"Η μόνη θρησκεία που σέβομαι είναι το Ισλάμ. Ο μόνος προφήτης που θαυμάζω
είναι ο προφήτης Μωάμεθ..." Αδ. Χίτλερ
(Εισαγωγικό Σχόλιο Γ. Ανεστόπουλος: Ο Χίτλερ και οι ΝΑΖΙ λάτρεψαν το ισλαμ... "Η μόνη θρησκεία που σέβομαι είναι το Ισλάμ. Ο μόνος προφήτης που θαυμάζω είναι ο προφήτης Μωάμεθ..." ...είναι μερικές από τις εκθειαστικές του εκφράσεις...
Ή κι αυτό: «Στεκόμαστε δυνατοί ενώ πολεμάμε όπως ο Al-Hussein Bin Ali, ο εγγονός του Mohammed και οι σύντροφοι του στάθηκαν δυνατοί στηνKarballa στο Ιράκ. Παρόλο που ήταν μειονότητα και αντιμετώπισαν χιλιάδες, αυτοί κέρδισαν την αιώνια δόξα»
ή αυτό: "Συνεπώς, σήμερα πιστεύω πως ενεργώ σε συμφωνία με το Θέλημα του Μεγαλοδύναμου Δημιουργού, δηλαδή, αμυνόμενος ενάντια στους Εβραίους πολεμώ για τους σκοπούς του ΑΛΛΑΧ..."
Αλλά και μια άλλη σημαντική δήλωσή του περί του θέματος, όπως αναφέρεται στο τελευταίο κείμενο αυτού του αφιερώματος:
Ο ίδιος ο Hitler είχε πει στον Albert Speer “είναι ατυχία που έχουμε την λάθος θρησκεία” αναγνωρίζοντας την ανικανότητα του Χριστιανισμού να συσπειρώσει τις μάζες και να δώσει εκείνη την ενέργεια που βρήκε όμως ο Heinrich Himmler στις στρατιές των Βόσνιων SS.
Και όπως πιο αναλυτικά λέει ο Χίτλερ στο video του πρώτου κειμένου:
"...Ατυχήσαμε να έχουμε την λάθος θρησκεία...Η Μωαμεθανική/ισλαμική θρησκεία θα μας ταίριαζε πολύ περισσότερο από τον Χριστιανισμό...Γιατί ήταν ανάγκη να μας τύχει ο Χριστιανισμός με την φιλαργυρία του και την μαλθακότητά του;..."
Για να συμπληρώσει ο Heinrich Himmler, ο «σκοτεινός» ιεροφάντης των SS:
«Οι πεποιθήσεις μας με τον Ισλαμισμό είναι παρόμοιες»
Κάτι που κόστισε ποταμούς αίματος βεβαίως...
...βλέπεις, αυτοί οι δύο, Ναζί και ισλαμιστές ταίριαζαν σε ένα πράμα...
...στην αγάπη του αίματος...στην αδιαφορία για τον πόνο που σκόρπιζαν...στην απολίτιστη ωμότητα...
Άλλωστε, μια από τις αγαπημένες ατάκες του Χίτλερ ήταν το :
"...Δεν βλέπω γιατί δεν θα έπρεπε ο άνθρωπος να είναι τόσο βάναυσος όσο η ίδια η φύση..."
Και όσο για τις σφαγές που προκάλεσαν στην Ελλάδα αυτά τα μισάνθρωπα ισλαμικά κτήνη μέσα από τον επίσης μισάνθρωπο χιτλερικό στρατό, δείτε στο
http://aegeanhawk.blogspot.gr/2012/12/blog-post_2411.html
Αλήθεια, ο Μουφτής με τον οποίο ήρθε σε επαφή τότε ο Χίτλερ ήταν κάτι σαν τον υπέρτατο ηγέτη του παγκοσμίου ισλάμ της εποχής...
....εκείνο το κάθαρμα του στρατολόγησε τα δεκάδες (κατ' άλλους εκατοντάδες) χιλιάδες μανιασμένα και διψασμένα για αίμα ισλαμικά κτήνη για τον στρατό του...
...συνεπώς, έχει και κάποια "συνευθύνη" για τα εγκλήματα του ναζισμού...και στην Ευρώπη και στην χώρα μας...την Ελλάδα...
Εάν σε κάτι τέτοιο είχε πρωτοστατήσει κάποιο Πατριαρχείο, δεν θα ζητούσαν κατόπιν οι "νικητές αντίπαλοι" κάποιες πολεμικές αποζημιώσεις για τα δεινά που προκάλεσαν οι "Πατριαρχικές Χριστιανικές Δυνάμεις";
Δεν θα θεωρούνταν κάτι σαν Σταυροφορία;
Κάτι σαν "επίσημη στρατιωτική εμπλοκή" της Εκκλησίας;
Αυτό δεν θα επέφερε και κάποιες "άλλες ευθύνες" κατόπιν σε κείνη την ρημάδα την Νυρεμβέργη;
Τώρα, στην περίπτωση του τότε Ισλάμ γιατί δεν ζήτησε ποτέ αποζημιώσεις η χώρα μας;
Αλλά τι ρωτάμε;
Γιατί;
Μήπως ζήτησε (ή της κατακυρώθηκαν) ποτέ αποζημιώσεις από την Αλβανία, την Γιουγκοσλαβία, την Βουλγαρία ή την Σοβιετική Ένωση;
Περαστικά μας...
Άλλωστε, ακόμη και σήμερα δεν πήραμε το μάθημά μας σαν λαός και σαν κράτος...
Οι Αγαρηνοί πάλι εδώ είναι...σε μια νέα κατακτητική εισβολή...
Και δεν κουνιέται φύλλο...
Από πουθενά...
Ούτε από τον λαό, ούτε από το Κράτος...
Κι αν κάνει και κουνιέται που και που κάποιος από τα κάτω, απλώς δεν τον στηρίζει ΚΑΝΕΝΑΣ....
