Ἡ ραγδαία ἐκκοσμίκευση(=ἀποχριστιανισμός) τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας

Παναγιώτης Ν. Γκουρβέλος
Τίς προάλλες, ἕνας ἀκόμα συνάνθρωπός μας πού ἐτελεύτησε, ἐπέλεξε δυστυχῶς νά κηδευτεῖ μέ πολιτική κηδεία καί ἐν συνεχείᾳ νά μήν ταφεῖ, ἀλλά νά καεῖ. Βεβαίως δικαίωμά του ἦταν αὐτό, πλήν ὅμως μέ τήν πράξη τῆς πολιτικῆς του κηδείας, πιστοποίησε τήν ἑκούσια ἀποκοπή του ἀπό τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τήν ἀπιστία του στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί κατά συνέπειαν στήν μέλλουσα ἀνάσταση ὅλων τῶν κεκοιμημένων, ἐνῶ μέ τήν πράξη τῆς καύσης τοῦ νεκροῦ σώματός του, ἀσυνείδητα ἐφάρμοσε στόν ἑαυτό του τήν ὅμοια πρακτική τῶν Ἀπωανατολικῶν θρησκειῶν, οἱ ὁποῖες, μέ τήν καύση τοῦ σώματος μετά θάνατον, διαδηλώνουν τήν πλήρη ἀπαξίωση καί περιφρόνησή του.
Ἀλλά δυστυχῶς ἡ ἄρνηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς κηδείας, πού ὁλοένα πληθαίνει, δέν εἶναι τό μοναδικό δεῖγμα ραγδαίας ἐκκοσμίκευσης, δηλαδή συνεχῶς ἐπιδεινούμενου ἀποχριστιανισμοῦ τῆς κοινωνίας μας. Ὅλο καί περισσότεροι συνάνθρωποί μας ἐπιλέγουν νά παντρευτοῦν στό δημαρχεῖο καί ὄχι στήν Ἐκκλησία, ὅπως δυστυχῶς ἀρκετοί γονεῖς ἀποφασίζουν νά μήν βαπτίσουν τά παιδιά τους στήν Ἐκκλησία, ἀλλά νά τούς δώσουν ὄνομα ἐνώπιον τῶν πολιτικῶν ἀρχῶν.

Καί στήν καθημερινή ζωή, ἡ συνειδητή πλήν ὅμως ὀλέθρια γιά τίς ἀθάνατες ψυχές μας ἀπομάκρυνση ἀπό τό ζωοποιό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι παντοῦ ὁρατή: ἀθρόα κατάλυση τῆς νηστείας –«Τοῦρκος εἶσαι;», ἔλεγαν οἱ παλαιότεροι ὅταν ἔβλεπαν κάποιον νά μήν νηστεύει-, συμβίωση τοῦ ἀντρογύνου χωρίς ἐκκλησιαστικό γάμο, ἀστεφάνωτοι, -«Xωρίς στεφάνι», γιά νά θυμηθοῦμε τό γνωστό καί πολύ διδακτικό διήγημα τοῦ Ἀλέξανδρου Παπαδιαμάντη-, συχνότατα καί παρά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ διαζύγια, πού ὡς αἰτίες ἔχουν τόν ἀχαλίνωτο, τόν πραγματικά ἑωσφορικό ἐγωϊσμό ἤ τήν συζυγική ἀπιστία, δηλαδή τήν βαρειά ἁμαρτία τῆς μοιχείας, ἐσχάτως δέ καί θεσμοθέτηση τοῦ βδελυροῦ καί ἐνάντιου στό θεῖο θέλημα παρά φύσιν γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων.

Ἀκόμη, οἱ περισσότεροι συνάνθρωποί μας δυστυχῶς δέν ἐκκλησιάζονται -ἀλειτούργητους καί ἀλιβάνιστους καί γι’ αὐτό καί ἀθεόφοβους τούς ἀποκαλοῦσε παληότερα ὁ πιστός λαός-, δέν ἐξομολογοῦνται καί δέν κοινωνοῦν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Ἡ σκληρή, ζωώδης καί πολλές φορές θανατηφόρα βία μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, ἀπότοκος τῶν ψυχοκτόνων παθῶν, τοὐτέστιν τοῦ ὑπερφίαλου ἐγωϊσμοῦ, τῆς ἀλαζονείας, ἤ τῆς φιλαργυρίας ἤ τῆς φιληδονίας, ὅλο καί συχνότερα φανερώνει τό ἀπαίσιο πρόσωπό της. Ἀρκετές δέ Εὐρωπαϊκές χῶρες ἔχουν ἐσχάτως νομιμοποιήσει τήν ὑποβοηθούμενη αὐτοκτονία ἤ εὐθανασία! Στό τελευταῖο σκαλοπάτι στή σκάλα τοῦ κακοῦ πού ὁδηγεῖ στήν Κόλαση, δικαίως θά τοποθετήσουμε τό φοβερό ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων: 400.000 ἀθῶα καί ἀνυπεράσπιστα παιδιά φονεύονται βάναυσα κάθε χρόνο στήν πατρίδα μας μέσα στη μήτρα τῆς μητέρας τους, μέ τήν φρικτή πράξη τῆς ἄμβλωσης!

Καί τό ἐρώτημα πού ἐναγωνίως γεννιέται σέ ὅλους μας εἶναι: Ὑπάρχει ἐλπίδα; Βεβαίως ὑπάρχει ἐλπίδα, ἐλπίδα στέρεα καί ἀδιάψευστη, ἐφ’ ὅσον ὑπάρχει Θεός, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ παντοκράτωρ καί πανάγαθος, ὁ ἀπόλυτος Κύριος τῆς Ἱστορίας (Ἀποκ. Α΄8), ὁ ὁποῖος κατευθύνει τήν ἱστορία τοῦ κόσμου πρός τόν τελικό της σκοπό, τήν ἔλευση δηλαδή τῆς μακαρίας καί εὐλογημένης Βασιλείας Του! Συνεργοί δέ τοῦ Θεοῦ στό ἱερό αὐτό ἔργο καθίστανται οἱ ἐκλεκτοί Του, οἱ συνειδητοί χριστιανοί, ὁ Νέος περιούσιος λαός τοῦ Θεοῦ, ἡ Ἐκκλησία, πού ὑπακοούουν στό νόμο Του καί, ὅταν ἁμαρτάνουμε, μετανοοῦμε καί μέ συντριβή ἐξομολογούμαστε τίς ἁμαρτίες μας στόν πνευματικό μας πατέρα. Ἀλλά μαζί μέ τόν πνευματικό μας ἀγώνα κάθαρσης ἀπό τόν μολυσμό τῆς ἁμαρτίας, μετάνοιας καί προσωπικοῦ μας ἁγιασμοῦ, ἀπαιτεῖται καί ἡ πολιτική συστράτευση ὅλων τῶν χριστιανῶν γιά τήν κατά Χριστόν μεταμόρφωση τοῦ κόσμου.

Στήν Ἀμερική, ἡ πρόσφατη νίκη τοῦ Ντόναλντ Τράμπ στίς Προεδρικές ἐκλογές γεννᾶ χρυσές ἐλπίδες. Ἔτσι τό θέλησε ὁ Θεός καί ἔτσι ἀποφάσισε ὁ Ἀμερικανικός λαός: νά ἐκλεγεῖ Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ ὀ Ντόναλντ Τράμπ. Καί ὅπως λέει ἡ παροιμία: «Φωνή λαοῦ, ὀργή Θεοῦ»!

Ποιές ὅμως ἀκριβῶς ἐλπίδες γεννᾶ ἡ ἐπανεκλογή τοῦ Ντόναλντ Τράμπ, μετά ἀπό μιά τετραετῆ θλιβερή διακυβέρνηση τῶν πολεμοκάπηλων και πολεμοχαρῶν Δημοκρατικῶν; Α) Ὁ ἐπανεκλεγείς Ἀμερικανός Πρόεδρος ὑποστηρίζει καί διατρανώνει τίς παραδοσιακές ἀξίες τῆς κοινωνίας: τήν θρησκεία, τόν Χριστιανισμό, τόν Προτεσταντικό βεβαίως Χριστιανισμό, τήν πατρίδα και τήν οἰκογένεια. Εἰς ἐπίρρωσιν τῶν λεγομένων μου, ἀναφέρω ὅτι, κατά τήν προεκλογική του ἐκστρατεία, ὁ Ντόναλντ Τράμπ ἐπικαλέτηκε τόν ἀρχάγγελο Μιχαήλ γιά νά πατάξει -ὅπως εἶπε- τίς δυνάμεις τοῦ κακοῦ, εἶχε ἐπίσης ὡς κεντρικό προεκλογικό του σύνθημα: «Πρῶτα ἡ Ἀμερική» καί τό: «Νά κάνουμε τήν Ἀμερική πάλι μεγάλη», ἐνῶ, ἀμέσως μετά τή νίκη του ἀπευθυνόμενος πρός τόν Ἀμερικανικό λαό, τούς εὐχήθηκε: «Ὁ Θεός νά σᾶς εὐλογεῖ!»,. Ὁ ἴδιος εἶναι ἀκόμη σφοδρός πολέμιος τῆς διαβόητης Woke ἀτζέντας, τῆς φασιστικῆς δηλαδή ἐπιβολῆς τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἀπό τούς πολιτικοοικονομικά ἰσχυρούς («τήν παγκόσμια ἐλίτ»).

Ἐπίσης, ὁ νέος Ἀμερικανός Πρόεδρος εἶναι πρός τιμήν του δριμύς ἐπικριτής τῶν ἐκτρώσεων. Ὡς ἀπόδειξη αὐτοῦ, συμμετεῖχε ὁ ἴδιος, ὡς Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ κατά τήν πρώτη προεδρική του θητεία καί συγκεκριμένα τό καλοκαίρι τοῦ 2020, σέ γιγαντιαία διαδήλωση κατά τῶν ἀμβλώσεων, ἐνῶ τό Ἀνώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο τῶν ΗΠΑ, ἔχοντας στή σύνθεσή του δικαστικούς διορισμένους ἀπό τόν Πρόεδρο Ντόναλντ Τράμπ, ἐξέδωσε ἀπόφαση, τό καλοκαίρι τοῦ 2022, γιά πρώτη φορά μετά ἀπό 49 ὁλόκληρα χρόνια, ὑπέρ τῆς ζωῆς τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ ! Σημειωτέον ὅτι ἡ ἀντίπαλός του γιά τήν Προεδρία, Δημοκρατική ὑποψήφια Καμάλα Χάρις ὑπερασπίζεται καί ὑπερθεματίζει ὑπέρ τῶν ἀμβλώσεων.

Β) Ὁ νεοεκλεγείς Πρόεδρος τῆς Ἀμερικανικῆς ὑπερδύναμης ἔχει δεσμευθεῖ πώς αὐτοπροσώπως θά μεσολαβήσει γιά τόν τερματισμό τοῦ μακροχρόνιου καί αἱματηροῦ πολέμου μεταξύ Ρωσσίας καί Οὐκρανίας. Καί αὐτή εἶναι ἀσφαλῶς μιά ἐλπιδοφόρα εἴδηση! Εὐχόμαστε ἀπό καρδιᾶς ὁ Πανάγαθος νά εὐοδώσει αὐτή τήν θεάρεστη πρωτοβουλία τοῦ νέου Ἀμερικανοῦ Προέδρου.

Ἀναλαμβάνοντας, μέ τήν χάρη τοῦ παντοδύναμου Θεοῦ, τόν πνευματικό μας ἀγώνα γιά τήν κάθαρση καί τόν προσωπικό μας ἁγιασμό, διαδηλώνουμε ταυτόχρονα τήν ἀμέριστη συμπαράστασή μας πρός τόν ἀδίκως διωκόμενο συνάδελφό μας καθηγητή στό Λαύριο τῆς Ἀττικῆς, τοῦ ὁποίου τό «φοβερό ἔγκλημα» ἦταν πώς εὐθαρσῶς παρουσίασε στούς μαθητές του τίς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας μας καί μάλιστα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου σχετικά μέ τό μέγα ἁμάρτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Πλέον, οἱ θέσεις τοῦ Χρυσορρήμονος Ἁγίου καί συνεπῶς τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας κρίνονται ἀπό τήν Πολιτεία ὡς ἀπόβλητες καί καταδικαστέες. Ἀλλοίμονο!

Παναγιώτης Ν. Γκουρβέλος

https://aktines.blogspot.com/

https://enaasteri.blogspot.com/