«Λυσσάνε» οι Άγγλοι που το πετρέλαιο ανήκει στη Σκωτία.

του Γιώργου Δελαστίκ
Αποθεωτική για τον «πρωθυπουργό» της Σκωτίας Αλεξάντερ Σάλμοντ ήταν η δεξιά σοβαρή γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» την Κυριακή, προκαλώντας σίγουρα σοκ στους αναγνώστες της. «Ο μεγαλύτερος της Σκωτίας (!)» ήταν ο τίτλος του σχετικού άρθρου της. «Ο Αλεξάντερ Σάλμοντ στέκεται ακαταμάχητος στην κορυφή της χώρας του. Μόνο ένα πράγμα είναι μεγαλύτερο από αυτόν: η ανεξαρτησία της Σκωτίας» συμπλήρωνε ο υπότιτλος.

Πλήρως απαξιωτική η γερμανική εφημερίδα για τους κορυφαίους Αγγλους πολιτικούς - αντιπάλους φυσικά του Σάλμοντ στο δημοψήφισμα που θα γίνει φέτος, στην αρχή του φθινοπώρου, με θέμα την αποχώρηση ή όχι της Σκωτίας από το βρετανικό κράτος. «Οι τρεις μεγάλοι στο κοινοβούλιο του Λονδίνου -ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, ο αναπληρωτής του Νικ Κλεγκ και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Εντ Μίλιμπαντ- φαντάζουν σχεδόν άχρωμοι απέναντί του» γράφει η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» και συνεχίζει ακάθεκτη: «Αν κατορθώσει ο Αλεξάντερ Σάλμοντ να οδηγήσει στις 18 Σεπτεμβρίου τους Σκοτσέζους εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου ύστερα από περισσότερους από τρεις αιώνες, τότε θα ανέλθει στο βάθρο μιας ιστορικής μορφής!» υπογραμμίζει. «Αν ο Σάλμοντ κατορθώσει να κάνει το ''Ναι'' στο ανεξάρτητο κράτος της Σκοτίας να φαίνεται σαν ''Οχι'' στη συντηρητική κυβέρνηση του Λονδίνου, οι πιθανότητές του (να κερδίσει το δημοψήφισμα) τον Σεπτέμβριο δεν είναι κακές. Αυτό επειδή ο Κάμερον και τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου του που έχουν σπουδάσει σε αγγλικά ελιτίστικα πανεπιστήμια συνιστούν όλα όσα μισούν οι Σκωτσέζοι» τονίζει η γερμανική εφημερίδα.
Η αλήθεια είναι ότι οι Αγγλοι προσπάθησαν στην αρχή να παραστήσουν τους αδιάφορους για το σκοτσέζικο δημοψήφισμα του Σεπτεμβρίου. Από τις αρχές του περασμένου μήνα δείχνουν να μην αισθάνονται τόσο σίγουροι ότι το «Οχι» στην ανεξαρτησία της Σκωτίας θα επικρατήσει άνετα με... 20 ή 25 εκατοστιαίες μονάδες διαφορά, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις τους. Την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου, ο ίδιος ο Αγγλος πρωθυπουργός απευθύνθηκε στο συναίσθημα των Σκωτσέζων. «Θέλουμε να μείνετε» είπε. «Θα μειωθούμε βαθιά χωρίς τη Σκοτία» πρόσθεσε. Μια εβδομάδα αργότερα όμως τα τρία αγγλικά κόμματα -Συντηρητικοί, Εργατικοί και Φιλελεύθεροι- συμφώνησαν ότι αν οι Σκωτσέζοι ψηφίσουν «Ναι» στην ανεξαρτησία της χώρας τους, τότε οι Αγγλοι θα τους απαγορεύσουν τη χρήση της λίρας Αγγλίας ως εθνικού τους νομίσματος, όπως έχει δηλώσει ότι επιθυμεί ο Σάλμοντ. Αυτό έγινε στις 13 Φεβρουαρίου.
Τρεις μέρες αργότερα, στις 16 Φεβρουαρίου, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο απείλησε τους Σκωτσέζους ότι αν η Σκωτία φύγει από το Ηνωμένο Βασίλειο, τότε όχι μόνο δεν θα θεωρείται χώρα ενταγμένη στην ΕΕ αφού ήδη τώρα ανήκει σε αυτήν, αλλά και η ένταξή της ως νέου κράτους στην ΕΕ θα είναι... «εξαιρετικά δύσκολη, σχεδόν αδύνατη»! Εκείνο που εκνευρίζει τους Αγγλους δεν είναι φυσικά η υποτιθέμενη... αγάπη τους για τους Σκωτσέζους. Τους τρελαίνει όμως η ιδέα ότι θα χάσουν τα πετρέλαια της Βόρειας Θάλασσας που βάσει του διεθνούς δικαίου θα πάνε σχεδόν όλα στη Σκωτία. Το Λονδίνο έχει αποκομίσει... τρισεκατομμύρια (!) στερλίνες μέχρι τώρα μόνο από τη φορολόγηση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της Βόρειας Θάλασσας. Τα μέχρι στιγμής γνωστά αποθέματα υπολογίζονται σε 24 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου, τα οποία με τις σημερινές τιμές έχουν αξία που υπερβαίνει αισθητά τα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια! Υπολογίζεται ότι για τα επόμενα 30 χρόνια μόνο τα φορολογικά έσοδα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο θα υπερβαίνουν κάθε χρόνο τα 4 δισεκατομμύρια λίρες - δηλαδή 5 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Πολλά λεφτά για ένα κράτος πέντε εκατομμυρίων κατοίκων, όπως θα είναι η Σκωτία. «Το πετρέλαιο είναι της Σκωτίας!» είναι το σύνθημα που τα τελευταία σαράντα χρόνια έδωσε φτερά στους υπερασπιστές της ανεξαρτησίας της Σκωτίας. Ο Σάλμοντ δεν καίγεται σίγουρα για τη λίρα Αγγλίας ως νόμισμα του νέου κράτους.
Εχει στα χέρια του ένα τεράστιο όπλο, το οποίο και διακηρύσσει δημοσίως χωρίς αναστολές: αν η Αγγλία αρνηθεί να έχει η Σκωτία νόμισμα τη στερλίνα, τότε και η Σκωτία δεν θα αναγνωρίσει ότι της αναλογεί κάποιο ποσοστό του βρετανικού δημόσιου χρέους! Φανταστείτε ένα πετρελαιοπαραγωγό κράτος, το οποίο έχει μηδέν δημόσιο χρέος και αρχικά έσοδα μόνο από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο πάνω από 100 δισ. δολάρια τον χρόνο! Χώρια τα έσοδα από τους φόρους κατανάλωσης, τη φορολόγηση προσώπων, τον φόρο ακίνητης περιουσίας κ.λπ. Θα... δυστυχήσει σίγουρα, όπως γελοιωδώς ισχυρίζονται οι Αγγλοι! Είναι όμως να μην τρελαίνεται κανένας όταν χάνει τόσα λεφτά; Τι να σου κάνει και το Λονδίνο, χάνει τα λογικά του και μόνο στη σκέψη ότι θα του φύγει η «χρυσοφόρος» Σκωτία!

yiorgosthalassis.blogspot.com