Giorgos Ierodiakonos...Απόσπασμα από το βιβλίο μου
«Αποκάλυψις: το κωδικοποιημένο πρόγραμμα καθυπόταξης του πλανήτη»
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάστηκε και προωθήθηκε η δημιουργία του πανευρωπαϊκού κράτους, δεν έχουμε παρά να εστιάσουμε στα πρόσωπα και τους οργανισμούς που συντονίστηκαν για την επίτευξη αυτού του στόχου. Ποιοι ήσαν οι βασικοί αρχιτέκτονες της ΕΕ; Ο Ζαν Μοννέ, ο κόμης Ρίτσαρντ Κούντενχοβ-Καλέργκι και ο… σοσιαλιστής Γιόζεφ Ρίτινγκερ. Φανατικοί σιωνιστές και οι τρεις! Μάλιστα ο πατέρας του Ρίτσαρντ Κούντενχοβ-Καλέργκι υπήρξε στενός συνεργάτης του ιδρυτή του σύγχρονου Σιωνισμού Θίοντορ Χερτζλ. Ποιος κρυβόταν πίσω και από τους τρεις; Μα το ομολογεί ο ίδιος ο κόμης. Μετά την έκδοση του βιβλίου του το 1923, όπου πρότεινε την δημιουργία των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης», γράφει στην αυτοβιογραφία του:
«Στις αρχές του 1924 δεχθήκαμε ένα τηλεφώνημα από τον βαρόνο Λούι ντε Ρόθτσιλντ. Ένας από τους φίλους του, ο Μαξ Βάρμπουργκ από το Αμβούργο, είχε διαβάσει το βιβλίο μου και ήθελε να μας γνωρίσει. Προς μεγάλη μου έκπληξη ο Βάρμπουργκ μας προσέφερε 60.000 χρυσά μάρκα για να βοηθήσουμε το κίνημα να ξεπεράσει τις δυσκολίες του τα πρώτα τρία χρόνια».
Καταλάβατε, φίλοι μου, ποιοι βρίσκονται πίσω από την ΕΕ; Οι Ρόθτσιλντ και οι φίλοι τους! Ποιος είναι αυτός ο Μαξ Βάρμπουργκ; Τον κύριο αυτό τον γνωρίζουμε πολύ καλά. Γόνος της οικογενείας του Αβραάμ ντελ Μπάνκο, ενός Εβραίου μεγαλοτραπεζίτη της Βενετίας, οι απόγονοι του οποίου όταν μετοίκησαν στη Γερμανία άλλαξαν το επίθετό τους σε Βάρμπουργκ. Υπήρξε μέλος της Γερμανικής επιτροπής στην συνθήκη των Βερσαλλιών. Στενός συνεργάτης και ο βασικός χρηματοδότης του Χίτλερ! Το πρώιμο ενδιαφέρον του για την Παν-Ευρώπη δεν πρέπει να μας ξενίζει, αφού μία από τις βασικότερες επιδιώξεις του Χίτλερ ήταν και η εφαρμογή στην Ευρώπη ενός οικονομικού σχεδίου, το οποίο ονόμαζε «Europaische Wirlscraft» (Ευρωπαϊκή Κοινότητα). Ο Χίτλερ έχασε τον πόλεμο, όμως το όραμά του συνεχίστηκε από τους… αντιπάλους του, επειδή, πολύ απλά, αυτό αποτελούσε τμήμα του Σχεδίου των διεθνών μεγαλοτραπεζιτών.
Τελικά η ΕΕ είναι γεγονός! Σχεδιάστηκε, προωθήθηκε και υλοποιήθηκε από τα μέλη της τραπεζικής Αδελφότητας, που το είχε οραματιστεί εδώ και αιώνες, και εξελίσσεται σιγά-σιγά σ’ αυτό ακριβώς που έχει προγραμματιστεί να γίνει. Ένα υπερσυγκεντρωτικό, αντιδημοκρατικό, φασιστικό υπερκράτος!
Η «Ευρωπαϊκή Κοινότητα» του Χίτλερ, τώρα πλέον Ευρωπαϊκή Ένωση με την κεντρική της τράπεζα και το κοινό της νόμισμα, ξεκίνησε δειλά-δειλά σαν ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα), χωρίς καμία αναφορά σε κανένα ευρωπαϊκό υπερκράτος όταν υπογράφονταν τα πρώτα συμφωνητικά από τα ιδρυτικά μέλη της. Αλλά το Σχέδιο ήταν από την αρχή αυτό ακριβώς που βλέπουμε σήμερα να εξελίσσεται σιγά-σιγά και επιτεύχθηκε μετά από μια σειρά μεθοδικών και συγκεκριμένων βημάτων, τα οποία μόνον ελάχιστοι αντιλαμβάνονταν πού ακριβώς οδηγούσαν.
Όμως η ιδέα μιας Πανευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι κάτι καινούργιο. Ήδη από το 1620, κατά την διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου του 4ου, ο Δούκας του Σάλυ οραματιζόταν μιαν Ευρώπη που θα αποτελείτο από 15 ισότιμα κράτη-μέλη και θα διοικείτο από το «Χριστιανικό Συμβούλιο της Ευρώπης», το οποίο θα έπαιζε τον ρόλο διαιτητή στην επίλυση των προβλημάτων, διατηρώντας μάλιστα και δικό του στρατό.
Για να αντιληφθούμε πόσο πολύ βαθιά βρίσκεται μέσα σ’ αυτή την ιστορία η Αδελφότητα των διεθνών τοκογλύφων, ας δούμε ποια άλλα γνώριμα πρόσωπα εμπλέκονται στον σχεδιασμό της ΕΕ. Ένας είναι ο μασόνος Ουίνστον Τσώρτσιλ, πρωθυπουργός της Βρετανίας κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, αιμοδιψής σατανιστής και στενός συνεργάτης του αρχισατανιστή Άλιστερ Κρόουλυ. Ο Τσώρτσιλ, ήδη από το 1930, είχε γράψει ένα άρθρο στην Αμερικανική εφημερίδα The Saturday Evening Post υπό τον τίτλο «Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».
Προσέξτε τώρα! Η βασική επιδίωξη του Χίτλερ ήταν η εφαρμογή της «Europaische Wirlscraft». Ταυτόχρονα ο κατ’ εξοχήν υποτιθέμενος αντίπαλός του, ο Τσώρτσιλ, προωθεί επίσης την δημιουργία των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης». Τότε, πέστε μου σας παρακαλώ, γιατί έγινε ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος; Μα ακριβώς για να δημιουργηθούν οι συνθήκες εκείνες που θα επέτρεπαν στην τραπεζική Αδελφότητα να προωθήσει τους στόχους της. Ποιοι ήσαν αυτοί οι στόχοι; Πολλοί! Ένας ήταν η υφαρπαγή των παλαιστινιακών εδαφών και η δημιουργία του κράτους του Ισραήλ. Ένας άλλος ήταν η ανάθεση στις ΗΠΑ του ρόλου του διεθνούς αστυφύλακα. Και ένας τρίτος, ο σπουδαιότερος, η εγκαθίδρυση ενός στυγνού απολυταρχικού υπερκράτους στην Ευρώπη.
Ποιοι άλλοι, εκτός από τον Τσώρτσιλ, προωθούσαν την «Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση»; Οι δύο πρωθυπουργοί της Βρετανίας πριν, κατά την διάρκεια και μετά την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ ήσαν ο πρόεδρος των Εργατικών Χάρολντ Ουίλσον και των Συντηρητικών Έντουαρντ Χιθ. Τακτικά μέλη και οι δύο της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και στενοί συνεργάτες (ανδρείκελα) του λόρδου Βίκτωρ Ρόθτσιλντ. Στην ηγεσία του Εργατικού κόμματος επί πρωθυπουργίας Ουίλσον βρίσκεται ο Ρόι Τζένκινς (μέλος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, της Τριμερούς Επιτροπής και του Βασιλικού Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων), ο οποίος αργότερα θα χριστεί πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Κομμουνιστής να σου πετύχει! Την ίδια περίοδο, το τρίτο κόμμα της Βρετανίας, οι «Φιλελεύθεροι Δημοκράτες», καθοδηγείτο από τον Τζο Γκρίμοντ (Λέσχη Μπίλντερμπεργκ) και τον Τζέρεμι Θορπ, ο οποίος ανέλαβε να πείσει τον βρετανικό λαό να αποδεχθεί την ένταξη της χώρας του στην ΕΟΚ με το βιβλίο του υπό τον τίτλο «Ευρώπη: Τα πλεονεκτήματα της εισόδου».
Γιατί εστιάζουμε ειδικά στους πολιτικούς ηγέτες της Μεγάλης Βρετανίας; Μα, φίλοι μου, ειδικά η Μεγάλη Βρετανία, λογικά δεν θα έπρεπε να είχε καμία ανάγκη ένταξης στην ΕΕ. Ξεχνάτε ποια ήταν τότε η Μ. Βρετανία; Ο μεγάλος νικητής του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και ο αδιαφιλονίκητος εξουσιαστής, όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Γιατί να παραδώσει τα ηνία σε μιαν άλλη Αρχή και για ποιο λόγο να υποταχθεί κι εκείνη σ’ αυτή την Αρχή;
Μα νομίζω είναι προφανές. Η Μεγάλη Βρετανία δεν είναι, ποτέ δεν ήταν, η μεγάλη αυτοκρατορία που μάθαμε ότι είναι. Απλώς εκεί είχε, και έχει ακόμα, την έδρα της η τραπεζική Αδελφότητα. Οι πολιτικοί ηγέτες της δεν εξυπηρετούν, ποτέ δεν εξυπηρετούσαν, τα συμφέροντα του βρετανικού λαού, αλλά τοποθετήθηκαν στις ηγετικές τους θέσεις για να υλοποιούν τα κελεύσματα των πραγματικών αφεντικών του κόσμου. Των διεθνών τοκογλύφων υπερτραπεζιτών! Νά γιατί εξαπάτησαν τον βρετανικό λαό! Νά γιατί παρέδωσαν τα ηνία στις Βρυξέλλες! Για τον ίδιο λόγο που όλοι οι υπόλοιποι ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών παραδόθηκαν αμαχητί στη Νέα Αρχή. Διότι όλοι, μα όλοι τους, δεν είναι τίποτ’ άλλο από απλά εκτελεστικά όργανα και οι περισσότεροι σημαίνοντα μέλη της Αδελφότητος.
Πρώτη πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διορίστηκε η Σιμόν Βέιλ, για να συνεχιστεί αδιάλειπτα αυτή η παράδοση μέχρι και σήμερα, όπου πρόεδρος είναι ο επίσης «ομόφυλός» της Ζοζέ Μπαρόζο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ποδηγετείται από τους ίδιους και τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες οικογένειες, διότι ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο σχεδιάστηκε εδώ και πολλούς αιώνες. Για να χρησιμεύσει ως ένας από τους μοχλούς καταδυνάστευσης των κατοικούντων επί της Γης. Πίσω απ’ όλα αυτά βρίσκεται πάντοτε η τραπεζική Αδελφότητα…
Αυτά έγραφα το 2007... Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σήμερα, είναι ο μεθύστακας Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Καθόλου τυχαίο πρόσωπο. Διετέλεσε διοικητής της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπου υπηρέτησε από το 1989 ως το 1995. Το 2004 διορίστηκε ημιμόνιμος Πρόεδρος της ομάδας των 12 Υπουργών Οικονομικών από τις χώρες που υιοθέτησαν το ευρώ για νόμισμα των χωρών τους, δίνοντάς του το προσωνύμιο ο «κύριος ευρώ».
Όσον αφορά το «οικοδόμημα» (την Ε.Ε.), οι ισχυροί της Γης που το δημιούργησαν με υλικά αναλώσιμα για να διατελέσει τον μεταβατικό της ρόλο, φρόντισαν να συμπεριλάβουν στην «μέγγενη» και την Αγγλία (αφού έπρεπε να καθυποταχθεί και ο αγγλικός λαός). Από την άλλη όμως την κράτησαν εκτός ευρώ, αφού όπως είπαμε, η Αγγλία αποτελούσε –και αποτελεί ακόμα- τον βασικό βραχίονα της «Αδελφότητας». Η προδιαγεγραμμένη κατάρρευση του «κοινού νομίσματος» έπρεπε να αφήσει απ’ έξω το CITY.
Σήμερα οδεύουμε πλέον στην ολοκληρωτική κατάρρευση ολόκληρου του οικοδομήματος. Μάταια οι κοντόφθαλμοι Ευρωπαίοι πολιτικοί πασχίζουν να το κρατήσουν όρθιο, λεηλατώντας τις χώρες του φτωχού Νότου (όπως είναι και η χώρα μας). Μέσα σε ένα καταρρεόντα σκηνικό δεν υπάρχουν ισχυροί και αδύναμοι δομικοί λίθοι. Όταν καταρρέει συμπαρασύρει τα πάντα! Οι «ισχυροί» (εκείνοι που το σχεδίασαν εξ αρχής, δηλαδή), το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό.
Να λοιπόν, γιατί το BREXIT τώρα. Διότι όταν έρχεται ο κατακλυσμός, χρειάζονται μια «κιβωτό». Κι αυτή η κιβωτός δεν μπορεί να είναι άλλη από το οικείο σ’ αυτούς CITY.
Θα γίνει αυτό συναινετικά και οργανωμένα, όπως το επιδιώκουν, ή όχι; Αδιάφορον! Έχτισαν στην ματαιοδοξία τους έναν χάρτινο πύργο. Έναν σύγχρονο «πύργο της Βαβέλ»! Όπως και να καταρρεύσει αυτός, θα σημάνει την αρχή του τέλους! Και εννοώ, του τέλους του κόσμου όπως τον γνωρίζαμε μέχρι σήμερα…!
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάστηκε και προωθήθηκε η δημιουργία του πανευρωπαϊκού κράτους, δεν έχουμε παρά να εστιάσουμε στα πρόσωπα και τους οργανισμούς που συντονίστηκαν για την επίτευξη αυτού του στόχου. Ποιοι ήσαν οι βασικοί αρχιτέκτονες της ΕΕ; Ο Ζαν Μοννέ, ο κόμης Ρίτσαρντ Κούντενχοβ-Καλέργκι και ο… σοσιαλιστής Γιόζεφ Ρίτινγκερ. Φανατικοί σιωνιστές και οι τρεις! Μάλιστα ο πατέρας του Ρίτσαρντ Κούντενχοβ-Καλέργκι υπήρξε στενός συνεργάτης του ιδρυτή του σύγχρονου Σιωνισμού Θίοντορ Χερτζλ. Ποιος κρυβόταν πίσω και από τους τρεις; Μα το ομολογεί ο ίδιος ο κόμης. Μετά την έκδοση του βιβλίου του το 1923, όπου πρότεινε την δημιουργία των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης», γράφει στην αυτοβιογραφία του:
«Στις αρχές του 1924 δεχθήκαμε ένα τηλεφώνημα από τον βαρόνο Λούι ντε Ρόθτσιλντ. Ένας από τους φίλους του, ο Μαξ Βάρμπουργκ από το Αμβούργο, είχε διαβάσει το βιβλίο μου και ήθελε να μας γνωρίσει. Προς μεγάλη μου έκπληξη ο Βάρμπουργκ μας προσέφερε 60.000 χρυσά μάρκα για να βοηθήσουμε το κίνημα να ξεπεράσει τις δυσκολίες του τα πρώτα τρία χρόνια».
Καταλάβατε, φίλοι μου, ποιοι βρίσκονται πίσω από την ΕΕ; Οι Ρόθτσιλντ και οι φίλοι τους! Ποιος είναι αυτός ο Μαξ Βάρμπουργκ; Τον κύριο αυτό τον γνωρίζουμε πολύ καλά. Γόνος της οικογενείας του Αβραάμ ντελ Μπάνκο, ενός Εβραίου μεγαλοτραπεζίτη της Βενετίας, οι απόγονοι του οποίου όταν μετοίκησαν στη Γερμανία άλλαξαν το επίθετό τους σε Βάρμπουργκ. Υπήρξε μέλος της Γερμανικής επιτροπής στην συνθήκη των Βερσαλλιών. Στενός συνεργάτης και ο βασικός χρηματοδότης του Χίτλερ! Το πρώιμο ενδιαφέρον του για την Παν-Ευρώπη δεν πρέπει να μας ξενίζει, αφού μία από τις βασικότερες επιδιώξεις του Χίτλερ ήταν και η εφαρμογή στην Ευρώπη ενός οικονομικού σχεδίου, το οποίο ονόμαζε «Europaische Wirlscraft» (Ευρωπαϊκή Κοινότητα). Ο Χίτλερ έχασε τον πόλεμο, όμως το όραμά του συνεχίστηκε από τους… αντιπάλους του, επειδή, πολύ απλά, αυτό αποτελούσε τμήμα του Σχεδίου των διεθνών μεγαλοτραπεζιτών.
Τελικά η ΕΕ είναι γεγονός! Σχεδιάστηκε, προωθήθηκε και υλοποιήθηκε από τα μέλη της τραπεζικής Αδελφότητας, που το είχε οραματιστεί εδώ και αιώνες, και εξελίσσεται σιγά-σιγά σ’ αυτό ακριβώς που έχει προγραμματιστεί να γίνει. Ένα υπερσυγκεντρωτικό, αντιδημοκρατικό, φασιστικό υπερκράτος!
Η «Ευρωπαϊκή Κοινότητα» του Χίτλερ, τώρα πλέον Ευρωπαϊκή Ένωση με την κεντρική της τράπεζα και το κοινό της νόμισμα, ξεκίνησε δειλά-δειλά σαν ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα), χωρίς καμία αναφορά σε κανένα ευρωπαϊκό υπερκράτος όταν υπογράφονταν τα πρώτα συμφωνητικά από τα ιδρυτικά μέλη της. Αλλά το Σχέδιο ήταν από την αρχή αυτό ακριβώς που βλέπουμε σήμερα να εξελίσσεται σιγά-σιγά και επιτεύχθηκε μετά από μια σειρά μεθοδικών και συγκεκριμένων βημάτων, τα οποία μόνον ελάχιστοι αντιλαμβάνονταν πού ακριβώς οδηγούσαν.
Όμως η ιδέα μιας Πανευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι κάτι καινούργιο. Ήδη από το 1620, κατά την διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου του 4ου, ο Δούκας του Σάλυ οραματιζόταν μιαν Ευρώπη που θα αποτελείτο από 15 ισότιμα κράτη-μέλη και θα διοικείτο από το «Χριστιανικό Συμβούλιο της Ευρώπης», το οποίο θα έπαιζε τον ρόλο διαιτητή στην επίλυση των προβλημάτων, διατηρώντας μάλιστα και δικό του στρατό.
Για να αντιληφθούμε πόσο πολύ βαθιά βρίσκεται μέσα σ’ αυτή την ιστορία η Αδελφότητα των διεθνών τοκογλύφων, ας δούμε ποια άλλα γνώριμα πρόσωπα εμπλέκονται στον σχεδιασμό της ΕΕ. Ένας είναι ο μασόνος Ουίνστον Τσώρτσιλ, πρωθυπουργός της Βρετανίας κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, αιμοδιψής σατανιστής και στενός συνεργάτης του αρχισατανιστή Άλιστερ Κρόουλυ. Ο Τσώρτσιλ, ήδη από το 1930, είχε γράψει ένα άρθρο στην Αμερικανική εφημερίδα The Saturday Evening Post υπό τον τίτλο «Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».
Προσέξτε τώρα! Η βασική επιδίωξη του Χίτλερ ήταν η εφαρμογή της «Europaische Wirlscraft». Ταυτόχρονα ο κατ’ εξοχήν υποτιθέμενος αντίπαλός του, ο Τσώρτσιλ, προωθεί επίσης την δημιουργία των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης». Τότε, πέστε μου σας παρακαλώ, γιατί έγινε ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος; Μα ακριβώς για να δημιουργηθούν οι συνθήκες εκείνες που θα επέτρεπαν στην τραπεζική Αδελφότητα να προωθήσει τους στόχους της. Ποιοι ήσαν αυτοί οι στόχοι; Πολλοί! Ένας ήταν η υφαρπαγή των παλαιστινιακών εδαφών και η δημιουργία του κράτους του Ισραήλ. Ένας άλλος ήταν η ανάθεση στις ΗΠΑ του ρόλου του διεθνούς αστυφύλακα. Και ένας τρίτος, ο σπουδαιότερος, η εγκαθίδρυση ενός στυγνού απολυταρχικού υπερκράτους στην Ευρώπη.
Ποιοι άλλοι, εκτός από τον Τσώρτσιλ, προωθούσαν την «Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση»; Οι δύο πρωθυπουργοί της Βρετανίας πριν, κατά την διάρκεια και μετά την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ ήσαν ο πρόεδρος των Εργατικών Χάρολντ Ουίλσον και των Συντηρητικών Έντουαρντ Χιθ. Τακτικά μέλη και οι δύο της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και στενοί συνεργάτες (ανδρείκελα) του λόρδου Βίκτωρ Ρόθτσιλντ. Στην ηγεσία του Εργατικού κόμματος επί πρωθυπουργίας Ουίλσον βρίσκεται ο Ρόι Τζένκινς (μέλος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, της Τριμερούς Επιτροπής και του Βασιλικού Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων), ο οποίος αργότερα θα χριστεί πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Κομμουνιστής να σου πετύχει! Την ίδια περίοδο, το τρίτο κόμμα της Βρετανίας, οι «Φιλελεύθεροι Δημοκράτες», καθοδηγείτο από τον Τζο Γκρίμοντ (Λέσχη Μπίλντερμπεργκ) και τον Τζέρεμι Θορπ, ο οποίος ανέλαβε να πείσει τον βρετανικό λαό να αποδεχθεί την ένταξη της χώρας του στην ΕΟΚ με το βιβλίο του υπό τον τίτλο «Ευρώπη: Τα πλεονεκτήματα της εισόδου».
Γιατί εστιάζουμε ειδικά στους πολιτικούς ηγέτες της Μεγάλης Βρετανίας; Μα, φίλοι μου, ειδικά η Μεγάλη Βρετανία, λογικά δεν θα έπρεπε να είχε καμία ανάγκη ένταξης στην ΕΕ. Ξεχνάτε ποια ήταν τότε η Μ. Βρετανία; Ο μεγάλος νικητής του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και ο αδιαφιλονίκητος εξουσιαστής, όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Γιατί να παραδώσει τα ηνία σε μιαν άλλη Αρχή και για ποιο λόγο να υποταχθεί κι εκείνη σ’ αυτή την Αρχή;
Μα νομίζω είναι προφανές. Η Μεγάλη Βρετανία δεν είναι, ποτέ δεν ήταν, η μεγάλη αυτοκρατορία που μάθαμε ότι είναι. Απλώς εκεί είχε, και έχει ακόμα, την έδρα της η τραπεζική Αδελφότητα. Οι πολιτικοί ηγέτες της δεν εξυπηρετούν, ποτέ δεν εξυπηρετούσαν, τα συμφέροντα του βρετανικού λαού, αλλά τοποθετήθηκαν στις ηγετικές τους θέσεις για να υλοποιούν τα κελεύσματα των πραγματικών αφεντικών του κόσμου. Των διεθνών τοκογλύφων υπερτραπεζιτών! Νά γιατί εξαπάτησαν τον βρετανικό λαό! Νά γιατί παρέδωσαν τα ηνία στις Βρυξέλλες! Για τον ίδιο λόγο που όλοι οι υπόλοιποι ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών παραδόθηκαν αμαχητί στη Νέα Αρχή. Διότι όλοι, μα όλοι τους, δεν είναι τίποτ’ άλλο από απλά εκτελεστικά όργανα και οι περισσότεροι σημαίνοντα μέλη της Αδελφότητος.
Πρώτη πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διορίστηκε η Σιμόν Βέιλ, για να συνεχιστεί αδιάλειπτα αυτή η παράδοση μέχρι και σήμερα, όπου πρόεδρος είναι ο επίσης «ομόφυλός» της Ζοζέ Μπαρόζο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ποδηγετείται από τους ίδιους και τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες οικογένειες, διότι ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο σχεδιάστηκε εδώ και πολλούς αιώνες. Για να χρησιμεύσει ως ένας από τους μοχλούς καταδυνάστευσης των κατοικούντων επί της Γης. Πίσω απ’ όλα αυτά βρίσκεται πάντοτε η τραπεζική Αδελφότητα…
Αυτά έγραφα το 2007... Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σήμερα, είναι ο μεθύστακας Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Καθόλου τυχαίο πρόσωπο. Διετέλεσε διοικητής της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπου υπηρέτησε από το 1989 ως το 1995. Το 2004 διορίστηκε ημιμόνιμος Πρόεδρος της ομάδας των 12 Υπουργών Οικονομικών από τις χώρες που υιοθέτησαν το ευρώ για νόμισμα των χωρών τους, δίνοντάς του το προσωνύμιο ο «κύριος ευρώ».
Όσον αφορά το «οικοδόμημα» (την Ε.Ε.), οι ισχυροί της Γης που το δημιούργησαν με υλικά αναλώσιμα για να διατελέσει τον μεταβατικό της ρόλο, φρόντισαν να συμπεριλάβουν στην «μέγγενη» και την Αγγλία (αφού έπρεπε να καθυποταχθεί και ο αγγλικός λαός). Από την άλλη όμως την κράτησαν εκτός ευρώ, αφού όπως είπαμε, η Αγγλία αποτελούσε –και αποτελεί ακόμα- τον βασικό βραχίονα της «Αδελφότητας». Η προδιαγεγραμμένη κατάρρευση του «κοινού νομίσματος» έπρεπε να αφήσει απ’ έξω το CITY.
Σήμερα οδεύουμε πλέον στην ολοκληρωτική κατάρρευση ολόκληρου του οικοδομήματος. Μάταια οι κοντόφθαλμοι Ευρωπαίοι πολιτικοί πασχίζουν να το κρατήσουν όρθιο, λεηλατώντας τις χώρες του φτωχού Νότου (όπως είναι και η χώρα μας). Μέσα σε ένα καταρρεόντα σκηνικό δεν υπάρχουν ισχυροί και αδύναμοι δομικοί λίθοι. Όταν καταρρέει συμπαρασύρει τα πάντα! Οι «ισχυροί» (εκείνοι που το σχεδίασαν εξ αρχής, δηλαδή), το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό.
Να λοιπόν, γιατί το BREXIT τώρα. Διότι όταν έρχεται ο κατακλυσμός, χρειάζονται μια «κιβωτό». Κι αυτή η κιβωτός δεν μπορεί να είναι άλλη από το οικείο σ’ αυτούς CITY.
Θα γίνει αυτό συναινετικά και οργανωμένα, όπως το επιδιώκουν, ή όχι; Αδιάφορον! Έχτισαν στην ματαιοδοξία τους έναν χάρτινο πύργο. Έναν σύγχρονο «πύργο της Βαβέλ»! Όπως και να καταρρεύσει αυτός, θα σημάνει την αρχή του τέλους! Και εννοώ, του τέλους του κόσμου όπως τον γνωρίζαμε μέχρι σήμερα…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου