Η Δύναμη του Τώρα

Αν τώρα κάποιος σε απειλούσε με φωτιά ή με σωματική βία, μπορεί να βίωνες κάτι σαν φόβο. Αυτό είναι ένα ενστικτώδες αποτράβηγμα από τον κίνδυνο, αλλά όχι η ψυχολογική κατάσταση του φόβου για την οποία μιλάμε εδώ. Η ψυχολογική κατάσταση του φόβου δεν έχει σχέση με τον απτό και αληθινό άμεσο κίνδυνο. Εμφανίζεται με πολλές μορφές: ταραχή, ανησυχία, άγχος, νευρικότητα, ένταση, τρόμος, φοβία... Αυτό το είδος του ψυχολογικού φόβου δημιουργείται πάντα για κάτι που μπορεί να συμβεί, κι όχι για κάτι που συμβαίνει τώρα. Εσύ είσαι στο εδώ και τώρα, ενώ ο νους σου είναι στο μέλλον. Αυτό δημιουργεί ένα αγχώδες κενό. Και αν είσαι ταυτισμένος με το νου σου και έχεις χάσει την επαφή σου με τη δύναμη και την απλότητα του Τώρα, αυτό το αγχώδες κενό γίνεται ο μόνιμος σύντροφος σου.

Πάντα μπορείς να τα βγάλεις πέρα με την παρούσα στιγμή, αλλά δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα με κάτι που είναι μόνο μια νοητική προβολή - δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα με το μέλλον.

Ακόμα, όσο είσαι ταυτισμένος με το νου σου, το εγώ κυβερνάει τη ζωή σου, όπως είπα και νωρίτερα. Επειδή δεν έχει αληθινή υπόσταση και παρά τους περίτεχνους αμυντικούς μηχανισμούς του, το εγώ είναι πολύ ευάλωτο και ανασφαλές, και θεωρεί ότι απειλείται διαρκώς.

Αυτό, με την ευκαιρία, ισχύει ακόμα κι όταν το εγώ διαθέτει μεγάλη αυτοπεποίθηση. Θυμήσου ότι το συναίσθημα είναι η αντίδραση του σώματος σου στο νου σου. Τι μήνυμα δέχεται συνεχώς το σώμα από το εγώ, τον ψεύτικο εαυτό που είναι κατασκευασμένος από το νου; "Κίνδυνος! Απειλούμαι!" Και ποιο είναι το συναίσθημα που προκαλείται από αυτό το αδιάκοπο μήνυμα; ...Φόβος, φυσικά.

Ο φόβος φαίνεται να έχει πολλά παρακλάδια. Υπάρχει ο φόβος της απώλειας, ο φόβος της αποτυχίας, ο φόβος να μην πληγωθούμε και ούτω καθεξής. Τελικά, όμως, κάθε φόβος είναι ο φόβος του θανάτου του εγώ, ο φόβος της εκμηδένισης. Για το εγώ, ο θάνατος παραμονεύει πάντα στη γωνία.

[Έκχαρτ Τόλλε «Η Δύναμη του Τώρα»]