Το Σύνδρομο Pippa Bacca

Διάβασα για μία Ιταλίδα, που στον απόηχο του μαζικού κτηνώδους βιασμού μιας 26χρονης κοπέλας από την Πολωνία και του άγριου ξυλοδαρμού του φίλου της, σε παραλία της Ιταλίας από «πρόσφυγες», (κάποιοι από τους οποίους που βρίσκονταν στην χώρα με προσωρινή άδεια για «ανθρωπιστικούς λόγους»), θέλοντας να πείσει τον κόσμο ότι “όλοι οι μετανάστες είναι καλοί”, έθεσε τον εαυτό της στη θέση πειραματόζωου και άρχισε να περπατάει γυμνή μεσα από πάρκο που ήταν "πρόσφυγες" και "μετανάστες". Το “πείραμα” - συνοδεία κάμερας - έγινε ώστε να δει όλος ο κόσμος ότι κανείς μετανάστης δεν θα την πειράξει. Κάποια στιγμή το ιταλικό πειραματόζωο, κάπως τρομαγμένο, ακούγεται να λέει σε κάποιους “παράτυπους”: «Ελάτε ξέρω ότι είστε καλοί έτσι δεν είναι;». Κάποιος πάντως, ακούγεται να της φωνάζει να φύγει από εκεί, καθώς ο κίνδυνος υπήρχε…

Πολλοί δυτικοί που - σώμα και ψυχή - έχουν παραδοθεί στην πλάνη της “multi-culti” - “open borders” αριστερής/νεοταξικής σέκτας, φαίνεται ότι πάσχουν από το «Σύνδρομο Pippa Bacca».

Τι εστί Pippa Bacca; Η Pippa Bacca ήταν μια Ιταλίδα «ιδεαλίστρια» που τον Μάρτιο του 2008, για χάρη της «ειρήνης» και του «multi culti ζευγαρώματος», ξεκίνησε από το Μιλάνο για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ, κάνοντας οτοστόπ και θέλοντας, περνώντας μέσα από μουσουλμανικές χώρες, να δείξει ότι όλοι άνθρωποι «είναι καλοί», τελικά. Δεν γύρισε ποτέ πίσω.

Το μόνο που ξέρουμε για την Bacca είναι ότι το κανονικό της όνομα ήταν Giuseppina Pasqualino di Marineo και ήταν «καλλιτέχνιδα». Ήταν 33 χρονών όταν αποφάσισε μονή της να ταξιδεύσει με οτοστόπ μέσα από επικίνδυνες μουσουλμανικές χώρες ντυμένη ως νύφη. Βλέπετε, όλο αυτό το σκηνικό ήταν μέρος ενός «έργου τέχνης» που σκόπευε να προωθήσει την «ειρήνη», να προβάλει ως ιδεώδη τον γάμο «μεταξύ διαφορετικών λαών» και να δείξει τέλος πάντων ότι «όλοι οι άνθρωποι είναι εξίσου καλοί», ή κάποια άλλη παρόμοια αριστερή φαντασίωση. Η ιδέα ήταν να φτάσει τελικά στην Ιερουσαλήμ, όπου θα διακήρυττε την ειρήνη μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων.

Η Bacca είχε μάλιστα την ιδέα να περιφέρεται ντυμένη ως νύφη. Κάποιοι μπορεί να είδαν σε αυτήν της την κίνηση την αντανάκλαση μιας ασυνείδητης επιθυμίας να βρεθεί ένας σύζυγος ή κάποιο νοσταλγικό νεύμα σε ένα πιο παραδοσιακό παρελθόν. Ή μήπως ήταν μια κραυγή για βοήθεια σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι αποσυνδέονται όλο και περισσότερο από την πραγματικότητα; Δεν θα μάθουμε ποτέ. Τελικά, ο λυπημένος "γάμος" ​​της τελείωσε όταν κάπου στη μέση της Τουρκίας ένας άντρας την έβαλε στο αμάξι του, την πήγε σε μια έρημη θέση, τη βίασε και την στραγγάλισε και στη συνέχεια έριξε το γυμνό σώμα της σε κάποιους κοντινούς θάμνους. Και αυτό δεν είναι το χειρότερο: σύμφωνα με τα πρόσφατα αποδεικτικά στοιχεία του DNA, η Bacca πριν πεθάνει είχε υποβληθεί σε μαζικό βιασμό.

Έχουμε ακούσει περιστατικά (τα οποία μάλλον από σπόντα γίνονται γνωστά, καθώς επιμελημένα αποκρύβονται από τα συστημικά ΜΜΕ) για τέτοιων αντιλήψεων ανθρώπους, που εκθέτουν τους εαυτούς τους σε μεγάλο κίνδυνο, προσπαθώντας να «βοηθήσουν» μετανάστες και να αποδείξουν ότι όλοι οι άνθρωποι είναι «καλοί».

Εδώ, κατά την δική μου διάγνωση, έχουμε έναν ξεκάθαρο αριστερίστικο «μεσσιανισμό» και «χιλιασμό» (όπου κρύβεται και ένας υφέρπων ρατσισμός), όπου οι λευκοί αριστεροί κατέρχονται ως ανώτερα όντα και ως «σωτήρες» προς τους «καημένους» τους τριτοκοσμικούς, για να τους «βοηθήσουν» ή να τους «σώσουν» από τα δεινά, να τους οδηγήσουν στην «γη της επαγγελίας» (δυτικές χώρες), αφού πρώτα «πατήσουν την κεφαλή του δράκοντα» («ρατσισμό») και αφού διαλύσουν το σκοτεινό «βασίλειό του» (λευκές δυτικές κοινωνίες), ώστε να εγκαινιασθεί επιτέλους μια αριστερών φαντασιώσεων «χιλιετία».

Εάν εξαιρέσουμε την ελίτ, το «ιερατείο» δηλαδή αυτής της αριστερής/νεοταξικής σέκτας, που εκ του ασφαλούς μένει μακριά από τον «λαουτζίκο» και τους «απλούς πιστούς», πίσω από διπλά φρουρούμενα μέγαρα και θωρακισμένες Mercedes, αναλαμβάνοντας το... δύσκολο έργο της ψήφισης νόμων και της εκφώνησης λογιδρίων, οι υπόλοιποι «κοινοί θνητοί», κατέρχονται με ιερό θρησκευτικό ζήλο στο πεδίο δράσης.

Άλλοι μένουν στις χώρες τους και εργάζονται για την εξάπλωση της σέκτας τους δίπλα - δίπλα με τους «άγιους» της νέας εποχής («πρόσφυγες» και «μετανάστες»), με οποιοδήποτε κόστος, αποδεχόμενοι το ενδεχόμενο να υποστούν κλοπές, ληστείες, ξυλοδαρμούς και βιασμούς, (αδιάφορο εάν είναι και άντρες), «δίνοντας άφεσιν αμαρτιών» στους «αμαρτάνοντας αδελφούς» . Είναι άπειρες οι περιπτώσεις εγκλημάτων που διαπράττονται εις βάρος των πάσης φύσεως «αλληλέγγυων» τα οποία εν τέλει δεν καταγγέλλονται, για να μην το μάθει η κοινή γνώμη και για να μην χαλάσουν τα «χιλιαστικά» τους όνειρα. 

Μία τέτοια περίπτωση που θυμάμαι, είναι αυτή του Νορβηγού αριστερού «αντιρατσιστή» που σοδομίστηκε βάναυσα από Σομαλό «αιτούντα άσυλο», αλλά αισθάνθηκε ο ίδιος (!) απίστευτα «ένοχος» μετά από τον βιασμό, «καταλαβαίνοντας» τον βιαστή του, «συγχωρώντας» τον και παρακαλώντας τις αρχές να μην τον απελάσουν.

Άλλοι αποφασίζουν να φύγουν για «ιεραποστολικό έργο», γνωρίζοντας ότι ενδέχεται να μην γυρίσουν ποτέ πίσω.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ένα νεαρό ζευγάρι Καναδών (η γυναίκα μάλιστα ήταν και έγκυος), τα ίχνη του οποίου χάθηκαν στο Αφγανιστάν, όπου πήγαν το 2011, για να «βοηθήσουν» Αφγανούς. Οι γονείς της γυναίκας χαρακτήρισαν την κόρη τους “αθώα” και “ανθρωπίστρια”, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο άντρας είχε παντρευτεί προηγουμένως την αδελφή ενός τζιχαντιστή! Το ζευγάρι γυρνούσε επί ένα έτος τριτοκοσμικές χώρες, δουλεύοντας για κάποια «ανθρωπιστική» ΜΚΟ. Το ερώτημα είναι εάν όλα αυτά οφείλονταν σε καθαρά «ανθρωπιστικά» αισθήματα (γιατί δηλαδή  δεν νιώθουν ποτέ όλοι αυτοί μία «κλήση» να βοηθήσουν τους αναξιοπαθούντες συμπατριώτες τους, παρά πάντα ο «ανθρωπισμός» τους εξαντλείται στους «Άλλους»;) ή ο ακτιβισμός τους έχει αποκλειστικά ως κίνητρο την διάλυση κάθε ομοιογένειας των δυτικών κοινωνιών, μέσω της μαζικής μετανάστευσης, του «εμπλουτισμού» των δυτικών κοινωνιών και του σταδιακού αφανισμού της λευκής ευρωπαϊκής ταυτότητας. Ίσως ο γάμος του άντρα με την αδελφή του τζιχαντιστή να μην ήταν μια απλή σχέση που οδηγήθηκε από αγάπη, αλλά να υπαγορεύτηκε από μια ιδεολογία και από έναν τέτοιου είδους ακτιβισμό.

Πολλοί άνθρωποι που ζουν σε ανεπτυγμένες χώρες φαίνεται να κατευθύνονται από τα συνθήματά τους και τις φαντασιώσεις τους, αφού έχουν προσηλυτισθεί από την αριστερή συνθηματολογία και επηρεαστεί από αυτά που δείχνουν οι ταινίες και προβάλει η τηλεόραση και έτσι αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ή να δεχθούν το πώς είναι η πραγματική ζωή στον Τρίτο Κόσμο. Ειδικότερα, οι γυναίκες, έχοντας μεγαλώσει μέσα στην παραπλανητική επιρροή του φεμινισμού, φαίνεται να αγνοούν εντελώς τους κινδύνους που συνεπάγονται αυτές οι περιπέτειες. Ο φεμινισμός τους λέει ότι έχουν το "δικαίωμα" να περπατούν όπου θέλουν σε ολόκληρη την γη χωρίς να τους κάνει κανείς τίποτε.

Ο σύγχρονος αριστερισμός μπορεί να γίνει κατανοητός ως μια θρησκευτική σέκτα, μία διαφθορά του χριστιανισμού, όπου η έννοια του «καλού» διαχωρίζεται από κάθε ηθική βάση και από οποιαδήποτε λογική εκτίμηση των κινδύνων. Οι άνθρωποι που έχουν τα ίδια μυαλά με αυτά της Bacca, δεν θα προβληματιστούν, ούτε και θα αλλάξουν απόψεις. Ίσως ακόμα συνεχίσουν παρόμοιες «ακτιβιστικές» δράσεις λαμβάνοντας το ρίσκο και αυτοί. Ακόμα και ο θάνατος μπορεί να λογισθεί «θυσία» για έναν «καλύτερο κόσμο». Άτομα σαν την Bacca λογίζονται ως οι «μάρτυρες» αυτής της θρησκείας - σέκτας. Άλλωστε τέτοιες «ακτιβιστικές» ενέργειες αξίζουν και ας έχουν βαρύ κόστος, γιατί επιταχύνουν το πολυπόθητο για τους αριστερούς/νεοταξίτες, τέλος του δυτικού πολιτισμού και την ανακούφιση των ενοχών τους. Και ας γίνεται αυτό αφήνοντας την τελευταία τους πνοή στα χέρια των αγαπημένων τους "Άλλων".

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