Ούτε οι γύρω του χέστηδες πολίτες....ούτε ένστολοι, ούτε δικαιοσύνη, ούτε Κράτος...
Το ακριβώς αντίθετο...
Πέφτουν όλοι να τον φάνε...τον απομονώνουν...τον καταστρέφουν...
Περαστικά μας...που δεν θα' ναι...
Καθώς, όποιος δεν διδάσκεται από την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει...
Και δη, στο "χειρότερό της"...
Ακολουθούν τρία κείμενα που αλιεύθηκαν στο διαδίκτυο.
Το πρώτο, του κου Χειλαδάκη, είναι κάτι σαν εισαγωγικό σημείωμα.
Παρουσιάζει στις γενικές του γραμμές το πρόβλημα.
Το δεύτερο και το τρίτο κείμενο έχουν μια "ιδιαιτερότητα".
Εκτός του ότι παραθέτουν όλες τις απαραίτητες ιστορικοπολιτικές και κοινωνιολογικές (της εποχής) λεπτομέρειες γύρω από το θέμα παίρνουν θέση υπέρ της φιλοϊσλαμικής στάσης του Χίτλερ.
Και συνιστούν το ίδιο και για το σήμερα.
Είναι προφανώς η "επίσημη θέση" όλων των εθνικοσοσιαλιστών της Ευρώπης.
Διαφωνώ κάθετα με αυτή τη θέση.
Όπως διαφωνώ επίσης κάθετα όμως και με την απόκρυψη της αντίθετης άποψης.
ΌΜΩΣ, αυτά που μου κάνει το καθεστώς (αλλά και οι "δήθεν φίλιες δυνάμεις του συνόλου του πατριωτικού χώρου) - συστηματικό ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ - δεν θα τα κάνω εγώ.
Πρέπει να διαδίδονται οι θέσεις (πολιτικές, ιδεολογικές, στρατηγική, τακτικές), ακόμη και αυτές που δεν μας αρέσουν για να μελετώνται.
Και να λαμβάνονται υπόψιν ώστε να αναλύουμε σωστά αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.
πχ μετά απ' αυτές τις διαπιστώσεις (φιλοϊσλαμική στάση των ναζι - τότε και τώρα - στην Ευρώπη) καταλαβαίνουμε γιατί δεν έχει υπάρξει ως τώρα ΚΑΜΙΑ σοβαρή λαϊκή αντίδραση στην ισλαμική σιωπηρή εισβολή στην Ευρώπη - και στην Ελλάδα.
Γιατί οι εθνικοσοσιαλιστικές δυνάμεις, οι απόγονοι των ναζί είναι οι πλέον οργανωμένες δυνάμεις στον εθνικιστικό χώρο της Ευρώπης.
Έχουν πλούσια οργανωτική προίκα πίσω τους.
Κι έχουν έτσι τον "τρόπο" να ελέγχουν και ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες "εθνικόφρονες" δυνάμεις κάθε χώρας.
(δηλαδή, τις ΜΟΝΕΣ που προτίθενται να αντισταθούν στην ισλαμική εισβολή)
Με λίγα λόγια, να "φρενάρουν" υπόγεια ΚΑΘΕ αντιϊσλαμική αντίδραση...
Τώρα όλα εξηγούνται...
Ιδού λοιπόν...
Διαβάστε...και τα συμπεράσματα δικά σας...
..................................
1ο κείμενο, από την ιστοσελίδα του Ν. Χειλαδάκη
ΟΤΑΝ ΤΟ ΙΣΛΑΜ «ΑΓΚΑΛΙΑΖΕ» ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ «ΦΙΔΙ» ΣΤΟΝ ΚΟΡΦΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (βίντεο)
Γράφει ο Μ. Ν. Χειλαδάκης
Μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες του Ισλάμ είναι οι πολύ στενές μέχρι και αδελφικές σχέσεις που είχε αναπτύξει με τον Χίτλερ και τον Ναζισμό.
Είναι μια σελίδα που σκόπιμα θέλουν να ξεπερνούν οι σύγχρονοι ισλαμιστές αλλά είναι μια ιστορική αλήθεια.
Ο μεγάλος μουφτής της Ιερουσαλήμ που συναντήθηκε με τον Χίτλερ το 1941, ήταν ο πιο ένθερμος οπαδός του Ναζισμού.
Ο ίδιος ο Σάχης της Περσίας, Ρεζά Παχλεβί ήταν φιλοναζιστής και γι’ αυτό είχε αλλάξει την ονομασία του κράτους του από Περσία σε Ιράν που σημαίνει, «Η Χώρα των Αρίων», ταυτιζόμενος με την ναζιστική ιδεολογία.
Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε στηρίξει την φιλοδοξία του να κυριαρχήσει παγκοσμίως και στην στήριξη του Ισλάμ. Ακόμα και σήμερα οι ιδέες του Χίτλερ έχουν μεγάλη πέραση στον ισλαμικό κόσμο.
Το γνωστό βιβλίο του Χίτλερ «Ο Άγων μου» είναι πάντα μπεστσέλερ στις μουσουλμανικές χώρες. Μάλιστα πολλοί μουσουλμάνοι θεολόγοι παραλληλίζουν τα λόγια του Προφήτη Μωάμεθ από το Κοράνι με τις εξαγγελίες του Χίτλερ
«Όταν προκύπτει ευκαιρία σκότωνε τους απίστους όποτε τους πιάνεις»
Κοράνι, Σουρά 5 στίχος 5
Είναι χαρακτηριστικό πως οι μεγαλύτερες ένοπλες ισλαμικές οργανώσεις σήμερα χαιρετούν χιτλερικά.
Ο ναζισμός είναι η ιδεολογία που πάντα ενέπνεε τον τουρκικό δολοφονικό εθνικισμό.
Ο χριστιανισμός ήταν στο στόχαστρο του Χίτλερ όπως και σήμερα στο στόχαστρο του Ισλάμ, όπως διδάσκει το Κοράνι για τους απίστους.
Το «φίδι» του Ισλάμ έχει πια εγκατασταθεί στην καρδιά της Ευρώπης και είναι έτοιμο να δηλητηριάσει και να εξοντώσει ότι έχει απομείνει ότι δεν κατάφερε τότε ο Αδόλφος Χίτλερ.
Ξυπνήστε!
(https://www.youtube.com/watch?v=kBci41apGn8)
http://nikosxeiladakis.gr/
........................
2ο κείμενο Απο την ιστοσελίδα: "...Ας μιλήσουμε επιτέλους..."
Ισλάμ και εθνικοσοσιαλισμός
"Συνεπώς, σήμερα πιστεύω πως ενεργώ σε συμφωνία με το Θέλημα του Μεγαλοδύναμου Δημιουργού, δηλαδή, αμυνόμενος ενάντια στους Εβραίους πολεμώ για τους σκοπούς του ΑΛΛΑΧ..." Αδ. Χίτλερ
Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Απολλώνειο Φως", το οποίο δεν συνάδει με την σύγχρονη Ελλάδα και κυρίως τον Χριστιανισμό. Διαπιστώνουμε, όμως, μέσα από το συγκεκριμένο δημοσίευμα πως έχει πολύ καλές σχέσεις (και εντυπώσεις) για τον ισλαμοφασισμό, τον οποίο φυσικά δεν τολμά να συγκρίνει με την σύγχρονη πραγματικότητα στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα. Προφανώς, όμως, υπάρχουν πολύ καλές "εντυπώσεις" και για τους ναζί, των οποίων την δράση ΔΕΝ καταδικάζει σε ολόκληρο το άρθρο (είναι γνωστή η δράση των ναζί στην Ελλάδα, με τα ολοκαυτώματα και τις θηριωδίες στις οποίες "εξασκήθηκαν" χωρίς ποτέ να τιμωρηθούν).
Διαβάστε, λοιπόν, το κείμενο που ακολουθεί, εστιάζοντας στον ισλαμοφασισμό και τις σχέσεις του με το ναζισμό. Θα διαπιστώστε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται ή όλα όσα σήμερα συμβαίνουν μας δείχνουν πως δεν πέρασε ούτε μιά μέρα από τότε που δίποδα κτήνη επιχειρούσαν να επιβάλουν την δική τους "αλήθεια" βυθίζοντας τον κόσμο στο αίμα...
γράφει ο Χαράλαμπος Σπηλιάκος στο Απολλώνειον Φως
"...Σε έναν κόσμο που διαλύεται κάτω από τον σιωνιστικό ζυγό της παγκοσμιοποίησης, σε μία πολυφυλετική πραγματικότητα που εξαφανίζει τις φυλετικές, πολιτισμικές και θρησκευτικές παραδόσεις των λαών και ενώ όλοι έχουν παραδοθεί στον αγώνα για την μίζερη επιβίωση που επιβάλλουν τα σκοτεινά κέντρα εξουσίας των εχθρών της αρίας ελευθερίας, αξίζει να δούμε μία ξεχασμένη σελίδα της ιστορίας, που μας δείχνει ένα παράδειγμα συνεργασίας μεταξύ ισλαμιστών και του Γ’ Ράιχ, αποδεικνύοντας ότι οι Άραβες, είναι εν δυνάμει φίλοι μας και όχι εχθροί μας.
Ήδη από τις αρχές του 1941 ο Αδόλφος Χίτλερ μέσω του υπουργού Εξωτερικών φον Ρίμπεντροπ επεδίωξε την συνεργασία των δυνάμεων του Άξονα με τους Άραβες ισλαμιστές, κατανοώντας ότι αποτελούν τον μοναδικό φυσικό σύμμαχο μίας ανεξάρτητης ευρωπαϊκής δύναμης στον αγώνα της για την εξασφάλιση ενεργειακής αυτάρκειας. Μίας αυτάρκειας η οποία θα επέτρεπε αφ’ ενός τον καλύτερο ανεφοδιασμό των γερμανικών δυνάμεων του Ρόμμελ στην Αφρική και αφ’ ετέρου θα δημιουργούσε ένα τρομερό πρόβλημα στην αποικιοκρατική Αγγλία εξαιτίας της επερχόμενης πανισλαμικής εξέγερσης εναντίον της, αλλά και εναντίων των Εβραίων, οι οποίοι καλυπτόμενοι από τους Βρετανούς είχαν εγκατασταθεί στην Παλαιστίνη.
Μετά την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία εθνικοσοσιαλιστικά κινήματα ιδρύθηκαν σε πολλά αραβικά μέρη, όπως το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα στη Συρία. Ο ηγέτης του Anton Sa’anda έγινε γνωστός ως Abu Ali.
Το λάβαρο του κόμματος αποτελείτο από τη σβάστικα εντός ασπρόμαυρου πλαισίου. Αργότερα ένα Λιβανικό παράρτημα του κόμματος αυτού, αναπτύχθηκε. Το πιο σημαντικό όμως κίνημα που συντάχθηκε με το Γ’ Ράιχ, ήταν η «Νέα Αίγυπτος» που ιδρύθηκε το Οκτώβριο του 1933 με παραστρατιωτική δομή κατά τα γερμανικά πρότυπα. Από τις τάξεις του ανεφύη με την επανάσταση του Ιουλίου του 1952, ο Νάσερ.
Στα ίδια χνάρια κινήθηκε και το κόμμα Μπάαθ της Συρίας, ενστερνιζόμενο τα εθνικοσοσιαλιστικά πρότυπα. Όλα αυτά υπήρξαν σπόρος ιδεολογικός του Αμίν Αλ Χουσεϊνί.
Επανερχόμενοι στα γεγονότα του 1941 που καθόρισαν την Γερμανο-Αραβική συνεργασία, πραγματοποιήθηκε συνάντηση των Γερμανών με τον εξόριστο από τους Άγγλους Μεγάλο Μουφτή της Ιερουσαλήμ Haj Amin Husseini, ο οποίος μετά από μακρά συνομιλία με τον ίδιο τον Φύρερ, στις 28 Νοεμβρίου του 1941, επείσθη για την χρησιμότητα αλλά και την αναγκαιότητα αυτής της συμμαχίας, αλλά και για το ειλικρινές ενδιαφέρον των εθνικοσοσιαλιστών σχετικά με το αραβικό ζήτημα και την απελευθέρωσή τους από τον σιωνιστικό ιμπεριαλιστικό ζυγό.
Το αποτέλεσμα αυτών των διαπραγματεύσεων ήταν η δημόσια έκκληση του μεγάλου Μουφτή σε όλους τους σκλαβωμένους μουσουλμάνους για την κατάταξή τους στην Αραβική λεγεώνα που πολεμούσε στο πλευρό του Africa Corps, η συμφωνία για εκπαίδευση από ομάδες δολιοφθορέων Bradenburgers αράβων ανταρτών ώστε να ξεκινήσει ένα εκτεταμένο αντάρτικο σε όλη την Μέση Ανατολή και η συνδρομή του Μουφτή στην εξεύρεση βοσνίων μουσουλμάνων, ώστε να συγκροτηθεί η πρώτη μουσουλμανική μεραρχία των μαχίμων Ες-Ες, η θρυλική μεραρχία «Χαντζάρ».
Από την πλευρά της Γερμανίας, ο Φύρερ συμφώνησε στην υλική και χρηματική ενίσχυση αυτών των στόχων από την γερμανική κυβέρνηση, με μόνο του αίτημα την αυτοσυγκράτηση που έπρεπε να επιδείξουν οι άραβες αντάρτες στην Συρία, όπου συμφωνήθηκε να μην αποτελέσει στόχο τους, για να μην δημιουργήσουν πρόβλημα στην γαλλική κυβέρνηση του στρατηγού Πεταίν και ενισχύσουν έτσι την θέση των Γάλλων του Ντε Γκωλ, οι οποίοι θα είχαν την ευκαιρία να παρουσιασθούν σαν οι μόνοι πραγματικοί υπερασπιστές της γαλλικής αποικιοκρατικής αυτοκρατορίας, στην προσπάθεια της κυβέρνησης Πεταίν και των Γερμανών να την καταλύσουν.
Ήδη από την επομένη της συμφωνίας, άραβες εξόριστοι στάλθηκαν μυστικά στην Μέση Ανατολή όπου ήρθαν σε επαφή με γερμανούς πράκτορες που δρούσαν στα κατεχόμενα αραβικά εδάφη για να διαδώσουν τα λόγια του Μεγάλου Μουφτή Χουσεϊνί, λόγια που σύντομα άναψαν την φλόγα του Αραβικού Ιερού Αγώνα ενάντια στους βρετανο-σιωνιστές αποικιοκράτες. Χιλιάδες Τυνήσιοι, Μαροκινοί, Αιγύπτιοι, Παλαιστίνιοι, πύκνωσαν τις τάξεις των ανταρτών και της Αραβικής Λεγεώνας σε μία Τζιχάντ που άνοιξε τον δρόμο για την μετέπειτα Αραβική ελευθερία.
Το 1973 ο Μεγάλος Μουφτής συνάντησε τον Αδόλφο Άϊχμαν στην Παλαιστίνη, λαμβάνοντας οδηγίες για τον ξεσηκωμό των Αράβων, ενώ το 1941 ο Χουσεϊνί μετακινήθηκε στην Βαγδάτη, όπου μεθόδευσε το κίνημα εναντίον του Βρετανικού καθεστώτος στο Ιράκ. Μετά την αποτυχία του κινήματος αυτού ο Χουσεϊνί μετέβη στην Γερμανία. Ο Χίμλερ ίδρυσε μία ειδική στρατιωτική σχολή για μουλάδες στην Δρέσδη, γεγονός το οποίο απέδωσε καρπούς, καθώς 100.000 Ευρωπαίοι μουσουλμάνοι πολέμησαν τελικά στο πλευρό των Γερμανών, ύστερα από την θρησκευτική διακήρυξη που εξέδωσε ο Χουσεϊνί στις 10 Μαΐου του 1941, καλώντας σε ιερό πόλεμο τους Άραβες εναντίον των Άγγλων.
Από την Γάζα μέχρι το Κάιρο, εκατοντάδες δολιοφθορές, επιθέσεις ανταρτών και βόμβες έπληξαν τους Άγγλους, αναγκάζοντάς τους να αποσπούν δυνάμεις από το κυρίως μέτωπο, ανακουφίζοντας έτσι τις μαχόμενες μονάδες του Ρόμμελ.
Όμως ο Χουσεϊνί δεν αρκέστηκε στην αραβογερμανική επιτυχία στην Μέση Ανατολή, αλλά στα μέσα του 1943 και ενώ ο αγώνας της Γερμανίας ενάντια στους αιωνόδουλους συμμάχους βρισκόταν στην πιο κρίσιμη καμπή του, μετέβη στην Βοσνία, όπου συγκέντρωσε 11.000 μουσουλμάνους εθελοντές οι οποίοι εντάχθηκαν στην 13η Μεραρχία των Ες-Ες «Χαντζάρ», αναλαμβάνοντας, σε συνεργασία με τους Κροάτες Ουστάσι και τους Σέρβους Εθνικιστές του Στρατηγού Μιχαήλοβιτς στην αντι-αντάρτικη εκστρατεία των Γερμανών ενάντια στους κομμουνιστές αντάρτες του εβραίου Τίτο, κάτι το οποίο συνεχίστηκε και μετά την ήττα και αποχώρηση των Γερμανών από τη Γιουγκοσλαβία.
Μάλιστα οι μουσουλμάνοι πολέμησαν μέχρι του τέλους, ακόμη και το 1945, στις μάχες στην Αυστρία, πιστοί στα τελευταία λόγια του Χουσεϊνί, στο Σεράγεβο το 1944:
«Οι μουσουλμάνοι θα πολεμήσουμε μαζί με την Γερμανία, με όλη μας την καρδιά. Το βάσανο που μας επιβλήθηκε από τους Άγγλους και τους Εβραίους, θα τελειώσει με τη νίκη μας, επειδή ο πανίσχυρος (θεός) δεν μπόρεσε ποτέ να αποδώσει τη νίκη σε μία άδικη αιτία».
Δυστυχώς, όμως, αυτή η νίκη τότε δεν ήρθε ούτε για τους Άραβες, ούτε για τους Άριους λαούς. Το χρήμα, η βιομηχανία της Αμερικής και οι στρατιές των ζωόμορφων σλάβων της Ανατολής, νίκησαν σε εκείνη τη μάχη, όχι όμως και στον αέναο πόλεμο, έναν πόλεμο της ζωής που εκτυλίσσεται αδιάκοπα ενάντια στο σιωνιστικό σκοτάδι του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης.
Ο αντίλαλος όμως εκείνων των μαχών, που ενωμένοι έδωσαν τότε οι Άραβες με τους Άριους ενάντια στην επερχόμενη κυριαρχία των εβραϊκών προτύπων, πάνω στις πατρίδες και των δύο αυτών λαών, ενέπνευσε άντρες όπως ο Νάσερ (πρόεδρος της Αιγύπτου μεταπολεμικά), ο οποίος υπηρέτησε στην Αραβική Λεγεώνα.
Ο αγώνας συνεχίζεται και με την παλαιστινιακή Ιντιφάντα, υπό αντίξοες συνθήκες, ενάντια στους προσκυνημένους και στους δήμιους σιωνιστές, δίνοντας το παράδειγμα στους σημερινούς Άραβες, έτσι ώστε να συνεχίσουν και αυτοί μα και τα παιδιά των παιδιών τους, έναν αγώνα ελευθερίας, πέρα από τις θρησκείες και τις διχόνοιες που το σύστημα δημιουργεί.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Παλαιστίνη το βιβλίο του Χίτλερ «Ο Αγών μου», πρωτοπορεί στις πωλήσεις, ενώ ο Μεγάλος Μουφτής Χουσεϊνί αναγνωρίζεται ως ένας ήρωας της PLO.
Ένας από τους ηγετικούς παράγοντες της οργανώσεως αυτής στην ανατολική Ιερουσαλήμ υπήρξε ο Φαϊζάλ Χουσεϊνί, εγγονός του Μεγάλου Μουφτή. Επιπροσθέτως ο δολοφονηθείς από τους σιωνιστές Παλαιστίνιος ηγέτης Γιάσερ Αραφάτ, θεωρούσε τον Μεγάλο Μουφτή σεβαστό διδάσκαλο και ηγέτη.
Ο Αραφάτ, ψευδώνυμο του Ραχμάν Αμπντούλ Ελ Χουσεϊνί, υπήρξε συγγενής του Μεγάλου Μουφτή, κάτι που έγινε γνωστό από το 1951, όταν ο Αραφάτ σπούδαζε στο πανεπιστήμιο του Καΐρου.
Η «Χαντζάρ» εμπνέει και σήμερα τους Άραβες στον αγώνα τους. Έναν αγώνα για το αίμα και την τιμή τους, πιο ιερό από όλα και όλους. Έτσι λοιπόν ίσως το μέλλον και το πείσμα όσων δεν έχουν καμφθεί από την δικτατορία της παγκοσμιοποίησης των σιωνιστών να μας φέρουν πίσω τις νίκες που χάθηκαν κάποτε στην Δουνκέρκη, στην Αγγλία, στην Μόσχα, στο Ελ Αλαμέιν, στο Βερολίνο. Κάποτε ο κάθε λαός θα πάρει αυτό που πραγματικά του αξίζει…
Και όταν αυτό συμβεί, η Ιερουσαλήμ θα είναι πάλι αραβική, η Κωνσταντινούπολη και η Ιωνία Ελληνικές και ο κάθε λαός που θα έχει παλέψει, θα ξανάχει δικά του τα ιερά του χώματα, ελεύθερος και έτοιμος να μεγαλουργήσει, απαλλαγμένος από την παρακμιακή ψευτοπρόοδο των αιωνόδουλων εκσυγχρονιστών και των ελευθεριακών ψευτοδημοκρατών που διαλύουν ανενδοίαστα τα ήθη, την φυλή, τις αξίες κάθε έθνους.
Χαράλαμπος Σπηλιάκος
https://kostasxan.blogspot.gr
...............................................
3ο Κείμενο, από την ιστοσελίδα "Μαύρος Κρίνος"
Σιϊτικό Ισλάμ: ο ανέλπιστος σύμμαχος των Εθνικοσοσιαλιστών.
Ο Χίτλερ με τον αρχι-μουφτή των τότε ισλαμιστών Al-Husseini...αυτόν που του στρατολόγησε τις εκατοντάδες χιλιάδες τότε τζιχαντιστές φονιάδες που κατέσφαξαν την Ελλάδα και την Ευρώπη...
του Imam Abu al - Fascisti
Για όποιον έχει μάτια χωρίς παρωπίδες και αυτιά χωρίς να τα καλύπτουν οι φωνές των σειρήνων του συστήματος είναι ξεκάθαρο ότι ζούμε άλλη μια προσχεδιασμένη παγκόσμια σύρραξη που σχεδιάσθηκε στα γραφεία της Mossad και του Λευκού Οίκου.
Μετά την εισβολή των Κομμουνιστών στο Αφγανιστάν όπου οι Ευρωπαϊκής καταγωγής στρατιώτες της Ε.Σ.Σ.Δ. πολεμούσαν τους Αφγανούς πολέμαρχους - αφού οι μουσουλμάνοι στρατιώτες αρνήθηκαν να σκοτώσουν τους ομόθρησκους τους - οι δυνάμεις αυτές προκάλεσαν την βίαιη αφύπνιση του πράσινου δράκου - του Ισλαμικού κόσμου - και την εξάπλωση του Τζιχάντ.
Ήταν ξεκάθαρη η σχετικά πρόσφατη δήλωση ενός κορυφαίου Ισλαμιστή ότι «η εισβολή των ΗΠΑ το 2003 στο Ιράκ αναζωογόνησε το κίνημα του Τζιχάντ». Εννοούσε φυσικά τις σύγχρονες δομές της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» η οποία μετά τον θάνατο του συμμάχου του Εθνικοσοσιαλισμού Μουφτή της Ιερουσαλήμ Al-Husseiniδέχτηκε άνευ αντιστάσεων την κηδεμονία από τις Σιωνιστικές ύαινες και κατέληξε σήμερα να είναι πιόνι του Τελ Αβίβ και καταφύγιο του Σαουδαραβικού ιερατείου.
Ζούμε λοιπόν την διαδικασία ιστορικής ανταπόδοσης για τις πολύχρονες επεμβάσεις των δυο πλευρών της παγκόσμιας εξουσίας παρά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος πριν αρκετά χρόνια.
Ο γνωστός παγκόσμιος επικυρίαρχος πίσω από το παραβάν - όπως πάντα - και μέσα από την επιρροή που έχει στο «ορθόδοξο» Ισλάμ των Σαούντ το οποίο έχει κατηγορηθεί από άλλους μουσουλμάνους ακόμη και για Ταλμουδικές διδασκαλίες και πρακτικές καθώς και οι Σιωνιστικές ρίζες της βασιλικής οικογενείας και κατά επέκταση η πλήρης κυριαρχία στην Σαουδική Αραβία προωθούν τις τοπικές και περιφερειακές συρράξεις.
Τόσο για την εκμετάλλευση επί των πλουτοπαραγωγικών πηγών αλλά και για την πλήρη διάλυση της Ευρώπης ώστε να σπεύσουν οι Ευρωπαίοι για δεύτερη φορά μέσα σε εβδομήντα χρόνια να καλέσουν τον Αμερικανό καπιταλιστή προτεστάντη ως σωτήρα και λυτρωτή.
Έτσι λοιπόν η προβολή ως μόνου και μοναδικού εχθρού του Ισλαμισμού δεν είναι παρά μια ακόμη μερική εικόνα, αφού ο κύριος οργανωτής των πολέμων και των λαθρομεταναστευτικών ρευμάτων προς την Ευρώπη είναι ο Διεθνής Σιωνισμός και οι κυβερνήσεις που ελέγχει πλήρως αυτός.
Λόγω της ταχύτατης παρακμής της Ευρώπης φτάσαμε στο σημείο να πολεμούν σήμερα τις ορδές των Σαλαφιστών όχι οι Ευρωπαίοι αλλά οι μειονότητες της Συρίας και οι Σιίτες πολιτοφύλακες του Ιράκ.
Είναι κυρίως αυτοί που πιστοί στην παράδοση του Αλή και του Χουσεΐν, πιστοί στο όραμα για τον ερχομό του Δωδέκατου ιμάμηMahdi, όλων των κορυφαίων μορφών του Σιιτικού Ισλαμισμού, τα εγγόνια της Ιρανικής Επανάστασης που έλαβε μέρος το 1979, προστατεύουν τις εκκλησίες και τα ιερά τεμένη όλων των θρησκειών, είναι αυτοί που στηρίζουν με όλα τα μέσα τον άξονα Τεχεράνη - Δαμασκός - Βηρυτός την μοναδική εστία αντίστασης απέναντι στο δολοφονικό κράτος του Ισραήλ.
Οι χρηματοδοτήσεις τζαμιών και σαλαφιστικών ιερατικών σχολών, οι εκστρατείες μίσους των γνωστών μεταναστευτικών κοινοτήτων, οι προσβολές του Ευρωπαϊκού πολιτισμού έχουν συγκεκριμένη πολιτική και σεκταριστική καταγωγή και ονομάζεται φυσικά Ουαχαμπιτισμός όσο αν δεν θέλουν κάποιοι να το παραδεχτούν.
Δεν είναι άλλη η πηγή χρηματοδότησης από τα κράτη που στηρίζουν τους Ισραηλινούς δηλαδή το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία όλες αυτές οι χώρες που αγοράζουν επιχειρήσεις, νησιά, ομάδες και ότι άλλο παραδίδει στα χέρια τους σε χαμηλή τιμή το ντόπιο σύστημα εξουσίας.
Όλους αυτούς δεν τους έχει καταγγείλει δημοσίως ποτέ κανείς και φυσικά και οι 300 της βουλής τηρούν ένοχη σιωπή για τον ρόλο τους.
Οι εκτελέσεις αμάχων και οι καταστροφές αρχαιοτήτων δεν αποτελούν χαρακτηριστικό του συνόλου του μουσουλμανικού κόσμου και αυτό κάποιος δεν το βλέπει δεν είναι παρά αφελής ή προωθεί την επικοινωνιακή Σιωνιστική ατζέντα η οποία επενδύει στην σημερινή στείρα Ισλαμοφοβία για να προστατεύσει τους Σιωνιστές από την κριτική.
Ας μην ξεχνάμε ότι τα μουσουλμανικά κοσμικά και εθνικιστικά καθεστώτα των Qaddafi,Saddam, Nasser, και Assad υπήρξαν εκείνες οι διαχρονικές εμπροσθοφυλακές για την αντιμετώπιση των Σαλαφιστών των σκυλιών της Τζέντα και του Ριάντ εδώ και δεκαετίες όταν οι Ευρωπαίοι από την δεκαετία του 1960 προσκυνούσαν τους εμίρηδες.
Όλα αυτά τα αντισιωνιστικά καθεστώτα χτυπήθηκαν με την σειρά από τις Ισραηλινές και λοιπές Σιωνιστικές δυνάμεις και σήμερα βιώνουμε τα αποτελέσματα των παράλογων επεμβάσεων. Φυσικά το σύστημα προσπαθεί να μας πείσει ότι οι Σουνίτες στηρίζουν μαζικά τους Σαλαφιστές και το Ισλαμικό κράτος.
Μέγα ψέμα αφού η πλειοψηφία των μουσουλμάνων που αντιστάθηκαν τα τελευταία χρόνια στην Συρία και στις βάρβαρες θεωρίες της Σαουδικής Αραβίας καθώς και στο αναπτυσσόμενο κίνημα του Laden δεν ήταν παρά Σουνίτες στο θρήσκευμα, ενώ να σημειωθεί ότι οι Σαλαφιστές όχι μόνο δεν είναι «ισλαμοφασίστες» όπως ουρλιάζουν τα ΜΜΕ αλλά απεναντίας στηρίζουν και στηρίζονται από antifa αριστεριστές και αντιρατσιστές!
Ο Σιϊτικός Ισλαμισμός αναδεικνύεται σήμερα είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι σε παγκόσμια θρησκευτική υπερδύναμη - παρά το ότι εκφράζει μόνο το 10% των πιστών του μουσουλμανισμού - και αναδύεται μέσα από αυτόν και η κυρίαρχη ιδεολογία των Ιρανών οι οποίοι συναγωνίζονται τον Ερντογάν και τους Ισραηλινούς στην κυριαρχία της Μέσης Ανατολής.
Το Ιρανικό καθεστώςσυσπείρωσε τον λαό του απέναντι στην αμερικανική επικυριαρχία και παρά τα λάθη του παρελθόντος προβάλει σήμερα περισσότερο το εθνικό στοιχείο και μειώνει την προβολή της θρησκευτικής μονολιθικότητας.
Η έντονη Aντισιωνιστική ρητορική, η δυναμική πολεμική βιομηχανία και η ανάπτυξη του νεανικού πληθυσμού είναι δείγμα μελλοντικής κυριαρχίας στην εύφλεκτη αυτή περιοχή.
Το καθεστώς εμπνεόμενο στην κυρίαρχη ιδεολογία του από ένα μείγμα αριστοτελισμού και νεοπλατωνισμού μαζί με την Σιιτική Ισλαμική παράδοση που διακρίνεται για την προσέγγιση της παράδοσης και την ανεκτικότητα και παρά την διαφθορά της μακρόχρονης εξουσίας και τα γεωπολιτικά λάθη επανέρχεται στο ιστορικό προσκήνιο σε μια αποστολή που τρομάζει τους πιστούς των συναγωγών και τους ψηφοφόρους του Νετανιάχου.
Η πολεμική ενάντια στον κομμουνισμό, τον καπιταλισμό, τον κιναιδισμό και η συνεπής αντιδημοκρατική στάση του Ισλαμισμού προσέλκυσε το ενδιαφέρον των Εθνικοσοσιαλιστών.
Ο αιρετικός φιλόσοφος και διανοητής David Myatt γράφει:
«Στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία ομάδες όπως οι Μουσουλμάνοι και οι Βουδιστές απολάμβαναν του πλήρους σεβασμού, και επιτρεπόταν να προσευχηθούν ελεύθερα. Στα χρόνια πριν τον πόλεμο οι Ε/Σ βοήθησαν να οργανωθεί ένα πανισλαμικό παγκόσμιο συνέδριο στο Βερολίνο.
Το τζαμί του Βερολίνου είχε κανονικές προσευχές κατά την διάρκεια του πολέμου, τις οποίες παρακολουθούσαν Άραβες, Ινδοί, Τούρκοι, Αφγανοί … ενώ οι Βρετανοί σε Αίγυπτο και Παλαιστίνη συμπεριφέρονταν στους Άραβες ως κατακτημένα αντικείμενα, οι Γερμανοί τους συμπεριφέρονταν ως ίσους, ως συντρόφους»
Πολλά τα ιστορικά παραδείγματα λοιπόν για την προσέγγιση Εθνικοσοσιαλιστών με την Ισλαμική σκέψη ακόμη και με την φιλοσοφία του Σουφισμού, με κορυφαία σύγχρονα παραδείγματα τον βίο του Ahmed Huber μέχρι τις εσωτερικές αναζητήσεις του David Myatt.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην κορύφωση της Ισραηλινής κυριαρχίας μετά τον Μεγάλο Πόλεμο πολλοί Εθνικοσοσιαλιστές βρίσκουν καταφύγιο στον Ισλαμισμό: Johann von Leers, Bernhard Bender, Altern Erich, Leopold Gleim and Alois Moser είναι μόνο μερικά από αυτά τα πρόσωπα.
Απέναντι στον παρακμιακό Ιουδαιοχριστιανισμό και περισσότερο στον Προτεσταντισμό που είναι η χριστιανική έκφραση του Σιωνισμού, η πλευρά του Ισλαμισμού που δεν εναπόκειται στην Ισραηλινή επικυριαρχία αλλά προτάσσει έναν πειθαρχημένο βίο μάγεψε κυριολεκτικά εκατοντάδες κορυφαία στελέχη της «Μαύρης Φρουράς».
Ο ίδιος ο Hitler είχε πει στον Albert Speer “είναι ατυχία που έχουμε την λάθος θρησκεία” αναγνωρίζοντας την ανικανότητα του Χριστιανισμού να συσπειρώσει τις μάζες και να δώσει εκείνη την ενέργεια που βρήκε όμως ο Heinrich Himmler στις στρατιές των Βόσνιων SS.
Ο Hitler μάλιστα έφτανε ακόμη μακρύτερα λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Οι αρχές που επιτάσσουν στους ανθρώπους να πλένονται, να αποφεύγουν συγκεκριμένα ποτά, να σπεύδουν στα προγραμματισμένα ραντεβού, να γυμνάζονται και να σηκώνονται στην αυγή του ήλιου, να σκαρφαλώνουν στην κορυφή ενός μιναρέ, είναι υποχρεώσεις που φτιάχτηκαν από έξυπνους ανθρώπους. Ο κώδικας ηθικής που οδηγεί στο να πολεμά κάποιος με θάρρος είναι αυτοεπιβεβαίωση».
Οι Σβάστικες που ανεμίζουν στις γειτονιές της Παλαιστίνης, τα σύμβολα των Συριακών δυνάμεων και η κληρονομιά του Nasser στην Αίγυπτο, καθώς και οι Ηλιακοί Χαιρετισμοί της Λιβανικής Αντίστασης μέχρι την προβολή του Εθνικοσοσιαλισμού στην μακρινή Ινδία και την Σιγκαπούρη είναι η καλύτερη απάντηση σε αυτούς που αρνούνται να καταλάβουν ότι υπάρχει σήμερα δυνατότητα σύμπλευσης με ανθρώπους διαφορετικής καταγωγής και κουλτούρας απέναντι στον Σιωνιστικό οδοστρωτήρα.
Η εναπόθεση γουρουνοκεφαλών και η σύλληση νεκροταφείων δεν είναι παρά Σιωνιστικές προβοκάτσιες που βρίσκουν έδαφος στο μυαλό ηλιθίων που εξυπηρετούν το σύστημα.
Ας αναλογιστεί κάποιος ποιος είναι ο σκηνοθέτης γύρω από τα βίντεο του Ισλαμικού κράτους και θα βρει την απάντηση στο ερώτημα ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός.
Η ιστορική συνεργασία των Εθνικοσοσιαλιστών με τις αντισιωνιστικές δυνάμεις, η συνεργασία στην αραβική εξέγερση του 1936 και οι επαφές του Adolf Eichmann που συνεχίστηκαν για να καταλήξουν ακόμη και στην στήριξη του Ιρακινού ηγέτη Rashid Ali al - Gaylani είναι ένα μικρό δείγμα της στρατηγικής που ακολουθήθηκε.
Δεν μπορεί να αγνοηθεί από κανέναν η πραγματικότητα ότι 60.000 Μουσουλμάνοι υπηρέτησαν στα μάχιμα SS και με πλήρη σεβασμό των θρησκευτικών τους ελευθεριών όπως περιγράφεικαι ο Βέλγος Φασιστής Degrelle.
Έτσι λοιπόν θα πρέπει ο κάθε Εθνικοσοσιαλιστής να σκεφτεί ποιος είναι ο φυσικός σύμμαχος σήμερα, με τις ορδές των Σαλαφιστών να απειλούν την ίδια μας την ζωή και την κληρονομιά της Ευρώπης.
Μπορούμε να αντιστρέψουμε τις ισορροπίες έχοντας δημιουργήσει δεσμούς τόσο με τους Έλληνες Πομάκους στην Θράκη - η οποία μετά την εκλογή ΣΥΡΙΖΑ πέρασε πλήρως στα χέρια του προξενείου - όσο και με το Σιιτικό Ισλάμ το οποίο ενισχύει σήμερα την Hezbollah και τον Assad.
Οι συμμαχίες του παρελθόντος επανέρχονται στο προσκήνιο αφού οι δεσμοί με τον «φασιστικό» Αραβικό κόσμο είναι δύσκολο να διαρραγούν από τους μισθοφόρους του Κατάρ και της Σιών.
Απέναντι στον τρόμο και την κτηνωδία του φονταμενταλισμού ένα κομμάτι του Ισλαμικού κόσμου αρχίζει να επαναφέρει τις αξίες του Εθνικοσοσιαλισμού κάτω από τον μανδύα του Ιρανικού Ισλαμισμού και αρνείται να υιοθετήσει τις απειλές και τα ψεύδη των Σιωνιστών.
Έχει προτεραιότητα για τους Εθνικοσοσιαλιστές λοιπον η επικοινωνία με το Σιϊτικό Ισλάμ το οποίο αντιμάχεται την λαίλαπα που ονομάζεται Ουαχαμπιτισμός καύσιμο του οποίο είναι το τυφλό γενοκτονικό Σιωνιστικό μίσος το οποίο εκφράζεται με γενοκτονικές εκστρατείες και δημόσιες καταστροφές των συμβόλων της Ευρώπης.
«Σκεφτείτε πως οι δυτικοί παρασύρθηκαν από την προπαγάνδα πριν την δυτική εισβολή στο Αφγανιστάν, και πως ο ίδιος τύπος προπαγάνδας χρησιμοποιήθηκε ενάντια στον Σαντάμ Χουσείν πριν την εισβολή στο Ιράκ. Είναι οι ορατοί παράλληλοι που μαζί με την προπαγάνδα χρησιμοποιήθηκαν απέναντι στον Αδόλφο Χίτλερ και την Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία πριν τον πόλεμο»
David Myatt
Οι πράκτορες των Σαούντ χρησιμοποιούνται σε ολόκληρη την Ευρώπη για την διαμάχη των θρησκειών με αποτέλεσμα την επιβολή δημοκρατικών νόμων που έχουν ως στόχο την εξόντωση αυτών που αντιστέκονται.
Πολλοί παραγνωρίζουν το γεγονός ότι η Ευρώπη είναι ήδη κατεχόμενη από τον Σιωνισμό από το 1945 και μετά, άρα η Σαλαφιστική εισβολή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ακόμη κίνηση της Σιωνιστικής εξουσίας που βρίσκει υποστηρικτές στις τάξεις της «νεάς αριστεράς».
Πίσω από τις βαρβαρικές μεθόδους των Σαλαφιστών κρύβονται και πάλι οι παγκόσμιοι επικυρίαρχοι. Δεν έχουμε παρά να ανατρέψουμε τα σχέδια τους συμμαχώντας με τους αυτούς που γνωρίζουν τα σχέδια του Ισραήλ και μάχονται τον Διεθνή Σιωνισμό.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι την ατζέντα του Σιωνισμού την προωθεί σήμερα η φιλοσιωνιστική ακροδεξιά η οποία παρουσιάζεται στην χώρα μας με το προσωπείο της νέας ακροδεξιάς γεγονός που είχε προβλέψει ο θεωρητικός του Εθνικοσοσιαλισμού MiguelSerrano σε μια εξαιρετικά σπάνια συνέντευξη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου