Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ) [στα αγγλικά SEZ(Special Economic Zone)], είναι
μια ορισμένη γεωγραφική περιοχή μέσα στα όρια ενός κράτους η οποία υπόκειται σε
ένα ειδικό προσυμφωνημένο νομικό πλαίσιο οικονομικής λειτουργίας. Πρόκειται για
ένα μέρος στο οποίο δεν ισχύουν ούτε οι νόμοι ούτε κανένας έλεγχος εκ μέρους του
κράτους. Από αυτή την άποψη έχουμε περίπτωση μειωμένης εθνικής κυριαρχίας.
Οι ΕΟΖ μπορεί να λειτουργήσουν ως ζώνες ελεύθερου εμπορίου ή οι ζώνες με
ελευθερία εισαγωγών και εξαγωγών ή ως βιομηχανικές ζώνες οι οποίες μπορούν να
εκμεταλλεύονται κάθε μορφής φυσικού πλούτου (πχ ηλιακή ή αιολική ενέργεια,
ορυκτά, καλλιέργειες, τουριστικά μέρη κλπ. ). Οι ΕΟΖ επωφελούνται πάντα από τον
φθηνά εργατικά χέρια και από ελάχιστο ή ανύπαρκτο εργατικό και φορολογικό
έλεγχο. Τα εμπορεύματα θεωρούνται αντικείμενα τα οποία είναι έξω από τα όρια του
εθνικού τελωνειακού εδάφους, και ως εκ τούτου, δεν υπόκεινται στον κοινό
τελωνειακό έλεγχο και στη φορολογία.
Πρόκειται για ένα ακόμη εφεύρημα, ένα ακόμη εργαλείο της Παγκοσμιοποίησης (όπως ΜΚΟ, Hot Spot μεταναστών, κλπ.) το οποίο υποτίθεται ότι είναι μοχλός ‘ανάπτυξης’. Όμως η ύπαρξη των ΕΟΖ προκαλεί:
αθέμιτο ανταγωνισμό στις εκτός ΕΟΖ επιχειρήσεις οι οποίες υπόκεινται σε περιορισμούς που επιβάλει το κράτος δικαίου.
μετακίνηση φτωχών αλλοεθνών ανθρώπων και ως εκ τούτου μακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσουν μειονοτικά προβλήματα – ιδιαίτερα όταν δημιουργούνται στα σύνορα χωρών – θέματα τα οποία η παγκοσμιοποίηση τόσο πολύ τα επιδιώκει για να μπορεί πάντοτε να ασκεί τον έλεγχο.
Το ‘τυρί’ της φάκας στην προκειμένη περίπτωση είναι οι λέξεις ‘ανάπτυξη’ και η ‘δημιουργία θέσεων εργασίας’. Και αυτές αποδίδουν πάντα, ιδιαίτερα όταν αυτό εξαγγέλλονται σε φτωχοποιημένες χώρες ή σε χώρες προτεκτοράτα. Όμως η αλήθεια είναι διαφορετική, διότι το οικονομικό προϊόν ή όποια δραστηριότητα προκύπτει από τις ΕΟΖ, δεν ενσωματώνεται στους δείκτες ανταγωνιστικότητάς ή στο ΑΕΠ της χώρας που τις φιλοξενεί και φόροι δεν αποδίδονται στο κράτος.
Η Κίνα αποδεικνύεται πρωτοπόρος στο είδος. Οι ΕΟΖ της Κίνας είναι περιοχές στις οποίες οι Κεφαλαιούχοι επένδυαν με χαμηλό οικονομικό ρίσκο, με αμελητέους φόρους, με πάμφθηνα εργατικά χέρια, με φτηνή ενέργεια και χαμηλό κόστος αναλώσιμων, μια ανάπτυξη από την οποία θα επωφεληθούν οι επενδυτές και το club των ντόπιων πολιτικών.
Οι Κινέζοι εργάζονται στις ΕΟΖ της χώρας τους με μισθό 40-60 $/μήνα και 12 ώρες την ημέρα. Στο Μαντράς της Ινδίας 22.000 εργάτες μοιράζονται σε περίπου 100 εργοστάσια με μισθό κατώτερο της βασικής συλλογικής σύμβασης της Ινδίας. Οι Τούρκοι εργάζονται στις αντίστοιχες ζώνες με 240 $/μήνα και 9 ώρες/ημέρα.
Επειδή το πείραμα θεωρείται πετυχημένο, υπάρχει έντονη προσπάθεια να επεκταθεί παντού. Δηλαδή να ‘κινεζοποιηθούμε’ όλοι. Εντελώς συμπωματικά οι κατά τα άλλα δραστήριες ΜΚΟ που ειδικεύονται στη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος, σιωπούν. Τυχαίο; Μήπως έχουν τα ίδια αφεντικά;
Στην Ελλάδα, σχεδόν όλα τα κόμματα - κρυφά ή φανερά - υποστηρίζουν τη παρουσία των παράνομων μεταναστών. Αυτό γίνεται κατ’ αρχήν, για εξυπηρέτηση των αφεντικών τους με τους οποίους έχουν προσυμφωνήσει τη διεκπεραίωση του θέματος. Είναι προφανές στο βάθος ο στόχος είναι ο πληθυσμός αυτός κάποια στιγμή να νομιμοποιηθεί ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν φτηνά εργατικά χέρια σε ΕΟΖ, να χρησιμοποιηθούν ως μελλοντικοί ψηφοφόροι φυσικά, σαν θρησκευτική μειονότητα της οποίας τα δικαιώματα πρέπει να προασπίσουν (δωρεάν;) και πολλά άλλα.
Η αυτονόμηση των ΕΟΖ μιας χώρας - όπως πχ είναι και η Ελλάδα - μπορεί να αποτελεί το πρώτο βήμα για απόσχιση περιοχών από την χώρα. Οι ΕΟΖ εκτός από την καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων είναι και μηχανισμός ο οποίος δημιουργεί κρίσεις οι οποίες διευκολύνουν την διάλυση μιας χώρας.
Πριν λίγες μέρες στην Αθήνα, το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦΙΜ) διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα «Πρόταση για τη Λειτουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στην Ελλάδα». Η ‘Πρόταση’ αυτή είναι προϊόν της συνεργασίας του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών, της ομάδας μελέτης των φοιτητών νομικής Αθηνών και εκδόθηκε με τη στήριξη του Friedrich Naumann Foundation for Freedom. Προφανώς μυρίστηκαν ‘ψητό’!
Η γνωστή Άννα Διαμαντοπούλου δεν παρέλειψε να μιλήσει μέσω διαδικτυακής σύνδεσης, ζωντανά, από την Γερμανία και να υπερασπιστεί τα ‘οφέλη΄ που προκύπτουν από τις ΕΟΖ!! Όλα τα «καλά» γίνονται για να χαρούν οι κάτοικοι των περιοχών και να καλυτερεύσει και η ζωή των λάθρο.
Το «κίνημα» των ΕΟΖ στη Θράκη ξεκίνησε «ζεστά» πριν μερικά χρόνια από το «Οικονομικό Φόρουμ Θράκης». Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης Άνθιμος ισχυρίστηκε ότι η Θράκη χρειάζεται εθνική αναπτυξιακή πολιτική και όχι ειδικές οικονομικές ζώνες και επεσήμανε ότι η δημιουργία E.Ο.Ζ. θα είναι η απαρχή εδαφικής ανεξαρτητοποιήσεως της περιοχής. Ποιος όμως τον ακούει αυτόν; Βλέπεις, τα διάφορα ‘forums’ έχουν την τεχνογνωσία, τα ξέρουν όλα!.
Είναι προφανές ότι οι ΕΟΖ αποτελούν μια νέα μορφή αποικιοκρατίας. Με τη διαφορά ότι οι ‘επενδυτές’ δεν χρειάζεται να εισβάλλουν σε μια χώρα με τανκς και να κάνουν κατοχή. Χρειάζεται απλά να βάλουν ανθρώπους οι οποίοι θα δημιουργήσουν τις ‘κατάλληλες συνθήκες’ για τις επιχειρήσεις. Σε αυτό τους βοηθούν οι εντολοδόχοι πολιτικοί της εκάστοτε χώρας καθώς και τα διάφορα forums. Δυστυχώς το καταλάβαμε καλά. Καταλάβαμε δηλαδή ότι η ‘ανάπτυξη’ θα μας έρθει μέσω των ΕΟΖ. Και σε αυτό μας οδηγούν συστηματικά και βήμα – βήμα μέσα από αλλεπάλληλες πτωχεύσεις.
Πρόκειται για ένα ακόμη εφεύρημα, ένα ακόμη εργαλείο της Παγκοσμιοποίησης (όπως ΜΚΟ, Hot Spot μεταναστών, κλπ.) το οποίο υποτίθεται ότι είναι μοχλός ‘ανάπτυξης’. Όμως η ύπαρξη των ΕΟΖ προκαλεί:
αθέμιτο ανταγωνισμό στις εκτός ΕΟΖ επιχειρήσεις οι οποίες υπόκεινται σε περιορισμούς που επιβάλει το κράτος δικαίου.
μετακίνηση φτωχών αλλοεθνών ανθρώπων και ως εκ τούτου μακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσουν μειονοτικά προβλήματα – ιδιαίτερα όταν δημιουργούνται στα σύνορα χωρών – θέματα τα οποία η παγκοσμιοποίηση τόσο πολύ τα επιδιώκει για να μπορεί πάντοτε να ασκεί τον έλεγχο.
Το ‘τυρί’ της φάκας στην προκειμένη περίπτωση είναι οι λέξεις ‘ανάπτυξη’ και η ‘δημιουργία θέσεων εργασίας’. Και αυτές αποδίδουν πάντα, ιδιαίτερα όταν αυτό εξαγγέλλονται σε φτωχοποιημένες χώρες ή σε χώρες προτεκτοράτα. Όμως η αλήθεια είναι διαφορετική, διότι το οικονομικό προϊόν ή όποια δραστηριότητα προκύπτει από τις ΕΟΖ, δεν ενσωματώνεται στους δείκτες ανταγωνιστικότητάς ή στο ΑΕΠ της χώρας που τις φιλοξενεί και φόροι δεν αποδίδονται στο κράτος.
Η Κίνα αποδεικνύεται πρωτοπόρος στο είδος. Οι ΕΟΖ της Κίνας είναι περιοχές στις οποίες οι Κεφαλαιούχοι επένδυαν με χαμηλό οικονομικό ρίσκο, με αμελητέους φόρους, με πάμφθηνα εργατικά χέρια, με φτηνή ενέργεια και χαμηλό κόστος αναλώσιμων, μια ανάπτυξη από την οποία θα επωφεληθούν οι επενδυτές και το club των ντόπιων πολιτικών.
Οι Κινέζοι εργάζονται στις ΕΟΖ της χώρας τους με μισθό 40-60 $/μήνα και 12 ώρες την ημέρα. Στο Μαντράς της Ινδίας 22.000 εργάτες μοιράζονται σε περίπου 100 εργοστάσια με μισθό κατώτερο της βασικής συλλογικής σύμβασης της Ινδίας. Οι Τούρκοι εργάζονται στις αντίστοιχες ζώνες με 240 $/μήνα και 9 ώρες/ημέρα.
Επειδή το πείραμα θεωρείται πετυχημένο, υπάρχει έντονη προσπάθεια να επεκταθεί παντού. Δηλαδή να ‘κινεζοποιηθούμε’ όλοι. Εντελώς συμπωματικά οι κατά τα άλλα δραστήριες ΜΚΟ που ειδικεύονται στη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος, σιωπούν. Τυχαίο; Μήπως έχουν τα ίδια αφεντικά;
Στην Ελλάδα, σχεδόν όλα τα κόμματα - κρυφά ή φανερά - υποστηρίζουν τη παρουσία των παράνομων μεταναστών. Αυτό γίνεται κατ’ αρχήν, για εξυπηρέτηση των αφεντικών τους με τους οποίους έχουν προσυμφωνήσει τη διεκπεραίωση του θέματος. Είναι προφανές στο βάθος ο στόχος είναι ο πληθυσμός αυτός κάποια στιγμή να νομιμοποιηθεί ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν φτηνά εργατικά χέρια σε ΕΟΖ, να χρησιμοποιηθούν ως μελλοντικοί ψηφοφόροι φυσικά, σαν θρησκευτική μειονότητα της οποίας τα δικαιώματα πρέπει να προασπίσουν (δωρεάν;) και πολλά άλλα.
Η αυτονόμηση των ΕΟΖ μιας χώρας - όπως πχ είναι και η Ελλάδα - μπορεί να αποτελεί το πρώτο βήμα για απόσχιση περιοχών από την χώρα. Οι ΕΟΖ εκτός από την καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων είναι και μηχανισμός ο οποίος δημιουργεί κρίσεις οι οποίες διευκολύνουν την διάλυση μιας χώρας.
Πριν λίγες μέρες στην Αθήνα, το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦΙΜ) διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα «Πρόταση για τη Λειτουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στην Ελλάδα». Η ‘Πρόταση’ αυτή είναι προϊόν της συνεργασίας του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών, της ομάδας μελέτης των φοιτητών νομικής Αθηνών και εκδόθηκε με τη στήριξη του Friedrich Naumann Foundation for Freedom. Προφανώς μυρίστηκαν ‘ψητό’!
Η γνωστή Άννα Διαμαντοπούλου δεν παρέλειψε να μιλήσει μέσω διαδικτυακής σύνδεσης, ζωντανά, από την Γερμανία και να υπερασπιστεί τα ‘οφέλη΄ που προκύπτουν από τις ΕΟΖ!! Όλα τα «καλά» γίνονται για να χαρούν οι κάτοικοι των περιοχών και να καλυτερεύσει και η ζωή των λάθρο.
Το «κίνημα» των ΕΟΖ στη Θράκη ξεκίνησε «ζεστά» πριν μερικά χρόνια από το «Οικονομικό Φόρουμ Θράκης». Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης Άνθιμος ισχυρίστηκε ότι η Θράκη χρειάζεται εθνική αναπτυξιακή πολιτική και όχι ειδικές οικονομικές ζώνες και επεσήμανε ότι η δημιουργία E.Ο.Ζ. θα είναι η απαρχή εδαφικής ανεξαρτητοποιήσεως της περιοχής. Ποιος όμως τον ακούει αυτόν; Βλέπεις, τα διάφορα ‘forums’ έχουν την τεχνογνωσία, τα ξέρουν όλα!.
Είναι προφανές ότι οι ΕΟΖ αποτελούν μια νέα μορφή αποικιοκρατίας. Με τη διαφορά ότι οι ‘επενδυτές’ δεν χρειάζεται να εισβάλλουν σε μια χώρα με τανκς και να κάνουν κατοχή. Χρειάζεται απλά να βάλουν ανθρώπους οι οποίοι θα δημιουργήσουν τις ‘κατάλληλες συνθήκες’ για τις επιχειρήσεις. Σε αυτό τους βοηθούν οι εντολοδόχοι πολιτικοί της εκάστοτε χώρας καθώς και τα διάφορα forums. Δυστυχώς το καταλάβαμε καλά. Καταλάβαμε δηλαδή ότι η ‘ανάπτυξη’ θα μας έρθει μέσω των ΕΟΖ. Και σε αυτό μας οδηγούν συστηματικά και βήμα – βήμα μέσα από αλλεπάλληλες πτωχεύσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου