Εξ‘
αφορμής των όσων συμβαίνουν εσχάτως στην Ανατολική Μεσόγειο και της
συνεχιζόμενης πολιτικής του κατευνασμού που ακολουθεί μέρος της
Ελληνικής πολιτικής ελίτ και δημοσιογραφίας, έναντι της τουρκικής
επιθετικότητας, επανερχόμεθα στο φλέγον θέμα αυτό θέμα του κατευνασμού
της Τουρκίας ή αλλιώς όπως κάποιοι χρησιμοποίησαν το ευφυολόγημα:
«στρατηγική ψυχραιμία». Βεβαίως αυτός ο όρος δεν υφίσταται πουθενά. Οι
οπαδοί του κατευνασμού επικαλούνται ότι είναι οπαδοί της ρεαλιστικής
σχολής και αντίληψης των Διεθνών Σχέσεων, αλλά αυτό αποκλίνει της
πραγματικότητας. Η ρεαλιστική σχολή αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα
και αναλόγως δράττει. Οι κατευναστές στην Ελλάδα, δεν δράττουν, απλώς
δεν κάνουν τίποτε.
Κορυφαίο
παράδειγμα αποτελεί αυτό του Β’ ΠΠ, όπου ο Τσώρτσιλ ανέφερε για τον
Τσάμπερλεϊν που εφήρμοζε αυτή την κατευναστική πολιτική: «Η κυβέρνηση
είχε να επιλέξει ανάμεσα στον πόλεμο και την ατίμωση. Διάλεξε την
ατίμωση. Αλλά θα έχει και τα δύο: και ατίμωση και πόλεμο».
Όσο
ταϊζεις το αδηφάγο θηρίο του τουρκικού επεκτατισμού, αυτό ζητάει όλο
και ποιο πολλά και φαίνεται από το 1974 και εντεύθεν. Οι κατευναστές
πρέπει να γνωρίζουν ότι ο Τουρκικός επεκτατισμός δεν είναι θέμα Recep
Tayyip Erdogan αλλά υψηλής στρατηγικής του βαθέως Τουρκικού κράτους
(ΤΕΔ, Τουρκικό ΥΠΕΞ, Τουρκική Δικαιοσύνη, Συμβούλιο Εθνικής
Ασφαλείας/ΣΕΑ και ΜΙΤ). Η Τουρκική εξωτερική πολιτική είναι απαράλλαχτη
όποιος και εάν κυβερνά, είτε ο Ετσεβίτ, είτε ο Ερμπακάν, είτε η Τσιλέρ,
είτε ο Οζάλ, είτε σήμερα ο Ερντογάν, είτε αύριο ο Ιμάμογλου (εν
αντιθέσει με την Ελλάδα, που την αναπροσαρμόζει αναλόγως).
Οι
κατευναστές έχουν μόνιμη επωδό: και τι θέλετε να κάνουμε πόλεμο; Ωστόσο
είναι οι ίδιοι που υποστηρίζουν σφόδρα την πολεμική προσπάθεια της
Ουκρανίας να αντικρούσει τη Ρωσική επίθεση: εκεί συνηγορούν στην μέχρι
εσχάτων αντίσταση των Ουκρανών με όλα τα μέσα, με την αυξανόμενη
συμμετοχή της Δύσεως στη σύγκρουση, ακόμη και εάν φτάσουμε στα όρια ενός
Γ’ ΠΠ, αλλά όταν πρόκειται για τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα
αντιτάσσουν: θέλετε πόλεμο; Θυμίζουνε και τη Γαλλία η οποία παρά το ότι
είχε κατασκευάσει την περίφημη γραμμή Γραμμή Μαζινό (Ligne Maginot), ένα
σύνθημα κυριαρχούσε στη Γαλλική κοινωνία τότε: POURQUOI; Γιατί; Γιατί
να πολεμήσουμε; Η συνέχεια είναι γνωστή.
Η
Ελλάδα, προσπάθησε να εφαρμόσει αυτή την πολιτική του κατευνασμού και
κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, με την Ιταλία η οποία εν τέλει απέτυχε, λόγω
της μη αποφυγής τελικά του πολέμου. Η Ελλάδα στο πλαίσιο του
κατευνασμού της Ιταλίας, για να μην προκαλέσει δεν απεδέχθη τη μεταφορά
συμμαχικών εφοδίων και στρατευμάτων στο λιμένα της Θεσσαλονίκης, δεν
αντέδρασε στον τορπιλισμό της Έλλης και κρατούσε ουδέτερη στάση. Ευτυχώς
που η τότε ηγεσία της εποχής προετοίμαζε στρατιωτικά την Ελλάδα για
κάθε ενδεχόμενο.
Δεν
υπάρχει εβδομάδα ή και ημέρα μετά τη Διακήρυξη των Αθηνών, που η
Τουρκία να μην προσβάλλει εθνικά την Ελλάδα και να μην διακηρύσσει την
επιθετικότητά της με οποιαδήποτε τρόπο. Η ηγεσία του ΥΠΕΞ κάνει ότι δεν
τρέχει τίποτε και ότι δεν καταλαβαίνει. Ενώ το ελληνικό ΥΠΕΞ,
διακηρύσσει ως εχθρό της Ελλάδος τη Ρωσία η οποία έκανε επέμβαση σε μία
ξένη χώρα μη ανήκουσα στο ΝΑΤΟ ή στην Ε.Ε., την Τουρκία την αποκαλεί
φίλη και σύμμαχο χώρα. Η τρισχιλιετή ιστορία της χώρας προσβάλλεται
βάναυσα χωρίς διπλωματική αντίδραση. Οι θυσίες των πιλότων της ΠΑ από το
1974 έως πρόσφατα ήταν άνευ λόγου και ουσίας;
Η
σημερινή κατάσταση με την προκλητικότητα της Άγκυρας έχει επιπρόσθετα
τα στοιχεία του υβριδικού πολέμου αλλά και του ψυχολογικού πολέμου
προκειμένου να καταπονηθεί η Ελληνική πλευρά. Η Άγκυρα έχει φλερτάρει
αρκετές φορές φτάνοντας στα όρια ενός θερμού επεισοδίου (έστω
μεμονωμένου κατά αυτήν). Και αυτές όμως οι ενέργειες, εντάσσονται σε
ασύμμετρες μορφές επιχειρήσεων που διεξάγει η Τουρκία.
Ενέργειες
της Τουρκίας που αντίκεινται στη Διακήρυξη των Αθηνών:Πρόσφατα στην
άσκηση Efes-2024 υπήρξε σενάριο ανακατάληψης νήσου του Αιγαίου.
Ανάλογο
σενάριο υπήρξε και στην άσκηση Θαλασσόλυκος. Οι εν λόγω ασκήσεις
αποτελούν πρόβες στρατιωτικού χαρακτήρα ενόψει πιθανής μελλοντικής
επίθεσης στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου.
Η «Γαλάζια Πατρίδα», μπήκε στα βιβλία της Ιστορίας ως ύλη στην Τουρκία, γεγονός που εκκολάπτει περαιτέρω τον αναθεωρητισμό.
Μετατροπή της Μονής Χώρας του Χριστού σε τζαμί.
Το
Turkaegean σαρώνει σε όλες τις τουριστικές εκθέσεις του εξωτερικού (τι
έγινε με εκείνη την ΕΔΕ σε βάρος της αβλεψίας του υπαλλήλου που επέτρεψε
την κατοχύρωση του εμπορικού σήματος;).
Ποικίλες εχθρικές ενέργειες σε βάρος της Κύπρου (πράσινη γραμμή, Αγία Άννα, Βαρώσια, Α/Δ Τύμβου, κα).
Και
μερικά ερωτήματα προς τους κατευναστές, όπου η ανάλυση των απαντήσεων
δείχνει τη μεθόδευση της Τουρκίας: Γιατί ο Ερντογάν ανέλαβε την
αρμοδιότητα κήρυξης πολέμου από το Υπουργικό Συμβούλιο;
Γνωρίζουν
την αποκάλυψη του Nordic Monitor, ότι η Ελλάδα και η Κύπρος θεωρούνται
οι μεγαλύτεροι εχθροί της Τουρκίας; Αυτούς που εμείς θεωρούμε φίλους;
Έγινε διάβημα από το ΥΠΕΞ;
Γιατί θέλει η Τουρκία να αλλάξει το Σύνταγμα της;
Γνωρίζουν
οι αρμόδιες Ελληνικές υπηρεσίες, πόσα όπλα βρίσκονται στα χέρια Τούρκων
πολιτών, πέραν από τις νόμιμες υπηρεσίες που θα έπρεπε να τα κατέχουν
(ΤΕΔ, Αστυνομία, Jandarma / Gendarmerie);
Γνωρίζουν
οι κατευναστές ότι σε τοίχο της Ναυτικής Σχολής της Τουρκίας,
απεικονίζεται η «Γαλάζια Πατρίδα», εκτάσεως 462.000 τ. χλμ;
Γνωρίζουν
οι κατευναστές, ότι στη Ναυτική Σχολή της Τουρκίας (αντίστοιχη με τη
ΣΝΔ), υπάρχει τεράστια τοιχογραφία με τη Ναυμαχία της Πρέβεζας του 1538,
όπου ο Μπαρμπαρόσσα, νίκησε τη Lega Santa (Ιερό Συνασπισμό) των
χριστιανικών χωρών; Γνωρίζουν τη σημειολογία του;
Μην πούνε μετά οι κατευναστές ότι δεν περίμεναν αυτά που η Τουρκία μεθοδεύει συστηματικά και αφελώς δηλώσουν ότι αιφνιδιάσθηκαν.
*Αντιπτέραρχος ε.α. – Αναλυτής (MBA, ΜΗSΑ, MPCHE, MSc in Finance, LLB, BSc)
Πηγή: https://i-epikaira.blogspot.com/2024/06/blog-post_426.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου