Του Κώστα Ράπτη
Όταν
ο Ντόναλντ Τραμπ εκτόξευσε την ιδέα της έξωσης των Παλαιστινίων
κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας το υπουργείο Εξωτερικών της Σαουδικής
Αραβίας εξέδωσε (και μάλιστα σε ώρα μεταμεσονύκτια) ανακοίνωση στην
οποία υπογράμμιζε χωρίς περιστροφές ότι η θέση του βασιλείου περί της
ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους ως προϋπόθεσης για την εξομάλυνση των
σχέσεων με το Ισραήλ "δεν υπόκειται σε συμβιβασμό και δεν αποτελεί
αντικείμενο διαπραγμάτευσης”.
Πρόκειται,
ως γνωστόν, για το λεγόμενο "σχέδιο Αμπντουλλάχ” (συγκρότηση
παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με αντάλλαγμα την αναγνώριση
του Ισραήλ) το οποίο δέχθηκε ομόφωνα το 2002 ο Αραβικός Σύνδεσμος με
εισήγηση του τότε διαδόχου και μετέπειτα βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας. Η
προσφορά αυτή, καίτοι αναιρούσε παλαιότερες αδιάλλακτες τοποθετήσεις,
υπαγορευμένες εν πολλοίς από το λεγόμενο "απορριπτικό μέτωπο” εντός των
αραβικών κρατών, έχει μείνει αναπάντητη.
Όμως
ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ανέλαβε να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Σε
τηλεοπτική συνέντευξή του το Σάββατο στο Channel 14 του Ισραήλ, ο
Βενιαμίν Νετανιάχου προκλητικά υποστήριξε ότι "Οι Σαουδάραβες μπορούν να
δημιουργήσουν ένα παλαιστινιακό κράτος στη Σαουδική Αραβία. Έχουν
αρκετή γη εκεί”.
Ακολούθησαν
οργισμένες αντιδράσεις από την Ιορδανία, την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα
Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ, το Ιράκ και το Συμβούλιο Συνεργασίας του
Κόλπου.
Η
αντίδραση του ίδιου του Ριάντ, διατυπωμένη σε ασυνήθιστα υψηλούς για τη
διπλωματία του βασιλείου τόνους, υπήρξε χαρακτηριστική – και αναδρομικά
αφορά εμμέσως και την πρόταση Τραμπ.
Σε
νέα ανακοίνωσή του την Κυριακή το σαουδαραβικό υπουργείο Εξωτερικών
ευχαρίστησε για την υποστήριξή τους τα αδελφά κράτη”, απέρριψε
κατηγορηματικά "δηλώσεις που αποσκοπούν στο να αποστρέψουν την προσοχή
από τα συνεχιζόμενα εγκλήματα που διαπράττει η ισραηλινή κατοχή,
συμπεριλαμβανομένης της εθνοκάθαρσης που υφίστανται οι Παλαιστίνιοι
αδελφοί στη Γάζα” και τόνισε ότι "ο παλαιστινιακός λαός έχει δικαίωμα
στη γη του, δεν είναι εισβολείς ή μετανάστες σε αυτήν που μπορούν να
απελαθούν όποτε το επιθυμεί η βάναυση ισραηλινή κατοχή”.
Το
βασίλειο δήλωσε επίσης ότι "αυτή η εξτρεμιστική, κατοχική νοοτροπία δεν
καταλαβαίνει τι σημαίνει η παλαιστινιακή γη για τον αδελφό λαό της
Παλαιστίνης” και υποστήριξε ότι το Ισραήλ "δεν πιστεύει ότι ο
παλαιστινιακός λαός αξίζει να ζει εξαρχής”.
"Οι
υποστηρικτές αυτών των εξτρεμιστικών ιδεών είναι που εμπόδισαν το
Ισραήλ να αποδεχθεί την ειρήνη και τις ειρηνευτικές πρωτοβουλίες των
αραβικών κρατών”, ανέφερε το υπουργείο, τονίζοντας ότι το Ισραήλ "ασκεί
συστηματικά αδικία έναντι του παλαιστινιακού λαού για περισσότερα από 75
χρόνια αδιαφορώντας για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και τον νόμο”.
Επαναλαμβάνοντας
τη δέσμευσή της για μια ειρηνική επίλυση, η ανακοίνωση καταλήγει ότι
"το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού θα παραμείνει σταθερά εδραιωμένο
και κανείς δεν θα μπορέσει να του το αφαιρέσει όσο καιρό και αν
χρειαστεί. Η διαρκής ειρήνη δεν θα επιτευχθεί παρά μόνο με την επιστροφή
στη λογική της λογικής και την αποδοχή της αρχής της ειρηνικής
συνύπαρξης μέσω της λύσης των δύο κρατών”.
Δεν
είναι σαφές τι επιδίωκε ο Νετανιάχου προβοκάροντας τη Σαουδική Αραβία,
όταν η προσχώρηση του βασιλείου στις "Συμφωνίες του Αβραάμ” αποτελεί
(μαζί με τον ακρωτηριασμό του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος) την
πρώτιστη προτεραιότητα του Ισραήλ – πολύ περισσότερο λ.χ. από τη
μετατροπή της Γάζας σε νέα "Ριβιέρα”.
Αλλά
και η σκοπιμότητα της πρότασης Τραμπ παραμένει αδιάγνωστη, ιδίως αφότου
διευκρινίσθηκε ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να εμπλακούν ούτε στρατιωτικά
ούτε οικονομικά στην υλοποίησή της. Απομένει απλώς η ρητορική του "σοκ”,
η οποία όμως δεν δείχνει πια να κλονίζει τους αποδέκτες της.
Πιθανότερος
στόχος του Τραμπ ήταν να κάνει αφενός ένα δώρο στον εαυτό του,
εμφανιζόμενος στο ενδιαφερόμενο ακροατήριο ως ο φιλικότερος προς το
Ισραήλ Αμερικανός πρόεδρος όλων των εποχών, αφετέρου προς τον
Νετανιάχου, του οποίου οι ακροδεξιοί κυβερνητικοί εταίροι δυσφορούν με
τη συνέχιση της εκεχειρίας στη Γάζα. Κατά τη λογική Τραμπ, η ρητορική
πλειοδοσία θα διασφαλίσει το άμεσα επιδιωκόμενο, που είναι το πέρασμα
της εκεχειρίας στην προβλεπόμενη δεύτερη φάση της.
Ωστόσο
(και πέρα από την ηθικοπολιτική αξιολόγηση της ευκολίας με την οποία
συζητά σενάρια εθνοκάθαρσης) ο ένοικος του Λευκού Οίκου, τραυματίζει την
αμερικανική διπλωματία, όχι μόνο διότι φέρνει συμμάχους σαν τους
Ευρωπαίους σε θέση που δεν μπορούν να τον ακολουθήσουν, αλλά και γιατί
προκαλεί μια συσπείρωση των αραβικών κρατών με ηγέτη το Ριάντ, η οποία
περιπλέκει τα όποια σχέδια αυτός έχει κατά νου για τη συνέχεια.
Οι
"Συμφωνίες του Αβραάμ” υπήρξαν δικό του "πνευματικό δημιούργημα”. Και
οι αντιδράσεις των αραβικών κρατών σε υψηλής συμβολικής σημασίας
κινήσεις υπέρ του Ισραήλ κατά την πρώτη προεδρική του τετραετία (λ.χ.
μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ) υπήρξαν υποτονικές.
Αντιθέτως, τόσο ο Τραμπ όσο και ο Οίκος των Σαούντ δεν έχαναν την
ευκαιρία να επιδείξουν τις θερμές τους σχέσεις.
Σήμερα
έχουν αλλάξει πολλά. Το "σοκ” της πρότασης για εθνοκάθαρση της Γάζας
δεν εκφοβίζει το Ριάντ, ώστε να σπεύσει να ενταχθεί στις Συμφωνίες του
Αβραάμ. Υπάρχει ένα σημείο πέρα από το οποίο, οι παραχωρήσεις των
αραβικών μοναρχιών δεν μπορούν να προχωρήσουν, αν μη τι άλλο για να
αποφύγουν την εσωτερική τους αποσταθεροποίηση.
Άλλωστε,
το Ριάντ αναζητά νέες κατευθύνσεις. Μετά την επίθεση των Χούθι στις
πετρελαϊκές του εγκαταστάσεις το 2019 και την απροθυμία των ΗΠΑ να
παράσχουν περαιτέρω εγγυήσεις ασφαλείας, το βασίλειο προτιμά να επιλύει
τα προβλήματά του συνομιλώντας απευθείας με τους περιερειακούς του
ανταγωνιστές. Η ιρανοσαουδαραβική συμφιλίωση το 2023 υπό κινεζική
μεσολάβηση, αλλά και η εμβάθυνση των σχέσεων με τους BRICS είναι
ενδεικτική. Όπως άλλωστε και η αγαστή συνεργασία με τη Ρωσία στο πλαίσιο
του OPEC+, παρά τις επίμονες αμερικανικές προτροπές για μείωση των
τιμών του πετρελαίου.
Ο
ισχυρός άνδρας του Ριάντ, πρίγκηπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν γνωρίζει ότι η
εμπέδωση της προσωπικής του εξουσίας δεν περνά μέσα από την Ουάσιγκτον,
που έχει περισσότερο καλλιεργήσει τις σχέσεις της με άλλα μέλη της
βασιλικής οικογένειας. Κυρίως όμως, έχει κατά νου ένα σχέδιο
διαφοροποίησης της σαουδαραβικής οικονομίας, προκειμένου να εξασφαλίσει
τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του βασιλείου, που υπαγορεύει μετακίνηση
από το μοντέλο της "μονοκαλλιέργειας” του πετρελαίου και της ανακύκλωσης
των εσόδων σε αμερικανικούς τίτλους. Έπονται οι αντίστοιχες
γεωπολιτικές προσαρμογές. Πόσω μάλλον που οι επιδόσεις ΗΠΑ και Ισραήλ το
τελευταίο διάστημα δεν δείχνουν ικανές να κλονίσουν την αυτοπεποίθηση
των αραβικών μοναρχιών.
Αν
ο Ντόναλντ Τραμπ εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για τις επενδύσεις ύψους
600 δισ. δολαρίων που του υποσχέθηκε ο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν στο
συγχαρητήριο τηλεφώνημά του, θα πρέπει να σκεφτεί πιο σοβαρά τη
μεσανατολική του πολιτική.
Πηγή: capital.gr
Σαουδάραβας αξιωματούχος προτείνει στον Τραμπ να μεταφέρει Ισραηλινούς στην Αλάσκα & στη Γροιλανδία…
Γαλλόφωνες
αραβικές ιστοσελίδες αναμεταδίδουν δηλώσεις Σαουδάραβα αξιωματούχοι, ο
οποίος προτείνει στον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, τη
μετεγκατάσταση Ισραηλινών στην …Αλάσκα, ως απάντηση στις δηλώσεις του
για τον ξεριζωμό των Παλαιστινίων από τη Γάζα.
–
«Αν αυτός (ο Τραμπ) θέλει πραγματικά να είναι ήρωας της ειρήνης (…), θα
πρέπει να μεταφέρει τους αγαπημένους του Ισραηλινούς στο κράτος της
Αλάσκας, μετά στη Γροιλανδία – αφού την προσαρτήσει», λέει ο Γιούσεφ
μπιν Τραντ Αλ-Σααντούν
Ένα
μέλος του Συμβουλίου Σούρα της Σαουδικής Αραβίας επέκρινε την πρόταση
του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για μετεγκατάσταση Παλαιστινίων από
τη Λωρίδα της Γάζας, προτείνοντας ότι η μεταφορά Ισραηλινών στην Αλάσκα
και τη Γροιλανδία θα ήταν καλύτερη λύση για τη σταθερότητα στη Μέση
Ανατολή.
Ο
Τραμπ έχει επανειλημμένα προτείνει τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων από
τη Λωρίδα της Γάζας, λέγοντας ότι θα εφαρμόσει ένα έκτακτο σχέδιο
ανάπλασης για να μετατρέψει τον θύλακα σε «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής».
Στον
απόηχο των δηλώσεων Τραμπ, οι οποίες απορρίφθηκαν ευρέως από τη διεθνή
κοινότητα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου πρότεινε την
Πέμπτη ότι οι Παλαιστίνιοι πρέπει να ιδρύσουν το κράτος τους στη
Σαουδική Αραβία και όχι στην πατρίδα τους, απορρίπτοντας έτσι κάθε
έννοια παλαιστινιακής κυριαρχίας.
«Οι Σαουδάραβες μπορούν να δημιουργήσουν ένα παλαιστινιακό κράτος στη Σαουδική Αραβία, έχουν πολλή γη εκεί», είπε.
«Εάν
(ο Τραμπ) θέλει πραγματικά να είναι ήρωας της ειρήνης και να επιτύχει
σταθερότητα και ευημερία στη Μέση Ανατολή, θα πρέπει να μεταφέρει τους
αγαπημένους του Ισραηλινούς στο κράτος της Αλάσκας και στη συνέχεια στη
Γροιλανδία – μετά την προσάρτησή της», δήλωσε το μέλος του Συμβουλίου
της Σούρα, Γιούσεφ μπιν Τραντ Αλ-Σααντούν, σε άρθρο που δημοσιεύθηκε την
Παρασκευή στη σαουδαραβική εφημερίδα Okaz.
Ο Αλ Σαντούν προέτρεψε τους Παλαιστίνιους να παραμείνουν ενωμένοι, καθώς «τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη».
Η
πρόταση του Τραμπ έχει καταδικαστεί ευρέως από Παλαιστίνιους, αραβικές
χώρες και πολλά άλλα έθνη σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του
Καναδά, της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ο Αλ Σαντούν απέρριψε επίσης την έκκληση του Νετανιάχου για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους στη σαουδαραβική επικράτεια.
«Οι
Σιωνιστές και οι σύμμαχοί τους πρέπει να καταλάβουν ότι δεν θα
καταφέρουν να τραβήξουν την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας σε παγίδες των
μέσων ενημέρωσης και ψευδείς πολιτικές πιέσεις», είπε.
Ο
Σαουδάραβας αξιωματούχος επέκρινε περαιτέρω το στυλ λήψης αποφάσεων του
Ντόναλντ Τραμπ, λέγοντας ότι κακές επιλογές γίνονται από εκείνους που
«αγνοούν τη συσσωρευμένη γνώση και τεχνογνωσία» και αρνούνται να
συμβουλευτούν ειδικούς.
Κατηγόρησε επίσης την Ουάσιγκτον ότι υιοθέτησε τυφλά τις μεθόδους του Ισραήλ.
«Η
επίσημη εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών θα έχει ως στόχο την
παράνομη κατοχή κυρίαρχων εδαφών και την εθνοκάθαρση του πληθυσμού τους –
δύο μέθοδοι του Ισραήλ που συνιστούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας»,
είπε.
Την
Κυριακή, το Ριάντ καταδίκασε έντονα τα σχόλια του Νετανιάχου για τη
δημιουργία παλαιστινιακού κράτους στη Σαουδική Αραβία και τόνισε το
δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού στη γη του.
Το
Συμβούλιο Σούρα της Σαουδικής Αραβίας, τα μέλη του οποίου διορίζονται
από τον βασιλιά, συμβουλεύει για την πολιτική και τη νομοθεσία, αλλά δεν
έχει νομοθετική εξουσία, εστιάζοντας σε νόμους, οικονομικά σχέδια και
κοινωνικές πολιτικές.
—
Πηγή: https://i-epikaira.blogspot.com/2025/02/blog-post_26.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου