Γράφει ὁ Kevin MacDonald
Απογοητευτικό, καταστροφικό, αυτοκαταστροφικό, ηλίθιο. Υπάρχουν μερικά επίθετα που μου έρχονται στο μυαλό μετά την περιπέτεια του Τραμπ με το Ιράν.
Παρακολούθησα σήμερα το πρωί τον Στρατηγό Dan Caine, Πρόεδρο του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων. Το μήνυμά του (παραφράζοντας): «Είμαστε το νούμερο 1! Και τα χάσαμε όλα!» Θυμάστε όλη τη θριαμβολογία όταν οι ΗΠΑ εισέβαλαν στο Ιράκ και έφτασαν γρήγορα στη Βαγδάτη; Είμαστε ακόμα εκεί 20 χρόνια αργότερα και τώρα αυτά τα στρατεύματα και τα αμερικανικά στρατεύματα στη Συρία πιθανότατα διατρέχουν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο. Από τη συνέντευξη του Tucker με τον πρώην αξιωματούχο του Πενταγώνου Dan Caldwell :
Tucker [00:10:00] Μπορώ να πω κάτι πραγματικά κυνικό; Θα ήταν πολύ εύκολο να μας παρασύρουν σε έναν χερσαίο πόλεμο ή σε μια ολοκληρωτική προσπάθεια αλλαγής καθεστώτος εναντίον του Ιράν, επιτιθέμενοι σε αυτά τα στρατεύματα [στο Ιράκ και τη Συρία]...
Dan Caldwell [00:10:11] Το έχω πει δημόσια, ξέρετε, πριν γίνω υπουργός Άμυνας, με πολλούς τρόπους, αυτά τα στρατεύματα στο Ιράκ και τη Συρία ήταν έναυσμα για έναν μεγαλύτερο πόλεμο. Ειδικά μετά την ήττα του χαλιφάτου του ISIS, και μπορείτε να διαφωνήσετε αν έπρεπε ή όχι να είχαν επιστρέψει στο Ιράκ και τη Συρία εξαρχής, αλλά ειδικά αφού έγινε το χαλιφάτο του ISIS, δεν έπρεπε να βρίσκονται εκεί. Και ένα από τα πολλά εγκλήματα κατά την πρώτη κυβέρνηση Τραμπ, αλλά ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά την πρώτη κυβέρνηση Τραμπ ήταν μια ενεργή προσπάθεια των ίδιων των πολιτικών διορισμένων του Προέδρου Τραμπ σε ορισμένες περιπτώσεις και στοιχείων του στρατού να υπονομεύσουν την δηλωμένη προτίμησή του να αποσυρθεί, ιδιαίτερα από τη Συρία. Και ας μην ξεχνάμε, είχαμε τον ειδικό εκπρόσωπο του προέδρου, νομίζω για τη Συρία, αυτόν τον τύπο, τον Jim Jeffrey, ο οποίος αφού έφυγε από την κυβέρνηση, έτρεχε στην Ουάσινγκτον, καυχώμενος ότι έλεγε ψέματα στον πρόεδρο για τον αριθμό των στρατευμάτων στη Συρία, ώστε να είναι λιγότερο πιθανό να τα αποσύρει.
Ας δούμε πώς θα νιώθουν οι πολεμοκάπηλοι σε λίγα χρόνια. Οι πόλεμοι δεν τελειώνουν μέχρι να το πει ο εχθρός, και το Ιράν με τον πληθυσμό του των 90 εκατομμυρίων θα είναι εκεί πολύ μετά από ό,τι καταφέρει να καταστρέψει η Αμερική. Το Ιράν συνειδητοποιεί ότι χρειάζεται πυρηνικά όπλα για να αμυνθεί και να κάνει άλλες χώρες να φοβούνται να του επιτεθούν. Και είναι τουλάχιστον αμφίβολο ότι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ μπορούν να επιφέρουν αλλαγή καθεστώτος χωρίς στρατιωτικές δυνάμεις επί τόπου - κάτι που δεν είναι πολιτικά βιώσιμο στις ΗΠΑ και πιθανότατα αναποτελεσματικό, καθώς θα βρίσκονταν αντιμέτωποι με τον πολύ μεγάλο πληθυσμό και την επικράτεια του Ιράν. Και ποια είναι η πιθανότητα ενός καλού αποτελέσματος αλλαγής καθεστώτος, δεδομένου του ιστορικού των ΗΠΑ στη Λιβύη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και τη Συρία;
Είναι όντως το Ιράν στα πρόθυρα της κατασκευής πυρηνικών όπλων, όπως λέει ο Νετανιάχου εδώ και 30 χρόνια; Όλο αυτό θυμίζει πολύ την απάτη με τα όπλα μαζικής καταστροφής που ώθησε τον Μπους να επιτεθεί στο Ιράκ - μια απάτη βασισμένη σε ψέματα Εβραίων νεοσυντηρητικών στο Υπουργείο Άμυνας του Μπους με ισχυρούς προσωπικούς και οικογενειακούς δεσμούς με το Ισραήλ.
Το Ιράν είναι στενός σύμμαχος των χωρών BRICS, Ρωσίας και Κίνας. Εάν το Ιράν καταρρεύσει χωρίς να κάνουν τίποτα η Κίνα και η Ρωσία, αυτό θα καταστρέψει την αξιοπιστία τους και θα ενισχύσει τις ΗΠΑ ως παγκόσμιο ηγεμόνα - το νεοσυντηρητικό όνειρο από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Περιμένω ότι η Ρωσία και η Κίνα θα αντισταθούν και δεν θα αφήσουν να συμβεί αυτό. Θα έφταναν στο σημείο να βοηθήσουν την προσπάθεια του Ιράν για πυρηνικά όπλα; Η Ρωσία βρίσκεται ήδη σε πόλεμο με τις ΗΠΑ. Γιατί να μην κάνει η Ρωσία ό,τι μπορεί για να αποτρέψει μια νίκη των ΗΠΑ; Ο αναπληρωτής πρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας και πρώην πρόεδρος και πρωθυπουργός Dmitry Medvedev το καθιστά σαφές, μαζί με μερικά άλλα ενδιαφέροντα σημεία:
1. Οι κρίσιμες υποδομές του κύκλου του πυρηνικού καυσίμου φαίνεται να μην έχουν επηρεαστεί ή να έχουν υποστεί μόνο μικρές ζημιές.
2. Ο εμπλουτισμός πυρηνικού υλικού — και, τώρα μπορούμε να το πούμε ευθέως, η μελλοντική παραγωγή πυρηνικών όπλων — θα συνεχιστεί.
3. Ορισμένες χώρες είναι έτοιμες να προμηθεύσουν απευθείας το Ιράν με τις δικές τους πυρηνικές κεφαλές.
4. Το Ισραήλ δέχεται επίθεση, εκρήξεις συγκλονίζουν τη χώρα και οι άνθρωποι πανικοβάλλονται.
5. Οι ΗΠΑ βρίσκονται τώρα μπλεγμένες σε μια νέα σύγκρουση, με τις προοπτικές μιας χερσαίας επιχείρησης να διαφαίνονται στον ορίζοντα.
Ιδιαίτερα σχετική είναι η δήλωση του Medvedev ότι «ορισμένες χώρες είναι έτοιμες να προμηθεύσουν απευθείας το Ιράν με τις δικές τους πυρηνικές κεφαλές». Μου έρχονται στο μυαλό η Κίνα, η Ρωσία και το Πακιστάν.
Δεν είναι λοιπόν καθόλου σαφές ότι οι επιθέσεις στο Fordow κατάφεραν να αφαιρέσουν την ικανότητα συνέχισης ενός πυρηνικού προγράμματος :
Το κρατικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο IRIB του Ιράν ισχυρίστηκε ότι τα αποθέματα εμπλουτισμένου ουρανίου του «εκκενώθηκαν» και από τις τρεις εγκαταστάσεις πριν από τις αμερικανικές επιδρομές, ένας άλλος ισχυρισμός που δεν έχει επαληθευτεί ανεξάρτητα.
Τώρα μαθαίνουμε ότι το Ιράν βρίσκεται στα πρόθυρα του κλεισίματος του Στενού του Ορμούζ, κάτι που θα αυξήσει γενικά τις τιμές του πετρελαίου, συμβάλλοντας έτσι στον πληθωρισμό και ιδιαίτερα στην οργή χωρών όπως η Κίνα, οι οποίες προμηθεύονται το μεγαλύτερο μέρος του πετρελαίου τους από το Ιράν. Γιατί να θέλει η Κίνα να κάνει μια συμφωνία όταν οι ΗΠΑ μόλις αύξησαν δραματικά τις τιμές του πετρελαίου τους;
Συμφωνώ με τον Steve Bannon ότι η εμπλοκή των ΗΠΑ θα μπορούσε να καταστρέψει εντελώς το κίνημα MAGA — θέτοντας σε κίνδυνο την ικανότητά του να απελάσει παράνομους μετανάστες, να επιτύχει εμπορικές συμφωνίες με βάση την αμοιβαιότητα και σίγουρα όχι να τερματίσει τους πολέμους για πάντα. Και σίγουρα δεν θα βοηθήσει τον δηλωμένο στόχο του Trump να μειώσει τα επιτόκια καθώς ο πληθωρισμός αναπόφευκτα αυξάνεται.
Και σε προσωπικό επίπεδο, νιώθω προδομένος, δεδομένου ότι υποστήριξα σθεναρά τον Τραμπ από την πρώτη του υποψηφιότητα. Ένας πολύ σημαντικός λόγος ήταν ότι οι νεοσυντηρητικοί τον εγκατέλειψαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2016 - ο Bill Kristol, ο Max Boot, Jennifer Rubin και οι υπόλοιποι από τους Ποτέ Τραμπ. Η συχνά δηλωμένη αντίθεση του Τραμπ στους αιώνιους πολέμους ήταν ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο οι νεοσυντηρητικοί εγκατέλειψαν το πλοίο και ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο τον υποστήριξα. Αλλά θα το ξανακάνουμε.
Τί να σας πώ, χαίρομαι τόσο που ο Τραμπ επιτέλους μπόρεσε να θεραπεύσει την ρήξη με τον Kristol και τους άλλους. Μάλιστα...
Ἀπό : theoccidentalobservernet
Παρ᾿ὅλα αὐτά, ἀκόμη στέκομαι ἐπιφυλακτική στό νά ἔχω μία ξεκάθαρη θέσιν σχετικῶς μέ τό γιατί ὁ Τράμπ ἔκανε αὐτή τήν κίνησιν...
Ἡ Πελασγική
.jpg)


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου