν με το πρόσχημα της πρόληψης της τρομοκρατίας.
Δυσκολεύομαι να σκεφτώ κάποια χώρα στον κόσμο που ξεκάθαρα κέρδισε ως αποτέλεσμα των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου και της στρατιωτικής αντίδρασης της Αμερικής, με μια μοναδική, μοναχική εξαίρεση.
Κατά τη διάρκεια του 2000 και το μεγαλύτερο μέρος του 2001, η Αμερική ήταν μια ειρηνική ευημερούσα χώρα, αλλά ένα μικρό έθνος της Μέσης Ανατολής είχε βρεθεί σε μια ολοένα και πιο απελπιστική κατάσταση. Το Ισραήλ φαινόταν τότε να μάχεται για τη ζωή του ενάντια στα τεράστια κύματα της εγχώριας τρομοκρατίας που αποτέλεσαν τη Δεύτερη Παλαιστινιακή Ιντιφάντα ( φωτό κάτω) .
Ο Ariel Sharon πιστεύεται ευρέως ότι προκάλεσε σκόπιμα αυτή την εξέγερση τον Σεπτέμβριο του 2000 με πορεία προς το Όρος του Ναού με την υποστήριξη χιλίων ένοπλων αστυνομικών, και η βία και η πόλωση της ισραηλινής κοινωνίας τον είχαν τοποθετήσει με επιτυχία ως Πρωθυπουργό στις αρχές του 2001. Αλλά μόλις ανέλαβε την εξουσία τα βίαια μέτρα του απέτυχαν να τερματίσουν το κύμα συνεχιζόμενων επιθέσεων, που έπαιρναν ολοένα και περισσότερο τη μορφή βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας εναντίον πολιτικών στόχων. Πολλοί πίστευαν ότι η βία θα μπορούσε σύντομα να προκαλέσει μια τεράστια φυγή Ισραηλινών πολιτών, προκαλώντας ίσως μια σπείρα θανάτου για το εβραϊκό κράτος. Το Ιράκ, το Ιράν, η Λιβύη και άλλες μεγάλες μουσουλμανικές δυνάμεις υποστήριζαν τους Παλαιστίνιους με χρήματα, ρητορική και μερικές φορές όπλα, και η ισραηλινή κοινωνία φαινόταν κοντά στο να καταρρεύσει. Θυμάμαι ότι άκουσα από μερικούς από τους φίλους μου στην Ουάσινγκτον ότι πολλοί Ισραηλινοί εμπειρογνώμονες της πολιτικής αναζητούσαν ξαφνικά αγκυροβόλια σε δεξαμενές σκέψης Neocon για να μπορέσουν να εγκατασταθούν στην Αμερική.Ο Sharon ήταν ένας διαβόητος αιμοβόρος και ασυνείδητος ηγέτης, με μακρά ιστορία στο να αναλαμβάνει στρατηγικά ριψοκίνδυνα παιχνίδια εκπληκτικής τόλμης, μερικές φορές στοιχηματίζοντας τα πάντα σε ένα μόνο ζάρι. Είχε περάσει δεκαετίες αναζητώντας την Πρωθυπουργία, αλλά αφού την απέκτησε τελικά, είχε τώρα την πλάτη στον τοίχο, χωρίς να φαίνεται προφανής πηγή διάσωσης.
Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου άλλαξαν τα πάντα. Ξαφνικά, η μοναδική υπερδύναμη του κόσμου κινητοποιήθηκε πλήρως ενάντια στα αραβικά και μουσουλμανικά τρομοκρατικά κινήματα, ειδικά εκείνων που συνδέονται με τη Μέση Ανατολή. Οι στενοί πολιτικοί νεοσυντηρητικοί σύμμαχοι του Sharon στην Αμερική χρησιμοποίησαν την απροσδόκητη κρίση ως ευκαιρία για να πάρουν τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής και του μηχανισμού εθνικής ασφάλειας της Αμερικής, με έναν υπάλληλο της NSA να αναφέρει αργότερα ότι Ισραηλινοί στρατιωτικοί περιφέρονταν ελεύθερα στις αίθουσες του Πενταγώνου χωρίς κανέναν έλεγχο ασφαλείας. Εν τω μεταξύ, η δικαιολογία της πρόληψης της εγχώριας τρομοκρατίας χρησιμοποιήθηκε για την εφαρμογή νέων συγκεντρωτικών ελέγχων της αμερικανικής αστυνομίας που σύντομα χρησιμοποιήθηκαν για να παρενοχλήσουν ή ακόμα και να κλείσουν διάφορες αντισιωνιστικές πολιτικές οργανώσεις. Ένας από τους πράκτορες της ισραηλινής Mossad που συνελήφθη από την αστυνομία στη Νέα Υόρκη καθώς αυτός και οι φίλοι του γιόρταζαν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και παρήγαγαν μια αναμνηστική ταινία των φλεγόμενων πύργων του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου είπε στους αξιωματικούς ότι «Είμαστε Ισραηλινοί… Τα προβλήματά σας είναι και προβλήματά μας». Και όντως έγιναν αμέσως.
Ο στρατηγός Wesley Clark ανέφερε ότι αμέσως μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου ενημερώθηκε ότι ένα μυστικό στρατιωτικό σχέδιο είχε δημιουργηθεί με κάποιο τρόπο βάσει του οποίου η Αμερική θα επιτεθεί και θα καταστρέψει επτά μεγάλες μουσουλμανικές χώρες τα επόμενα χρόνια , συμπεριλαμβανομένων του Ιράκ, του Ιράν, της Συρίας και Λιβύη, που κατά σύμπτωση ήταν όλοι οι ισχυρότεροι περιφερειακοί αντίπαλοι του Ισραήλ και οι κορυφαίοι υποστηρικτές των Παλαιστινίων. ( φωτό ἀριστερά) Καθώς η Αμερική άρχισε να ξοδεύει τεράστιους ωκεανούς αίματος και θησαυρών για να επιτεθεί σε όλους τους εχθρούς του Ισραήλ μετά την 11η Σεπτεμβρίου, το ίδιο το Ισραήλ δεν χρειαζόταν πλέον να το κάνει. Εν μέρει ως συνέπεια, σχεδόν κανένα άλλο έθνος στον κόσμο δεν βελτίωσε τόσο τρομερά τη στρατηγική και οικονομική του κατάσταση κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαεπτά ετών, ακόμη και όταν ένα μεγάλο μέρος του αμερικανικού πληθυσμού έχει φτωχύνει εντελώς κατά την ίδια περίοδο και το εθνικό μας χρέος έχει αυξηθεί σε ανυπέρβλητα επίπεδα. Ένα παράσιτο μπορεί συχνά να παχύνει ακόμα και όταν ο ξενιστής του υποφέρει και μειώνεται.Έχω τονίσει ότι για πολλά χρόνια μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου έδινα ελάχιστη σημασία στις λεπτομέρειες και είχα μόνο την πιο αόριστη αντίληψη ότι υπήρχε ακόμη και ένα οργανωμένο Κίνημα Αλήθειας της 11ης Σεπτεμβρίου. Αλλά αν κάποιος με είχε πείσει ποτέ ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις ήταν επιχειρήσεις ψευδούς σημαίας και κάποιος άλλος εκτός από τον Osama ήταν υπεύθυνος, η άμεση εικασία μου θα ήταν το Ισραήλ και η Mossad του.
Σίγουρα κανένα άλλο έθνος στον κόσμο δεν μπορεί να συγκριθεί με το ιστορικό του Ισραήλ σε εξαιρετικά τολμηρές δολοφονίες υψηλού επιπέδου και επιθέσεις ψευδούς σημαίας , τρομοκρατικές και άλλες, εναντίον άλλων χωρών, ακόμη και της Αμερικής και του στρατού της. Επιπλέον, η τεράστια κυριαρχία των εβραϊκών και φιλο-ισραηλινών στοιχείων στα μέσα ενημέρωσης του αμερικανικού κατεστημένου και όλο και περισσότερο σε πολλές άλλες μεγάλες χώρες της Δύσης έχει εξασφαλίσει εδώ και καιρό ότι ακόμη και όταν ανακαλύφθηκαν τα ακλόνητα στοιχεία τέτοιων επιθέσεων, πολύ λίγοι απλοί Αμερικανοί θα άκουγαν ποτέ αυτά τα γεγονότα.
Μόλις δεχθούμε ότι οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν πιθανώς μια επιχείρηση ψευδούς σημαίας, μια κεντρική ένδειξη για τους πιθανούς δράστες ήταν η εξαιρετική επιτυχία τους στο να διασφαλίσουν ότι ένας τέτοιος πλούτος εξαιρετικά ύποπτων αποδεικτικών στοιχείων έχει αγνοηθεί εντελώς από σχεδόν όλα τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. είτε φιλελεύθερα είτε συντηρητικά, αριστερά ή δεξιά.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο σημαντικός αριθμός των φιλο-ισραηλινών νεοσυντηρητικών ( φωτό) που βρίσκονταν ακριβώς κάτω από τη δημόσια εικόνα της κυβέρνησης Μπους το 2001 θα μπορούσε να είχε διευκολύνει σημαντικά τόσο την επιτυχή οργάνωση των επιθέσεων όσο και την αποτελεσματική συγκάλυψη και απόκρυψή τους, με τον Libby, Wolfowitz, Feith, και Richard Perle είναι απλώς τα πιο προφανή ονόματα. Το αν τέτοια άτομα γνώριζαν συνωμότες ή απλώς είχαν προσωπικούς δεσμούς που τους επέτρεπαν την εκμετάλλευση για την προώθηση της πλοκής είναι εντελώς ασαφές.
Οι περισσότερες από αυτές τις πληροφορίες πρέπει σίγουρα να ήταν προφανείς εδώ και καιρό σε έμπειρους παρατηρητές, και υποψιάζομαι έντονα ότι πολλά άτομα που είχαν δώσει πολύ περισσότερη προσοχή από εμένα στις λεπτομέρειες των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου μπορεί να έφτασαν γρήγορα σε ένα δοκιμαστικό συμπέρασμα με την ίδια γραμμή. Αλλά για προφανείς κοινωνικούς και πολιτικούς λόγους, υπάρχει μεγάλη απροθυμία να δείξουμε δημόσια το δάχτυλο της ευθύνης προς το Ισραήλ για ένα θέμα τόσο τεράστιου μεγέθους. Ως εκ τούτου, εκτός από μερικούς περιθωριακούς ακτιβιστές εδώ κι εκεί, τέτοιες σκοτεινές υποψίες παρέμειναν ιδιωτικές.
Πῶς οἱ νεοσυντηρητικοί κατέκτησαν τήν Οὐάσινγκτον και ξεκίνησαν ἕναν πόλεμο ( ἄρθρο τοῦ Michael Lind, Ἀπρίλιος 2003) Κάποιοι τά ἔγραψαν νωρίς... ,φωτό
Εν τω μεταξύ, οι ηγέτες του Κινήματος της Αλήθειας της 11ης Σεπτεμβρίου πιθανότατα φοβήθηκαν ότι θα καταστραφούν από τις κατηγορίες των μέσων ενημέρωσης για παρανοϊκό αντισημιτισμό, αν είχαν εκφράσει ποτέ έστω και έναν υπαινιγμό τέτοιων ιδεών. Αυτή η πολιτική στρατηγική μπορεί να ήταν απαραίτητη, αλλά αποτυγχάνοντας να κατονομάσουν κανέναν εύλογο ένοχο, δημιούργησαν ένα κενό που σύντομα καλύφθηκε από «χρήσιμους ηλίθιους» που φώναζαν «δουλειά εκ των έσω!». Κατηγορώντας τον Τσένι και τον Ράμσφελντ, και έτσι έκανε τόσα πολλά για να δυσφημήσει ολόκληρο το Κίνημα της Αλήθειας της 11ης Σεπτεμβρίου.
Αυτή η ατυχής συνωμοσία σιωπής έληξε τελικά το 2009 όταν ο Δρ. Alan Sabrosky, πρώην Διευθυντής Σπουδών στο Κολέγιο Πολέμου Στρατού των ΗΠΑ, προχώρησε και δήλωσε δημόσια ότι η ισραηλινή Mossad ήταν πολύ πιθανό να ευθύνεται για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, γράφοντας μια σειρά στήλες για το θέμα, και τελικά παρουσίασε τις απόψεις του σε μια σειρά από συνεντεύξεις στα μέσα ενημέρωσης, μαζί με πρόσθετες αναλύσεις .
Προφανώς, τέτοιες εκρηκτικές ειδήσεις δεν έφτασαν ποτέ στις σελίδες των πρωινών Times , αλλά έλαβαν σημαντική, αν και παροδική κάλυψη σε τμήματα των εναλλακτικών μέσων ενημέρωσης, και θυμάμαι ότι είδα τους συνδέσμους να εμφανίζονται πολύ εμφανώς στο Antiwar.com και να συζητούνται ευρέως αλλού. Δεν είχα ακούσει ποτέ για τον Sabrosky, οπότε συμβουλεύτηκα το σύστημα αρχειοθέτησής μου και αμέσως ανακάλυψα ότι είχε ένα απολύτως αξιοσέβαστο ιστορικό δημοσιεύσεων για στρατιωτικές υποθέσεις σε συστημικά περιοδικά εξωτερικής πολιτικής και είχε επίσης μια σειρά από ακαδημαϊκούς διορισμούς σε αναγνωρισμένα ιδρύματα. Διαβάζοντας ένα ή δύο από τα άρθρα του για την 11η Σεπτεμβρίου, ένιωσα ότι έκανε μια μάλλον πειστική υπόθεση για ανάμειξη της Mossad, με κάποιες από τις πληροφορίες του να είναι ήδη γνωστές σε μένα, αλλά πολλές από αυτές όχι.
Δεδομένου ότι ήμουν πολύ απασχολημένος με τη δουλειά μου στο λογισμικό και δεν είχα αφιερώσει ποτέ χρόνο ερευνώντας την 11η Σεπτεμβρίου ή διαβάζοντας κάποιο από τα βιβλία σχετικά με το θέμα, η πίστη μου στους ισχυρισμούς του τότε ήταν προφανώς αρκετά διστακτική. Αλλά τώρα που τελικά εξέτασα το θέμα με πολύ περισσότερες λεπτομέρειες και διάβασα πολύ, νομίζω ότι φαίνεται πολύ πιθανό η ανάλυσή του το 2009 να ήταν απολύτως σωστή.
...............
Ο Sabrosky εστίασε μεγάλο μέρος της προσοχής του σε ένα συγκεκριμένο τμήμα μιας ολλανδικής ταινίας ντοκιμαντέρ για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου που δημιουργήθηκε αρκετά χρόνια νωρίτερα. Σε αυτή τη συναρπαστική συνέντευξη, ένας επαγγελματίας ειδικός κατεδαφίσεων ονόματι Danny Jowenko, ο οποίος αγνοούσε σε μεγάλο βαθμό τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, αναγνώρισε αμέσως τη βιντεοσκοπημένη κατάρρευση του WTC Building 7 ως ελεγχόμενη κατεδάφιση και το αξιοσημείωτο βίντεο μεταδόθηκε παγκοσμίως στο Press TV και συζητήθηκε ευρέως μέσω του Διαδικτύου.
Και από μια πολύ περίεργη σύμπτωση, μόλις τρεις ημέρες αφότου η συνέντευξη βίντεο του Jowenko μεταδόθηκε και είχε λάβει τόσο μεγάλη προσοχή από τον κόσμο, είχε την ατυχία να πεθάνει σε μια μετωπική σύγκρουση με ένα δέντρο στην Ολλανδία . Υποψιάζομαι ότι η κοινότητα των επαγγελματιών εμπειρογνωμόνων κατεδάφισης είναι μικρή και οι επιζώντες συνάδελφοι του Jowenko μπορεί να κατέληξαν γρήγορα στο συμπέρασμα ότι μια σοβαρή ατυχία θα μπορούσε να επισκεφθεί αυτούς που εξέδωσαν αμφιλεγόμενες απόψεις ειδικών σχετικά με την κατάρρευση των τριών πύργων του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου.
Εν τω μεταξύ, το ADL έκανε γρήγορα μια τεράστια και σε μεγάλο βαθμό επιτυχημένη προσπάθεια να απαγορεύσει το Press TV στη Δύση για προώθηση «αντισημιτικών θεωριών συνωμοσίας», πείθοντας ακόμη και το YouTube να εξαλείψει εντελώς το τεράστιο αρχείο βίντεο αυτών των προηγούμενων εκπομπών, ιδίως συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης συνέντευξης του Sabrosky. .
Πιο πρόσφατα, ο Sabrosky παρείχε μια ωριαία παρουσίαση στη διάσκεψη βιντεοπάνελ της Deep Truth του Ιουνίου , κατά την οποία εξέφρασε μεγάλη απαισιοδοξία για την πολιτικά δύσκολη θέση της Αμερικής και εξέφρασε την άποψη πως ο σιωνιστικός έλεγχος στην πολιτική και τα μέσα ενημέρωσης μας είχε ενισχυθεί ακόμη περισσότερο την τελευταία δεκαετία.
Η συζήτησή του αναμεταδόθηκε σύντομα από το Guns & Butter
Ο αείμνηστος Alan Hart, ένας πολύ διακεκριμένος Βρετανός δημοσιογράφος και ξένος ανταποκριτής, έσπασε επίσης τη σιωπή του το 2010 και παρομοίως έδειξε τους Ισραηλινούς ως πιθανούς ενόχους πίσω από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
Πιθανώς μια πολύ καλύτερη σύνοψη των πολύ εκτεταμένων στοιχείων που δείχνουν το ισραηλινό χέρι πίσω από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου δόθηκε πιο πρόσφατα από τον Γάλλο συγγραφέα Laurent Guyénot, τόσο στο βιβλίο του JFK-9/11: 50 Years of the Deep State και επίσης το άρθρο του 8.500 λέξεων “9/11 was an Israeli Job” , που δημοσιεύτηκε ταυτόχρονα με αυτό και παρέχει πολύ μεγαλύτερο πλούτο λεπτομερειών από ό,τι περιέχεται εδώ. Αν και δεν θα υποστήριζα απαραίτητα όλους τους ισχυρισμούς και τα επιχειρήματά του, η συνολική ανάλυσή του φαίνεται απόλυτα συνεπής με τη δική μου.
Αυτοί οι συγγραφείς έχουν παράσχει πολύ υλικό για την υποστήριξη της ισραηλινής υπόθεσης της Mossad , αλλά θα εστιάσω την προσοχή σε ένα μόνο σημαντικό σημείο. Θα περιμέναμε κανονικά ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις που θα είχαν ως αποτέλεσμα την πλήρη καταστροφή τριών γιγαντιαίων κτιρίων γραφείων στη Νέα Υόρκη και μια αεροπορική επίθεση στο Πεντάγωνο θα ήταν μια επιχείρηση τεράστιου μεγέθους και κλίμακας, που θα περιλαμβάνει πολύ σημαντική οργανωτική υποδομή και ανθρώπινο δυναμικό. Στον απόηχο των επιθέσεων, η κυβέρνηση των ΗΠΑ κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να εντοπίσει και να συλλάβει τους επιζώντες ισλαμιστές συνωμότες, αλλά μετά βίας κατάφερε να βρει έναν. Προφανώς, όλοι είχαν πεθάνει στις επιθέσεις οι ίδιοι ή με άλλον τρόπο είχαν απλώς εξαφανιστεί στον αέρα.
Αλλά χωρίς να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια, η αμερικανική κυβέρνηση συνέλεξε και συνέλαβε γρήγορα περίπου 200 πράκτορες της Mossad, πολλοί από τους οποίους είχαν έδρα ακριβώς στις ίδιες γεωγραφικές τοποθεσίες με τους υποτιθέμενους 19 Άραβες αεροπειρατές. Επιπλέον, η αστυνομία της Νέας Υόρκης συνέλαβε ορισμένους από αυτούς τους πράκτορες ενώ πανηγύριζαν δημόσια τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και άλλοι συνελήφθησαν να οδηγούν φορτηγά στην περιοχή της Νέας Υόρκης που περιείχαν εκρηκτικά ή τα υπολείμματά τους. Οι περισσότεροι από αυτούς τους πράκτορες της Mossad αρνήθηκαν να απαντήσουν σε οποιεσδήποτε ερωτήσεις, και πολλοί από αυτούς που απέτυχαν σε τεστ πολυγράφου, αλλά κάτω από τεράστια πολιτική πίεση, όλοι τελικά απελευθερώθηκαν και απελάθηκαν πίσω στο Ισραήλ. Πριν από μερικά χρόνια, πολλές από αυτές τις πληροφορίες παρουσιάστηκαν πολύ αποτελεσματικά σε ένα σύντομο βίντεο που ήταν διαθέσιμο στο YouTube. Πλέον δέν εἶναι :
https://www.youtube.com/watch?v=2XHm56O2NTI
Υπάρχει ένα άλλο συναρπαστικό στοιχείο που πολύ σπάνια έχω δει να αναφέρεται. Μόλις ένα μήνα μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, δύο Ισραηλινοί συνελήφθησαν να κρύβουν όπλα και εκρηκτικά στο κτήριο του Μεξικανικού Κοινοβουλίου, μια ιστορία που φυσικά προκάλεσε πολλούς πηχυαίους τίτλους σε κορυφαίες μεξικανικές εφημερίδες εκείνη την εποχή, αλλά η οποία αντιμετωπίστηκε με απόλυτη σιωπή από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. Τελικά, κάτω από τεράστια πολιτική πίεση, όλες οι κατηγορίες αποσύρθηκαν και αυτοί οι Ισραηλινοί πράκτορες απελάθηκαν πίσω στην πατρίδα τους. Αυτό το αξιοσημείωτο περιστατικό αναφέρθηκε μόνο σε έναν μικρό ιστότοπο Ισπανόφωνων ακτιβιστών και δημοσιεύθηκε σε κάποιες άλλες ιστοσελίδες . Πριν από μερικά χρόνια βρήκα εύκολα τα σαρωμένα πρωτοσέλιδα των μεξικανικών εφημερίδων που αναφέρουν αυτά τα δραματικά γεγονότα στο Διαδίκτυο, αλλά δεν μπορώ πλέον να τα εντοπίσω εύκολα. Οι λεπτομέρειες είναι προφανώς κάπως αποσπασματικές και πιθανώς μπερδεμένες, αλλά σίγουρα αρκετά ενδιαφέρουσες.
Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι αν οι υποτιθέμενοι ισλαμιστές τρομοκράτες είχαν ακολουθήσει τις επιθέσεις τους της 11ης Σεπτεμβρίου επιθέτοντας και καταστρέφοντας το κτίριο του μεξικανικού κοινοβουλίου ένα μήνα αργότερα, η υποστήριξη της Λατινικής Αμερικής για τις στρατιωτικές εισβολές της Αμερικής στη Μέση Ανατολή θα είχε μεγεθυνθεί πολύ. Επιπλέον, οποιεσδήποτε σκηνές τέτοιας μαζικής καταστροφής στη μεξικανική πρωτεύουσα από Άραβες τρομοκράτες θα είχαν σίγουρα μεταδοθεί ασταμάτητα στο Univision , το συστημικό ισπανόφωνο δίκτυο της Αμερικής, ενισχύοντας πλήρως την ισπανική υποστήριξη στις στρατιωτικές προσπάθειες του Προέδρου Μπους.
• American Pravda: Searching 9/11 Truth After Twenty Years
Θα συνιστούσα επίσης ανεπιφύλακτα αυτό το εκτενές άρθρο του 2018 του Γάλλου αναλυτή Laurent Guyénot που παρέχει πληθώρα λεπτομερών πληροφοριών για την ίδια υπόθεση.
• 9/11 Ήταν μια ισραηλινή δουλειά
Με φόντο μια εξαθλιωμένη και αποσυντεθημένη Αμερική, ένας περιπλανώμενος ανακαλύπτει ένα ζευγάρι ειδικά γυαλιά ηλίου που αποκαλύπτουν έναν κρυμμένο κόσμο γύρω του, έναν κόσμο στον οποίο τα εξωγήινα όντα φαίνεται να έχουν καταλάβει τον έλεγχο και να έχουν επιβάλει την κακόβουλη θέλησή τους στην κοινωνία μας. Η παρουσία τους ανάμεσά μας κρύβεται από ένα στρώμα ψευδαίσθησης που διαπερνάται με επιτυχία από αυτά τα γυαλιά ηλίου, τα οποία επιτρέπουν στα άτομα να δουν την αληθινή μας πραγματικότητα και να λάβουν δράση για να επαναφέρουν τα πράγματα στην θέση τους.
Πιστεύω ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων έντεκα μηνών από τις 7 Οκτωβρίου, οι ισραηλινές επιχειρήσεις στη Γάζα έδωσαν σε όλα τα πρόθυμα άτομα ακριβώς ένα τέτοιο ζευγάρι ειδικά γυαλιά ηλίου, επιτρέποντάς τους να διαπεράσουν τις δεκαετίες ψευδαίσθησης και παραμόρφωσης που παράγουν τα συστημικά μέσα μας. Χρησιμοποιώντας αυτά τα ισχυρά εργαλεία, μπορούν επιτέλους να αρχίσουν να αποκαλύπτουν τα αληθινά γεγονότα της μακροχρόνιας σύγκρουσης Ισραήλ-Παλαιστινίων, της δολοφονίας του JFK και των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου. Έτσι, ο καθένας τους πρέπει να αποφασίσει αν θα χρησιμοποιήσει αυτά τα ειδικά γυαλιά ηλίου ή θα τα πετάξει με φόβο στην άκρη.
Ἀπό : unz.com
Δύο διαβόητα γεγονότα : 7η Ὀκτωβρίου καί 11η Σεπτεμβρίου ( μέρος Α΄)
Δύο διαβόητα γεγονότα : 7η Ὀκτωβρίου καί 11η Σεπτεμβρίου ( μέρος Β΄)
Ἐπίσης διαβάζουμε :
11 Σεπτεμβρίου 2001- 22 χρόνια μετά θά μάθουμε ποτέ τήν Ἀλήθεια ;
(πρωτόκολλο Θ΄ ἀπό : Τά Πρωτόκολλα τῶν Σοφῶν τῆς Σιών)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου