Νιού Τζέρσεϊ – Το δικαίωμα του Ισραήλ
να υπάρχει ως έθνος αναγνωρίστηκε επισήμως από τα Ηνωμένα Έθνη στις 29
Νοεμβρίου του 1947 όταν εκδόθηκε το ψήφισμα 181 υπέρ της διχοτόμησης της
περιοχής που υποστηρίχθηκε από το Σιωνιστικό κίνημα. Οι κάτοικοι της
Αραβίας αρνήθηκαν να αποδεχτούν την περιοχή, πόσο μάλλον ένα
«Παλαιστινιακό» κράτος. Η βρετανική «εντολή» της περιοχής
χρονολογείται από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών το 1919. Προηγουμένως η
Διακήρυξη του Balfour εκδόθηκε από τη βρετανική κυβέρνηση, ευνοώντας τη
δημιουργία μιας εβραϊκής εθνικής πατρίδας σε αυτό που τότε υπολογιζόταν
ως Παλαιστίνη.
Το 1946 μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στον απόηχο του ναζιστικού Ολοκαυτώματος που σκοτώθηκαν έξι εκατομμύρια Εβραίοι, στην Ευρώπη ο Πρόεδρος Τρούμαν ανακοίνωσε την υποστήριξή του για τη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους. Κατά τη διάρκεια του 1947 η Ειδική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Παλαιστίνη είχε εξετάσει τα θέματα που υπεισέρχονταν και συμφωνούσαν στη διχοτόμηση της Παλαιστίνης σε ένα εβραϊκό και ένα αραβικό κράτος.
Οι Άραβες, τότε και τώρα δεν έπαψαν ποτέ να αντιτίθενται στην ύπαρξη του εβραϊκού κράτους. Για να έχουν ένα δικό τους κράτος, θα απαιτούντο η αναγνώριση του Ισραήλ και αυτός είναι ο λόγος, που μέχρι σήμερα δεν υπάρχει παλαιστινιακό κράτος, ούτε υπήρξε ποτέ.
Στον απόηχο των αρκετών ξεσηκωμών των Εβραίων ενάντια στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ο αυτοκράτορας Αδριανός άλλαξε το όνομα της Ιουδαίας, της Σαμάρειας και της Γαλιλαίας σε «Syria Palaestina» και το όνομα της Ιερουσαλήμ σε «Aelia Capitolina.» Η αλλαγή της επωνυμίας δεν συνέβαλε στην εξάλειψη του Ισραήλ του οποίου η αποκατάσταση παρέμεινε ενεργό όνειρο για δύο χιλιετίες.
Τώρα, έχοντας αρνηθεί να έρθουν σε οποιαδήποτε συμφωνία με το Ισραήλ παρά τις χρόνιες διαπραγματεύσεις και την αποχώρηση του Ισραήλ από τη Γάζα, και να δώσουν στους Παλαιστίνιους χώρο ζωής πέρα από την περιοχή της Δυτικής Όχθης, ο Αραβικός Σύνδεσμος στρέφεται προς τα Ηνωμένα Έθνη.
Στα χρόνια από το ψήφισμα του 1947,ο ΟΗΕ έχει από καιρό ασχοληθεί με αντι-Ισραηλινές δραστηριότητες. Όπως έγραψε η Anne Bayefsky στο Jerusalem Post : «Από 24 Νοέμβρη 2014 μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου 2014, η έδρα των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Γενεύη τοποθέτησε δημόσιο έκθεμα το οποίο ήταν καθαρά μια προτροπή. Ο Αντισημιτισμός με γνώμονα τον ΟΗΕ λαμβάνει τη μορφή που επιθυμεί για να δαιμονοποιήσουν, απενεργοποιήσουν και τελικά καταστρέψουν το Εβραϊκό κράτος. «
«Η έκθεση είχε τίτλο: «Νάκμπα: Η Έξοδος και η απέλαση των Παλαιστινίων το 1948» ή « Νάκμπα: Η Έξοδος και η αποκόλληση των Παλαιστινίων το 1948» . Η αφορμή ήταν η ετήσια Ημέρα των Ηνωμένων Εθνών Αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιανό Λαό. Η Ημέρα Αλληλεγγύης σηματοδοτεί την έγκριση της Γενικής Συνέλευσης στις 29 Νοεμβρίου 1947 του ψηφίσματος που ενέκρινε την κατάτμηση της Παλαιστίνης σε ένα αραβικό και ένα εβραϊκό κράτος. «Ωστόσο απορρίφθηκε από τα Αραβικά κράτη. «Έτσι», έγραψε η κα Bayefsky, «ο Άραβικός πόλεμος για την άρνηση του δικαιώματος ύπαρξης του Ισραήλ ξεκίνησε.»
Την επόμενη ημέρα από την ανακοίνωση της Φατάχ (της πρώην Παλαιστινιακής Οργάνωσης για την Απελευθέρωση) για την πρόθεση της να επιδιώξει ένα ψήφισμα του ΟΗΕ, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι συναντήθηκε με αντιπροσωπεία του Αραβικού Συνδέσμου για να συζητήσουν για ένα ψήφισμα που θα ορίζει ένα χρονοδιάγραμμα για την απόσυρση των Ισραηλινών των προ του 1967 συνόρων. Πράγματι, θέλουν να ορίσουν την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα της Παλαιστίνης και επιζητούν τη διαβεβαίωση ότι οι «πρόσφυγες» θα μπορούσαν να «επιστρέψουν».
Η κυβέρνηση Ομπάμα ήταν η πρώτη που ‘’έσπασε’’ τη μακρά παράδοση της καλής θέλησης και της αλληλεγγύης που υπάρχει μεταξύ των ΗΠΑ και του Ισραήλ.
Όπως ο Rabbi Aryah Spero επεσήμανε στις 17 Δεκ 2014 στο CNS NEWS: «Παρά την εταιρική σχέση μεταξύ των τρομοκρατικών οργανώσεων της Χαμάς και της Φατάχ (το νέο όνομα για την PLO του Αραφάτ) μερικά ευρωπαϊκά έθνη απαιτούν από το Ισραήλ να προσχωρήσει άμεσα στα αιτήματα της Χαμάς / Φατάχ ή θα προβούν στον ΟΗΕ για να αναγνωρίσουν ένα παλαιστινιακό κράτος και να επιβάλουν στο Ισραήλ συνθήκες που δεν θα της αφαιρέσει μόνο την πρωτεύουσα, την Ιερουσαλήμ, αλλά θα τοποθετήσει τους Ισραηλινούς σε άμεσο κίνδυνο από εκτοξευμένους πυραύλους εναντίον του, από αυτό το πρόσφατα διακηρυγμένο κράτος που εφάπτεται του Ισραήλ. Όπως η Γάζα προηγουμένως, αυτό το νεότερο Παλαιστινιακό κράτος θα γίνει ένα τρομοκρατικό κράτος και ένα πληρεξούσιο του Ιράν. «
Ο Ευρωπαϊκός Αντισημιτισμός είναι γεμάτος αιώνια έχθρα και είναι ο ίδιος που επαναφέρει στη ζωντανή μνήμη το ναζιστικό ολοκαύτωμα, που επεδίωκε να φονεύσει όλους τους Εβραίους της Ευρώπης. Η πίεση των ΗΠΑ είναι μια σημαντική εκτροπή από τη μακροχρόνια υποστήριξη προς το Ισραήλ. Την ίδια στιγμή ο Πρόεδρος Ομπάμα εξέδωσε κυρώσεις κατά του Ιράν, δίνοντας περισσότερο χρόνο για να αναπτυχθούν πυρηνικά όπλα και απειλούσε με κυρώσεις εναντίον του Ισραήλ εάν συνεχιζόταν να επιτρέπεται η κατασκευή των κατοικιών στην Ιερουσαλήμ.
Οι Άραβες ισχυρίζονται ότι είναι κληροδότημα της «Παλαιστίνης» και το ότι η Ιερουσαλήμ είναι μια ιερή πόλη είναι κάτι το παράλογο. Όπως ο Rabbi Spero σημειώνει, «Σε αντίθεση με την Εβραϊκή Βίβλο που αναφέρει την Ιερουσαλήμ πάνω από 700 φορές, το Κοράνι δεν αναφέρει ποτέ την Ιερουσαλήμ, ούτε μια φορά. Η Ιερουσαλήμ είναι απλά μια περιοχή που καταλήφθηκε, όπως και άλλα μέρη, και τώρα αποτελεί ένα σύμβολο της ισλαμικής εξουσίας και περιοχή ελέγχου του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού. «Με αυτό το σκεπτικό, οι Άραβες θα πρέπει να απαιτήσουν και την επιστροφή της Ισπανίας, που είχαν επίσης κατακτήσει.
Εν ολίγοις, ο Αραβικός Σύνδεσμος, η Ευρώπη, και η πολιτική του Ομπάμα των ΗΠΑ θέλουν το Ισραήλ να δεχτεί τους όρους που οδηγούν στην αυτοκτονία. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Οι μήνες και τα επόμενα χρόνια θα είναι όχι λιγότερο γεμάτα με το είδος της αναταραχής και των απειλών που το Ισραήλ ζει από τότε που διακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1948. Ένας κόσμος που γυρίζει την πλάτη της στο Ισραήλ ζητά τη δική του αποκαλυπτική καταστροφή.
http://www.hellasforce.com/
Το 1946 μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στον απόηχο του ναζιστικού Ολοκαυτώματος που σκοτώθηκαν έξι εκατομμύρια Εβραίοι, στην Ευρώπη ο Πρόεδρος Τρούμαν ανακοίνωσε την υποστήριξή του για τη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους. Κατά τη διάρκεια του 1947 η Ειδική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Παλαιστίνη είχε εξετάσει τα θέματα που υπεισέρχονταν και συμφωνούσαν στη διχοτόμηση της Παλαιστίνης σε ένα εβραϊκό και ένα αραβικό κράτος.
Οι Άραβες, τότε και τώρα δεν έπαψαν ποτέ να αντιτίθενται στην ύπαρξη του εβραϊκού κράτους. Για να έχουν ένα δικό τους κράτος, θα απαιτούντο η αναγνώριση του Ισραήλ και αυτός είναι ο λόγος, που μέχρι σήμερα δεν υπάρχει παλαιστινιακό κράτος, ούτε υπήρξε ποτέ.
Στον απόηχο των αρκετών ξεσηκωμών των Εβραίων ενάντια στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ο αυτοκράτορας Αδριανός άλλαξε το όνομα της Ιουδαίας, της Σαμάρειας και της Γαλιλαίας σε «Syria Palaestina» και το όνομα της Ιερουσαλήμ σε «Aelia Capitolina.» Η αλλαγή της επωνυμίας δεν συνέβαλε στην εξάλειψη του Ισραήλ του οποίου η αποκατάσταση παρέμεινε ενεργό όνειρο για δύο χιλιετίες.
Τώρα, έχοντας αρνηθεί να έρθουν σε οποιαδήποτε συμφωνία με το Ισραήλ παρά τις χρόνιες διαπραγματεύσεις και την αποχώρηση του Ισραήλ από τη Γάζα, και να δώσουν στους Παλαιστίνιους χώρο ζωής πέρα από την περιοχή της Δυτικής Όχθης, ο Αραβικός Σύνδεσμος στρέφεται προς τα Ηνωμένα Έθνη.
Στα χρόνια από το ψήφισμα του 1947,ο ΟΗΕ έχει από καιρό ασχοληθεί με αντι-Ισραηλινές δραστηριότητες. Όπως έγραψε η Anne Bayefsky στο Jerusalem Post : «Από 24 Νοέμβρη 2014 μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου 2014, η έδρα των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Γενεύη τοποθέτησε δημόσιο έκθεμα το οποίο ήταν καθαρά μια προτροπή. Ο Αντισημιτισμός με γνώμονα τον ΟΗΕ λαμβάνει τη μορφή που επιθυμεί για να δαιμονοποιήσουν, απενεργοποιήσουν και τελικά καταστρέψουν το Εβραϊκό κράτος. «
«Η έκθεση είχε τίτλο: «Νάκμπα: Η Έξοδος και η απέλαση των Παλαιστινίων το 1948» ή « Νάκμπα: Η Έξοδος και η αποκόλληση των Παλαιστινίων το 1948» . Η αφορμή ήταν η ετήσια Ημέρα των Ηνωμένων Εθνών Αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιανό Λαό. Η Ημέρα Αλληλεγγύης σηματοδοτεί την έγκριση της Γενικής Συνέλευσης στις 29 Νοεμβρίου 1947 του ψηφίσματος που ενέκρινε την κατάτμηση της Παλαιστίνης σε ένα αραβικό και ένα εβραϊκό κράτος. «Ωστόσο απορρίφθηκε από τα Αραβικά κράτη. «Έτσι», έγραψε η κα Bayefsky, «ο Άραβικός πόλεμος για την άρνηση του δικαιώματος ύπαρξης του Ισραήλ ξεκίνησε.»
Την επόμενη ημέρα από την ανακοίνωση της Φατάχ (της πρώην Παλαιστινιακής Οργάνωσης για την Απελευθέρωση) για την πρόθεση της να επιδιώξει ένα ψήφισμα του ΟΗΕ, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι συναντήθηκε με αντιπροσωπεία του Αραβικού Συνδέσμου για να συζητήσουν για ένα ψήφισμα που θα ορίζει ένα χρονοδιάγραμμα για την απόσυρση των Ισραηλινών των προ του 1967 συνόρων. Πράγματι, θέλουν να ορίσουν την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα της Παλαιστίνης και επιζητούν τη διαβεβαίωση ότι οι «πρόσφυγες» θα μπορούσαν να «επιστρέψουν».
Η κυβέρνηση Ομπάμα ήταν η πρώτη που ‘’έσπασε’’ τη μακρά παράδοση της καλής θέλησης και της αλληλεγγύης που υπάρχει μεταξύ των ΗΠΑ και του Ισραήλ.
Όπως ο Rabbi Aryah Spero επεσήμανε στις 17 Δεκ 2014 στο CNS NEWS: «Παρά την εταιρική σχέση μεταξύ των τρομοκρατικών οργανώσεων της Χαμάς και της Φατάχ (το νέο όνομα για την PLO του Αραφάτ) μερικά ευρωπαϊκά έθνη απαιτούν από το Ισραήλ να προσχωρήσει άμεσα στα αιτήματα της Χαμάς / Φατάχ ή θα προβούν στον ΟΗΕ για να αναγνωρίσουν ένα παλαιστινιακό κράτος και να επιβάλουν στο Ισραήλ συνθήκες που δεν θα της αφαιρέσει μόνο την πρωτεύουσα, την Ιερουσαλήμ, αλλά θα τοποθετήσει τους Ισραηλινούς σε άμεσο κίνδυνο από εκτοξευμένους πυραύλους εναντίον του, από αυτό το πρόσφατα διακηρυγμένο κράτος που εφάπτεται του Ισραήλ. Όπως η Γάζα προηγουμένως, αυτό το νεότερο Παλαιστινιακό κράτος θα γίνει ένα τρομοκρατικό κράτος και ένα πληρεξούσιο του Ιράν. «
Ο Ευρωπαϊκός Αντισημιτισμός είναι γεμάτος αιώνια έχθρα και είναι ο ίδιος που επαναφέρει στη ζωντανή μνήμη το ναζιστικό ολοκαύτωμα, που επεδίωκε να φονεύσει όλους τους Εβραίους της Ευρώπης. Η πίεση των ΗΠΑ είναι μια σημαντική εκτροπή από τη μακροχρόνια υποστήριξη προς το Ισραήλ. Την ίδια στιγμή ο Πρόεδρος Ομπάμα εξέδωσε κυρώσεις κατά του Ιράν, δίνοντας περισσότερο χρόνο για να αναπτυχθούν πυρηνικά όπλα και απειλούσε με κυρώσεις εναντίον του Ισραήλ εάν συνεχιζόταν να επιτρέπεται η κατασκευή των κατοικιών στην Ιερουσαλήμ.
Οι Άραβες ισχυρίζονται ότι είναι κληροδότημα της «Παλαιστίνης» και το ότι η Ιερουσαλήμ είναι μια ιερή πόλη είναι κάτι το παράλογο. Όπως ο Rabbi Spero σημειώνει, «Σε αντίθεση με την Εβραϊκή Βίβλο που αναφέρει την Ιερουσαλήμ πάνω από 700 φορές, το Κοράνι δεν αναφέρει ποτέ την Ιερουσαλήμ, ούτε μια φορά. Η Ιερουσαλήμ είναι απλά μια περιοχή που καταλήφθηκε, όπως και άλλα μέρη, και τώρα αποτελεί ένα σύμβολο της ισλαμικής εξουσίας και περιοχή ελέγχου του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού. «Με αυτό το σκεπτικό, οι Άραβες θα πρέπει να απαιτήσουν και την επιστροφή της Ισπανίας, που είχαν επίσης κατακτήσει.
Εν ολίγοις, ο Αραβικός Σύνδεσμος, η Ευρώπη, και η πολιτική του Ομπάμα των ΗΠΑ θέλουν το Ισραήλ να δεχτεί τους όρους που οδηγούν στην αυτοκτονία. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Οι μήνες και τα επόμενα χρόνια θα είναι όχι λιγότερο γεμάτα με το είδος της αναταραχής και των απειλών που το Ισραήλ ζει από τότε που διακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1948. Ένας κόσμος που γυρίζει την πλάτη της στο Ισραήλ ζητά τη δική του αποκαλυπτική καταστροφή.
http://www.hellasforce.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου